به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری موج؛ "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس از همان نخستین روزهای آغاز جنگ غزه تا به امروز، مدام از طرح و برنامه های خاص خود با محوریت آینده غزه در دوره پس از پایان جنگ اسرائیل با جنبش حماس و دیگر گروه های مقاومت فلسطینی صحبت کرده است. نتانیاهو بارها تاکید کرده که حماس باید نابود شود و نوار غزه شاهد حضور امنیتی نیروهای اسرائیلی و البته نظام حکمرانی باشد که تحت نظارت مستقیم اسرائیل است.  

جریان های نزدیک به نتانیاهو نیز به این مساله اشاره داشته اند که نیروهای امنیتی اسرائیلی باید در مرزهای مشترک نوار غزه با مصر مستقر شوند و کنترل دقیقی را بر این مرز که در حقیقت تنها راه ارتباطی نوار غزه با جهان خارج است، اِعمال کنند. البته که طرح های موازی بسیاری از سوی نتانیاهو و طیف افراطیون متحد وی با محوریت آینده نظام حکمرانی در نوار غزه مطرح شده است.

با این همه، اینطور به نظر می رسد که این طرح ها بیش از آنکه از ماهیت اجرایی و عملیاتی برخوردار باشند، صرفا موضع گیری های پوچ و بی معنی هستند که بایستی آن ها را در راستای ژست های تبلیغاتی و سیاسی نتانیاهو ارزیابی کرد. به بیان ساده تر، نتانیاهو در وضعیت کنونی اساسا در جایگاهی نیست که بخواهد یا بتواند در مورد آینده نظام حکمرانی در غزه، موضع گیری کند و یا اقدام به ارائه نقشه راه کند. دلیلی این مساله نیز کاملا روشن است: زیرا شواهد و قرائنِ مختلف حاکی از این هستند که نخست وزیر کنونی رژیم اشغالگر قدس در حقیقت یک مرده متحرکِ سیاسی است و دیگر نمی توان شانسی را برای تداوم حیات سیاسی او در نظر گرفت.

نتایج نظرسنجی های مختلف در عمق اراضی اشغالی حاکی از این هستند که بیش از 80 درصد از ساکنان فلسطین‌اشغالی معتقدند که نتانیاهو باید هر چه سریعتر از سِمت خود به عنوان نسخت وزیر اسرائیل استعفا دهد. دو سوم از ساکنان فسلطین اشغالی نیز بر این باورند که بایستی هر چه سریعتر در اراضی اشغالی، انتخابات زودرس برگزار شود و تا قبل از سال 2026 که موعد رسمی برگزاری انتخابات در فلسطین اشغالی است، نتانیاهو از قدرت خلع و فردی دیگر جایگزین او شود.

البته که مباحث مختلفی در مورد ضرورت تشکیل فوریِ یک کمیته قضایی جهت رسیدگی به جرایم و تحلفات نتانیاهو که به زعم صهیونیست ها موجب رخداد عملیات هفتم اکتبر و وارد آمدن خسارات سنگین به رژیم اسرائیل در بحبوحه جنگ غزه شده اند هم مطرح می شود. در این راستا، نتایج چند نظرسنجی دیگر در اراضی اشغالی که در رسانه های اسرائیلی نیز بازتاب داشته اند نشان می دهد که اغلب ساکنان فلسطین اشغالی معتقدند که نتانیاهو جنگ غزه را به دلیل منافع سیاسی خود و با هدفِ وقت خریدن برای تضمین بقای سیاسی‌اش، فرسایشی می‌کند و اساسا جنگ غزه را به یک جنگِ شخصی تبدیل کرده است.

مسائلی از این دست، همه و همه این نکته را گوشزد می کنند که اساسا نخست وزیر کنونی رژیم صهیونیستی، از وزن خاصی برای تعیین نقشه راه نظام حکمرانی آتی در نوار غزه برخوردار نیست. در حقیقت، او حتی در مورد حیات سیاسی خود نیز چشم اندازهای امیدوارکننده ای ندارد چه برسد به اینکه بخواهد در مورد آینده نوار غزه تصمیم گیری کند.

بگذریم که بسیاری از چهره های اسبق نظامی و سیاسی رژیم اشغالگر قدس و البته نشریات صهیونیستی و آمریکایی نیز در مدت اخیر به صراحت اشاره داشته اند که گزاره کسب پیروزی از سوی رژیم صهیونیستی در جنگ غزه، یک گزاره کاملا بعید و غیرمحتمل است و تل‌آویو با چالش های جدی در این رابطه رو به رو است. از این منظر، نه شرایط داخلی، نه منطقه ای و نه بین المللی صهیونیست ها و نه البته واقعیت های میدانی جنگ غزه، این پالس را مخابره نمی کنند که نتانیاهو دستی برتر را در قالب جنگ مذکور داشته باشد و بتواند برای معادلات آتی حکمرانی در نوار غزه، تعیین تکلیف کند.