، عملیات "وعده صادق" که اشاره به حمله موشکی-پهپادی گسترده اخیر کشورمان به اراضی اشغالی دارد، همچنان در صدر اخبار و پوششِ جریان های رسانه ای منطقه ای و بین‌المللی است. در این راستاتحلیلگران مختلف نیز تحلیل و تفسیرهای مختلفی را در مورد این عملیات و پیام‌ها و تبعات آن ارائه می کنند.

بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که عملیات اخیر ایران علیه اراضی اشغالی و مراکز حساس نظامی و اطلاعاتی صهیونیست ها، تا حد زیادی بسیاری از معادلات مرتبط با بازدارندگی در سطح منطقه را تغییر داده و می تواند آغازگر تحولات تازه ای باشد. عملیاتی که در انتقام جویی از حمله تروریستی اخیر رژیم اشغالگر قدس به کنسولگری کشورمان در دمشق و به شهادت رسیدن شماری از فرماندهان و مستشاران نظامی ایرانی در خاک سوریه انجام گرفته است.

در این چهارچوب، یکی از نکاتی که در دوره پس از اجرای عملیات وعده صادق، به نحو قابل توجهی جلب توجه می کند، نوعِ واکنش دولت های غربی به این عملیات است. دولت های غربی به نحوی هماهنگ و یک صدا، اقدام تلافی جویانه ایران در حمله به اراضی اشغالی را محکوم کردند. جالب است که مثلا همین دولت ها، در زمان حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری کشورمان در دمشق، در جلسه شورای امنیت کوچکترین حرکتی را برای محکوم‌سازی جنایت واضح صهیونیست ها انحام نداده و حتی به ایران در آن دوره زمانی حمله نیز کردند.

نکته قابل تامل اینکه دولت های غربی به نحوی در مواجهه با عملیات وعده صادق منافقانه عمل کردند که این مساله حتی صدای رسانه های آن ها را نیز درآورد. به عوان مثال، دیوید کامرون وزیر خارجه انگلیس در گفتگو با یک رسانه انگلیسی وقتی با این سوال که اگر مثل ایران، به یک نهاد دیپلماتیک انگلیسی در خارج از مرزهای این کشور حمله شود، پاسخ لندن چه خواهد بود؟ گفت که واکنش انگلیس شدید است.

مجری برنامه نیز به او یادآوری کرد که ایران نیز چنین کرده است. موضوعی که عملا وزیر خارجه انگلستان را آچمز کرد. با این همه، جنس رویکرد دولت های غربی در مواجهه با عملیات وعده صادق که در حقیقت انتقام‌جویی کشورمان از صهیونیست ها در واکنش به حمله تروریستی به کنسولگری ایران در دمشق بود، حامل ۲ نکته مهم و محوری است.

اول اینکه بار دیگر ماهیت اصلی و حقیقی سیاست دولت های غربی در مواجهه با پدیده و رویدادهای بین المللی آشکار شد. جهان غرب همواره سعی داشته تا تصویری منطقی را از خود در مواجهه با رویدادهای بین المللی به نمایش بگذارد با این حال، در دوره پس از اجرای عملیات وعده صادق این نکته آشکار شد که هم دولت های غربی و هم جریان های رسانه ای آن ها، کاملا مغرضانه و به دور از هرگونه منطق، به رویدادها و تحولات بین المللی می‌نگرند و هیچ ارزش و اهمیتی را نیز برای قواعد و مقررات بین المللی قائل نیستند.

اهمیت آشکار شدن این مساله زمانی بیش از پیش درک می شود که توجه داشته باشیم جریان های سیاسی و رسانه ای غربی همواره سعی دارند در لفافه و به صورت نه چندان واضح، دستورکارهای مطلوب خود را در محیط بین المللی به پیش برند. با این حال، تحولات اخیر و به ویژه عملیات وعده صادقِ ایران، غربی ها را وادار کرد تا ماهیت حقیقی خود را به نمایش بگذارند.

دوم اینکه در دوره پس از عملیات وعده صادق و رویکرد دولت های غربی به این عملیات، این نکته نیز آشکار شد که چرا هژمونی غرب در قالب معادلات بین المللی رو به زوال و سقوط حرکت کرده است. در عرصه میدانی، رویکرد حذفی این قبیل قدرت ها آشکار تر از هر زمان دیگری شده و آن ها را به نقطه تنقاض رسانده است. گویی هم دولت های غربی و هم جریان های رسانه ای متحد آن ها سعی دارند این پیام را برسانند که در نظم جهانی مطلوب آن ها، همگان باید فرمانبردار اوامرشان باشند و آن هایی که نخواهند چنین باشند، باید هزینه و بهایی گزاف بپردازند.  

معادله ای که سُست بنیان بودنِ آن حتی صدای افکار عمومی غربی را در بحبوحه تحولاتی نظیر جنگ غزه درآورده است و به یک رسوایی تمام عیار برای قدرت های غربی و متحدان جهانی آن ها تبدیل شده است.