، در روزهای اخیر و همزمان با تسخیر دمشق پایتخت سوریه به دست گروه تروریستی تحریر الشام، شاهد طرح تحلیل و تفسیرهای مختلفی با محوریت رویکردهای احتمالی آتی این گروه در قبال کشور سوریه بوده ایم.

در این بحبوحه، انتشار تصاویر مختلف از اِعمال خشونت نیروهای تحریرالشام در بخش های مختلف سوریه و البته آشکار‌شدن نیروهای داعشی در این کشور، بساری را واداشته تا این سوال را مطرح کنند که آیا امکان برقراری ثبات و آرامش در سوریه با وجود یکچنین کنشگرانی وجود دارد؟ تحریر‌الشام مدام وعده های زیبایی نظیر اینکه قصد دارد یک حکومت فراگیر را در سوریه تشکیل دهد، سر می دهد با این حال، این گروه پیشتر چندین ماه حکومت خودخوانده خود را در استان ادلب تشکیل داده بود و در دوره مذکور هیچ نشانه ای از شعارهای به ظاهر متعالی اش به نمایش نگذاشت.

موضوعی که در نوع خود تا حد زیادی نشان می دهد اساسا نمی‌توان از یکچنین گروهی و رهبران آن، توقع چندانی داشت. با این همه، به تازگی شاهد طرح زمزمه های مختلف در پایتخت های غربی با محوریت ضرورت خارج کردن نام گروه تروریستی تحریر الشام از فهرست سازمان های تروریستی بوده ایم. به عنوان مثال، در آمریکا، این گزاره مطرح می شود که تحریم ها علیه سوریه و حکومت جدید این کشور باید لغو شوند. اسپانیا و شماری از دیگر کشورهای اروپایی نیز به صراحت اعلام کرده‌اند که تحریر الشام نباید برچسب تروریستی داشته باشد.

طرح مسائلی از این دست آن هم در شرایطی که رهبر تحریر الشام یعنی ابومحمد الجولانی همان فردی است که پیشتر رهبر گروهک تروریستی النصره به عنوان شاخه ای از القاعده و داعش بوده، حقیقتا شگفت انگیز است. در عین حال، این موضوع در نوع خود با ۲ پیام مهم همراه است.

اول اینکه بار دیگر استانداردهای دوگانه دولت های غربی در مواجهه با پدیده تروریسم و افراط گرایی پیش چشم جهانیان قرار گرفته است. جهان غرب سال هاست که تروریسم را به دو حوزه خوب و بد تقسیم کرده و متناسب با این جنس از نگاه خود، به مسائل بین المللی می نگرد. اکنون نیز با معادله ای متفاوت رو به رو نیستیم.

با این همه، نکته مهم این است که در شرایط فعلی، این سیاست های دوگانه با آگاهی جدی افکار عمومی رو به رو شده اند و طبیعتا بیش از گذشته برای قدرت های غربی هزینه‌زا خواهند بود. به بیان ساده تر، سطح رسواکنندگی آن ها برای قدرت‌های غربی به مراتب بیشتر خواهد بود.

نکته دوم اینکه تردیدی نیست که گروه های نظیر تحریرالشام و متحدانشان برای مدت زمانی طولانی نمی توانند حفظ ظاهر کنند و خیلی زود واقعیت های عینی آن ها آشکار خواهد شد.

حال اینکه می بینیم اکنون قدرت های غربی بر ضرورت خارج کردن نام این گروه از فهرست سازمان های تروریستی تاکید دارند، می تواند در آینده نه چندان دور، یک ابرچالش مهم حیثیتی را برای آن ها به بار آورده و گفتمان حکمرانی غربی را بیش از پیش با رسوایی رو به رو کند. معادله ای که در سطحی کلان می تواند نمودی از زوال و افول هژمونی جهانی غرب نیز باشد.