، علی نیکزاد پس از ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری در جمع خبرنگاران حاضر در وزارت کشور، اظهار کرد:  من علی نیکزاد؛ سرباز ولایت و نوکر مردم، فرزند ملت و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران امروز و در این زمان آمدهام تا نه از سر تکلیف بلکه برحسب وظیفه هر آنچه در طول سالهای عمر خدمتم در کشکول تجربه اندوخته‌ام در فعل زمان صرف کنم.

وی افزود: من یک مهندسم، مهندس عمران و آبادانی از دانشگاهی که دو محور مهم را در نام خود یکجا دارد، علم و صنعت. من با ارقام و آمار و هندسه و واقعیات و تجربه‌ام در دولت.ها و مجلس‌ آموخته‌ ام که مهندسی حساب شده وقتی در زمانِ دقیق اجرا شود نتیجه هر چه باشد درست خواهد بود، چه در توسعه و پیشرفت، چه در ثُبات اقتصادی و چه در ارتباط با دنیا و از همه مهمتر در عدالت اجتماعی، اینها همه بستری است که باید با شناخت و تدبیر میسر شود نه با شعار.

نیکزاد تصریح کرد: مهندسی نرم در تعامل با مردم و مهندسی سخت در برخورد با فساد و همچنین مهندسی معکوس در مواجهه با بحرانِ معیشت و رفع تحریم‌ها در کمترین زمان و نیز معماری خردمندانهی بنای امنیت منطقه را باکشورهای دوست و همسایه استوار کنم. آمده‌ام بار دیگر همانند موفقیت در ساخت 4 میلیون مسکن مهر برای 5/16 میلیون ایرانی با عمل واژه سازی کنم، نه با حروف و برای صرفه جویی در زمان

داوطلب انتخابات ریاست جمهوری با اشاره به اینکه دولت خود را به پشتوانه رای مردم آسیب دیده از گردنکشی های جناحی، برقرار می کنم، در این دورانِ عیانِ بی‌حاجت به بیان، با احترام به تمامیِ دولتها رویکرد دولت پیشنهادی من این است که دولتمرد باید به جای پرسشگری ومقصریابی پاسخگویی و پذیرش را سرلوحه کار خود قرار دهد و اِعمال سلیقه ها را حقیقتا به زباله دانِ تاریخ بسپارد، تصریح کرد: در این دولت تنها مسئله‌ای که مهندسی نخواهد داشت، پاسخگویی دولت به ملت است. با این تفاسیر، دولت راپس از مجاهدت و مراقبت و کار  کرامت، «دولتِ مردم و زمان» نامگذاری مینمایم.

نیکزاد بیان کرد: امضای برجام ها وقتی زیبا میشود که هر داد به طرف مقابل، سِتَدی متقابل داشته باشد. امضای برجام ها وقتی زیبا میشود که جوان ایرانی سودای مهاجرت در سر نداشته باشد. هر گفتگوی عزتمندانه‌ای که از آلام مردم بکاهد، با آغوش بازِ دولتِ مردم و زمان روبرو خواهد شد، بِدون اعتنا به اخمها و لبخندها.

وی تصریح کرد: دولتِ مردم و زمان هرگز قیّمِ مردم نبوده و مردم را نیز به چشم مددجو نخواهد دید و دیپلماسیِ حکمت، عزت و مصلحت را فقط در تامین منافع ملی میبیند نه منافعِ مِیلی و در پایان، زنِ الگوی سوم در منطق ما فرصت است نه تهدید!