، دولت آمریکا طی سال‌ها و دهه‌های اخیر، همواره مدعی بوده که از بهترین و متعالی‌ترین نظام حکمرانی در جهان برخوردار است. در این راستا، آمریکایی‌ها سعی داشته‌اند تصویر یک مدینه فاضله را از کشورشان در حوزه‌های مختلف تصویرسازی کنند و به نوعی خود را به مثابه یک شاخص برای دیگر کشورها از منظر مدنیت و پیشرفت تبدیل و تعریف کنند.

از این رو، جریان حکمرانی در آمریکا با استفاده از ظرفیت‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی و نفوذ قابل‌توجه در صنعت سرگرمی جهان، سعی داشته القائات خود را به خورد افکار عمومی جهان بدهد. با این همه، حکمرانی آمریکایی با برخی واقعیت‌های سیاه و تاریک نیز دست به گریبان است که قادر به لاپوشانی آن‌ها نیست. در این رابطه، شاید عینی‌ترین نکته منفی در مورد حکمرانی آمریکایی این باشد که تصمیم‌ساز اصلی در نظام حکمرانی آمریکا، نه رهبران این کشور، بلکه دیگر مولفه‌ها هستند.

در این رابطه به‌طور خاص می‌توان به پول و لابی در آمریکا اشاره کرد. شاید جالب باشد بدانید مدتی قبل اندیشکده آمریکایی کوئینسی در گزارشی تاکید کرده بود که مجتمع‌های نظامی و صنعتی در آمریکا که ثروت.های سرشاری را از فروش سلاح کسب می‌کنند، به ازای هر نماینده کنگره آمریکا، دو لابی‌گر را استخدام کرده‌اند و از طریق اعمال نفوذ بر آن‌ها سعی در پیشبرد دستورکارهای مطلوب و پولساز خود دارند.

نکته قابل‌تامل‌تر اینکه اندیشکده مذکور تصریح کرده که از 10 اندیشکده برتر و مهم آمریکا در حوزه سیاست خارجی این کشور، هر 10 مورد از شرکت‌های تسلیحاتی این کشور کمک‌های مالی قابل‌توجهی دریافت می‌کنند و یا بیش از 80 درصد از رسانه‌های جریان اصلی آمریکا نیز از این شرکت‌ها منابع مالی دریافت می‌کنند. این قبل آمارها و داده‌ها جدای از مطالب مختلفی هستند که گاه و بیگاه در مورد کنشگری فعال لابی‌های صهیونیستی در حوزه معادلات سیاسی آمریکا منتشر و مطرح می‌شود. لابی‌هایی نظیر آیپک که با پولپاشی‌های قابل‌توجه، آمریکا را به نقطه‌ای رسانده‌اند که فردی نظیر آریل شارون، نخست‌وزیر اسبق صهیونیست‌ها در موضع‌گیری تاکید می‌کند که اگر مردم آمریکا بفهمند تا چه اندازه لابی‌های اسرائیلی در کشور آنها قدرت و نفوذ دارند، بدون تردیدی علیه حاکمان کشورشان دست به قیام و شورش می‌زنند.

از این رو، بیراه نیست اگر بگوییم تصمیم‌ساز اصلی در آمریکا، پول و نفوذ لابی‌های خارجی است. در این میان، سیاستمداران و احزاب اصلی آمریکا نیز صرفا در مسیری دست به کنشگری و بازی می‌زنند که مطلوب این مولفه‌ها باشد. کما اینکه اخیرا در گزارشی شاهد بوده‌ایم که ثروت نیمی از اعضای کنگره آمریکا حدود 5 میلیارد دلار اعلام شده است. معادله‌ای که بیش از پیش نشان می‌دهد آمریکا به جای اینکه یک دموکراسی باشد، حکومتی مبتنی بر الیگارشی یا حکومت اشراف است و در آن پول و مادیات است که تعیین‌کننده همه چیز است.