خبرگزاری موج / گروه سیاسی؛ لیلا اسماعیل نژاد:چند روز قبل در گروهی تلگرامی یکی از دوستان متنی با این مضمون فرستاد که ژاپن بدون داشتن حتی کمترین منابع و با وجود پشت سرگذاشتن مشکلاتی بی شمار تبدیل به یکی از پیشرفته ترین کشورها شده است که دوست دیگری پای این متن نوشته بود، آیا اینها (ژاپنی ها) به بهشت می روند یا ما که ادعای مسلمان بودن داریم و نفر سومی ادامه داد، آنها به بهشت خواهند رفتند چون اسلام واقعی را آنان اجرا می کنند اما نفر چهارم اینگونه نوشته بود که درباره اینکه آیا آنها به بهشت می روند یا نمی روند اظهار نظر نمی کنم اما با این وضعیتی که شاهد هستیم این دسته از افراد حتی اگر به جهنم هم بروند آنجا را تبدیل به بهشت خواهند ساخت همانطور که این دنیای بدون هیچ منایع و سرمایه زیر زمینی را برای خود بهشت کردند. روز گذشته در قطار مترو چند تن از خانم ها از رفتن به کلاس های متعددی چون روانشناسی، خود شناسی و غیره صحبت می کردند، وقتی خوب به حرف هایشان گوش می کردی متوجه می شدی هدف آنان از رفتن به این کلاس ها رسیدن به آرامش و تلاش کردن برای پیشرفت است که با ورود به بحث آنها مطرح کردم، با رجوع به قرآن و استناد و عمل کردن تنها به دو سه آیه از آن از جمله "هل یستوی الذین یعلمون و لا یعلمون"،"ان الله لا یغیر بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم" و "...و بشر الصابرین" همه این مشکلات خودساخته ما رفع شدنی است. این دو داستان به عنوان مقدمه با هدف وصل کردن بند سوم این یادداشت یعنی سوال مقام عراقی از سفیر ژاپنی و پاسخ قابل تامل این سفیر مبنی برچگونگی پیشرفت این کشور ، بیان شد. جالب اینجاست که سفیر ژاپنی این مقام عربی را به قرآن کریم ارجاع داد و از او خواست تا با رجوع به آیه "لا یغیر بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم" راه پیشرفت را برای کشور خود فراهم کنند. حال، کشورهای اسلامی با وجود داشتن غنی ترین و ناب ترین منابع ، از ضعیف ترین کشورهای دنیا محسوب می شوند که تنها چیزی که به وفور در این کشورها یافت می شود قتل و خونریزی است و آیا واقعا اسلام دین خونریزی و عقب ماندگی است؛ شاید بسیاری از افراد این مشکلات را پای غربی ها و امریکایی ها بگذارند در حالی که همه ما خوب می دانیم اینها چیزی جز فرافکنی و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت نیست. بیاییم کمی به خود بیاییم و به این بیندیشیم که در کجای راه ایستاده ایم و چه بر سر خود و اسلام آورده ایم.