آژانس از واحدهای ناتمام نیروگاه چرنوبیل بازرسی می کند
آژانس بین المللی انرژی اتمی از واحدهای ناتمام نیروگاه چرنوبیل در چارچوب توافقنامه پادمانی آژانس با اوکراین بازرسی می کند.
![آژانس از واحدهای ناتمام نیروگاه چرنوبیل بازرسی می کند](https://cdn.mojnews.com/thumbnail/nYfkLg3TR7vt/wYsQRh7N_U9-KhUZFvV4AomaL5yZePK-ajtEs8kcp-9YVVASashH6K5BPTC17PhAidh8SlFsB25MgjrEllAeh_oDDutOdSp7/%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DA%AF%D8%A7%D9%87+%DA%86%D8%B1%D9%86%D9%88%D8%A8%DB%8C%D9%84.jpg)
به گزارش خبرگزاری موج به نقل از خبرگزاری تاس، سازمان بازرسی مقررات هسته ای اوکراین اعلام کرد که یک هیئت از آژانس بین المللی انرژی اتمی در حال بازرسی از واحدهای پنجم و ششم نیروگاه هسته ای چرنوبیل است که ساختوساز آنها به دلیل فاجعه اتمی سال ۱۹۸۶ در این نیروگاه متوقف شد.
این سازمان دولتی اوکراین در ادامه تصریح کرد: این بازرسی به منظور راستی آزمایی اطلاعات ارائه شده از سوی اوکراین درباره طراحی ساختار تجهیزات مرحله سوم در چرنوبیل انجام میشود.
بنابر این گزارش، این بازرسی همچنین در چارچوب توافقنامه پادمانی آژانس بینالمللی انرژی اتمی با اوکراین صورت میگیرد.
اتحادیه اروپا در ماه ژوئن کلیدهای یک پناهگاه امن جدید را که بر روی راکتور چهار ساخته شده است، به اوکراین تحویل داد. واحد چهارم چرنوبیل در پی وقوع حادثه بزرگ هستهای در این نیروگاه در سال ۱۹۸۶ تخریب شد. سپس در سال ۲۰۱۲ ساخت یه لایه محافظتی روی این راکتور، موسوم به "تابوت سنگی" با هزینهای بالغ بر یک ونیم میلیارد یورو آغاز شد که عمر آن ۱۰۰ سال خواهد بود.
این لایه محافظتی سطح تشعشعات رادیواکتیوی پیرامون نیروگاه چرنوبیل را در مقایسه با زمان پیش از ساخت آن، دهها بار کاهش داده است.
لایه محافظتی تابوت سنگی اولین بار مدت کمی پس از وقوع فاجعه اتمی چرنوبیل روی واحد چهارم نیروگاه بنا شد. سپس یک سازه غول پیکر موسوم به "پناهگاه امن جدید" برای محصور کردن راکتور آسیب دیده و لایه محافظتی تابوت سنگی نیز به منظور کاهش پیامدهای فروریختن سازه اولیه ساخته شد که اجازه میدهد تابوت سنگی تحت شرایط کنترل شده باز شود.
به گزارش ایسنا، فاجعه چرنوبیل به حادثه هستهای گفته میشود که در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ (۶ اردیبهشت ۱۳۶۵) در رآکتور هستهای شماره چهار در نیروگاه چرنوبیل واقع در نزدیکی شهر پریپیات، در شمال اوکراین رخ داد. این فاجعه یکی از دو بحران هستهای است که بر اساس مقیاس سنجی رویدادهای بینالمللی هستهای و رادیولوژیک، در گروه شماره هفت (بالاترین مقیاس) طبقهبندی شدهاست. این درجه به معنی انتشار عمدهٔ مواد رادیواکتیو با اثرات گسترده بهداشتی و زیستمحیطی به شمار میآید که نیازمند اقدامات برنامهریزی شده فوری و طولانیمدت در جهت مقابله با تاثیرات آن است.
حادثه دیگر در این مقیاس، فاجعه اتمی فوکوشیما است که در سال ۲۰۱۱ در نیروگاه هستهای فوکوشیما دایچی واقع در شرق ژاپن اتفاق افتاد.
ارسال نظر