، «پس از 11 ماه جنگ در نوار غزه ما به هیچ‌یک از اهداف اعلام شده نرسیدیم. درست است که به شدت به حماس آسیب زدیم، اما حکومت غیرنظامی آن را سرنگون نکردیم، توان نظامی آن را از بین نبردیم، همه ربوده‌شدگان و همچنین امنیت را به مناطق جنوبی بازنگرداندیم.» این بخشی از اعتراف تحلیلگران اسرائیلی است که در وب‌سایت خبری معاریو منتشر شده است. از منظر کارشناسان اسرائیلی امکان موفقیت در نوار غزه بسیار کم است، زیرا ارتش اسرائیل پس از 11 ماه جنگ، خسته و فرسوده شده و موقیعت بین‌‌المللی این رژیم نیز آسیب دیده است؛ بنابراین تنها راه برای بازگرداندن همه ربوده‌شدگان، این است که اسرائیل رسماً به جنگ پایان دهد و در مقابل حماس همه ربوده‌شدگان را فوراً و به یکباره آزاد کند. اما نتانیاهو می‌داند به محض تحقق این توافق، کابینه او سقوط خواهد کرد و یک کمیسیون تحقیق دولتی تشکیل خواهد شد که مسئولیت و گناه او را در قبال 7 اکتبر آشکار خواهد کرد؛ فاجعه‌ای که بدون شک افسران ارشد نظامی نیز مسئول آن هستند.

با این حال در این فضا نتانیاهو همچنان بر محور فیلادلفیا تأکید دارد، چراکه می‌‌داند در این صورت حماس با هیچ توافقی موافقت نمی‌کند. در عین حال اسحاق بریک، یکی از سرهنگ‌های بازنشسته ارتش اسرائیل، اعلام کرد نتانیاهو می‌داند راه‌حلی برای این محور وجود ندارد و ماندن ارتش در این مرز مانع از قاچاق از طریق تونل‌ها نخواهد شد.

در این راستا اومر تسنعی، مشاور سابق نخست‌وزیر، در گزارشی اعلام کرد: «استقرار اسرائیل  در نوار غزه هزینه سنگینی خواهد داشت، به توافقنامه صلح آسیب می‌رساند و اتحاد با آمریکا را تضعیف می‌کند. اما اینجا  یک ایده جایگزین وجود دارد: استقرار یک نیروی فلسطینی در محور فیلادلفیا و گذرگاه رفح با کمک و تضمین‌های عربی و بین‌المللی و تحت نظارت اسرائیل و مصر. همچنین ساخت دیواری در زیرزمین با هماهنگی مصر برای جلوگیری از قاچاق از طریق تونل‌ها.»

این ایده‌ها ماه‌هاست توسط مصر و ایالات متحده مطرح شده، اما با امتناع سرسختانه نتانیاهو مواجه می‌شود. زیرا بحث در مورد محور فیلادلفیا صرفاً برای منحرف کردن تمرکز از موضوع «روز بعد جنگ» طراحی شده است. برنامه نتانیاهو اشغال کامل نوار غزه به قول خودش حداقل تا 42 سال آینده است. چشم‌اندازی که او به اسرائیلی‌ها وعده می‌دهد کنترل مستقیم بیش از 2 میلیون فلسطینی، الحاق و شهرک‌سازی در نوار غزه و کرانه باختری است.

 این حقیقتی است که پشت پافشاری بر مسائل خرد تاکتیکی مانند کریدور نتزریم و فیلادلفیا و عدم‌تمایل نتانیاهو به پیشبرد یک جایگزین حکومتی برای حماس در نوار غزه و رد هرگونه ابتکار برای حل و فصل پایدار منطقه‌ای وجود دارد. نتانیاهو علاقه‌مند به جنگ ابدی در غزه و کرانه باختری است.

در این راستا امانوئل گراس، استاد دانشکده حقوق دانشگاه حیفا در تحلیلی در وب‌سایت وای‌نت نوشت: «ادامه کنترل ما بر محور فیلادلفیا یا سایر بخش‌های نوار غزه ممکن است مسئولیت قانونی‌ را بر عهده دولت اسرائیل بگذارد با هدف تأمین امنیت و رفاه شهروندانی که در جنگ شرکت نمی‌کنند و این براساس قواعد حقوق بین‌الملل است.»

براین اساس می‌توان گفت نتانیاهو و کابینه او که متشکل از رهبران احزاب راستگراست، برنامه بلندمدتی برای نوار غزه دارند که فراتر از شکست حماس است. ادامه این جنگ فرصتی به آنها می‌دهد تا زمینه کنترل این باریکه و سپس شهرک‌سازی و الحاق را اجرایی کنند. این سناریو هم‌اکنون در کرانه باختری نیز عملیاتی می‌شود. هر ساله ساخت چند ده واحد مسکونی جدید در کرانه باختری به تصویب دولت‌های اسرائیل می‌رسد که این مسئله حوزه جغرافیایی تحت کنترل این رژیم را گسترش می‌دهد. در سال 2005 هم زمانی که اسرائیل تصمیم گرفت در نتیجه یک توافق صبح نوار غزه را ترک کند، شهرک‌های منطقه گوش کتیف در این باریکه را تخلیه کرد که این اقدام مورد انتقاد شدید احزاب تندروتر جناح راست قرار گرفت، همان احزابی که اکنون تشکیل دهنده کابینه نتانیاهو هستند؛ بنابراین ساده‌اندیشی است اگر گمان کنیم دغدغه امروز نتانیاهو بازگرداندن اسرا یا صرفاً کنترل مرز فیلادلفیا به بهانه مقابله با قاچاق است. هدف وی و وزرایش بسیار کلان‌تر است و حماس این را می‌داند؛ از این‌رو با هر طرحی که استقرار و حضور ارتش اسرائیل را در نوار غزه بخشی از توافق می‌داند، مخالفت می‌کند.