، روز شنبه(۲۳ فروردین ماه ۱۴۰۴)، مذاکرات اتمی ایران و آمریکا به صورت غیرمستقیم در مسقط پایتخت عمان آغاز شده است. رویدادی که با بازتاب های بین المللی گسترده ای همراه شده و تحلیل و تفسیرهای مختلفی در مورد نتایج احتمالی این مذاکرات منتشر و مطرح می شود. دولت ترامپ صرفا بر زبان تهدید معطوف است و مدام علیه کشورمان دست به طرح تهدید می زند و مثلا رئیس جمهور آمریکا در چندین نوبت گفته که اگر توافقی میان ایران و آمریکا حاصل نشود، سناریوی های بدی در انتظار ایران هستند.

اشاره وی به اقدام نظامی آمریکا علیه سایت های اتمی کشورمان است. با این حال، ایران هشدار داده که هیچگونه قلدورمابی را نمی پذیرد و واکنش سختی را به هرگونه ماجراجویی علیه کشورمان خواهد داد. برخی تحلیلگران به این مساله اشاره دارند که اساسا هزینه های سنگین ماجراجویی نظامی علیه ایران بوده که دولت ترامپ را واداشته به سمت راه حل دیپلماتیک با تهران حرکت کند.

با این همه، ایران اعلام کرده که مذاکرات عمان یک فرصت و آزمون بزرگ است که دولت آمریکا باید حسن نیت خود را در قالب آن نشان دهد. اگر این دولت بخواهد همچنان خواسته های زیاده خواهانه مطرح کند و به تهدیدات خود ادامه دهد، طبیعتا ایران هم گزینه های خاص خود را خواهد داشت. با این همه، به نظر می رسد که در روند مذاکرات مسقط، دو متغیر از وزن تعیین‌کنندگی بالایی برخوردارند.

اول اینکه مساله انتظارات در قالب مذاکرات اتمی میان ایران و آمریکا بسار مهم است. از یک سو، ترامپ و ترامپیست‌ها عمدتا با توجه به آنچه تاکنون نشان داده اند، درخواست های زیاده خواهانه ای از ایران دارند. به عنوان مثال کاخ سفید اعلام می کند که ایران باید برنامه اتمی خود را برچیند. در عین حال، این دولت در مورد دیگر موضوعات نیز مایل به مذاکره است که ایران قویا این گزاره را رد کرده است. در سوی مقابل، ایران نه تنها تن به درخواست های زیاده خواهان آمریکا نمی دهد بلکه انتظار دارد دولت آمریکا اعتمادسازی های لازم را با توجه به نقض توافق برجام از سوی دولت ترامپ در سال 2018 انجام دهد.

اقتصاد ایران در نتیجه نقض توافق مذکور و تحمیل سیلی از تحریم های غیرقانونی علیه کشورمان با خسارت های جدی رو به رو شد و دولت ترامپ باید این مساله را مد نظر داشته باشد و بداند که ایران بنا ندارد در مورد منافع و امنیت ملی خود معامله کند. از این رو، مساله انتظارات در قالب مذاکرات اتمی تهران و واشینگتن، موضوع بسیار مهمی است.

نکته دوم اینکه بازیگران خارجی نیز در معادله مذاکرات اتمی ایران و آمریکا از وزن تاثیرگذاری بالایی برخوردارند. تجریه نشان داده که رژیم اشغالگر قدس و لابی های متحد آن، اتحادیه اروپا، چین و روسیه و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، همه و همه عملا از منافع قابل توجهی در قالب معادله اتمی ایران برخوردارند و متناسب با منافع خود در روند مذاکرات ایفای نقش می کنند.

به عنوان مثال، رژیم صهیونیستی سنتا در مسیر مذاکرات ایجاد کارشکنی کرده و سعی داشته تا روند مذاکرات یا به شکست بینجامد و یا به نقطه ای برسد که به ضرر ایران باشد. از این رو، این موضوع نیز می تواند در تعیین نتیجه نهایی مذاکرات میان تهران-واشینگتن بسیار موثر باشد و باید به آن توجه کرد.