، یکی از موضوعات منطقه خاورمیانه که مستقیماً بر تحولات نوار غزه و اسرائیل و حتی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تأثیر جگذاشته است، بحث حملات انصارالله یمن به کشتی هایی با مقصد بنادر اسرائیل از مسیر دریای سرخ است. در واقع این رویکرد زمانی از سویی حوثی‌ ها اتخاذ شد که آنها تصمیم گرفتند در حمایت از مردم فلسطین در جریان جنگ غزه وارد عمل شوند. از این رو در 10 ماه گذشته بارها اخباری درباره اقدامات حوثی ها منتشر شده است اما اخیراً این حملات دریایی از تیتر خبرها خارج شده است که عمدتاً به دلیل دل مشغولی وسواس گونه به موضوع معامله با حماس است.

بر اساس داده‌های منتشر شده توسط شرکت جهانی کشتیرانی مرسک، فعالیت‌های حوثی‌ها در دریای سرخ باعث کاهش 66 درصدی تعداد کشتی‌های عبوری از دریای سرخ شد، به طوری که اکثر شرکت‌های عامل مجبور شدند برای رسیدن به به مقصد خود در اروپا، جنوب قاره آفریقا را دور بزنند.

مرسک می گوید تأثیر منفی حملات در دریای سرخ بر کشتیرانی و زنجیره های تامین جهانی همچنان تشدید می شود. زیرا عبور و مرور از کانال سوئز بشدت کاهش یافته است. این مسئله البته روی درآمد مصر اثر منفی قابل توجهی گذاشته است.

شرکت کشتیرانی مرسک افزود: این اختلالات منجر به پیکربندی مجدد خدمات، تغییر حجم و تغییرات زیرساختی شد. همچنین در ماه ژوئیه، مرسک هشدار داد حملات حوثی‌ها در دریای سرخ نه تنها در حمل‌ونقل بین آسیا و اروپا، بلکه اختلال در عرضه در گسترده‌ترین مفهوم جهانی ایجاد کرده است.

بر اساس شاخص جهانی کانتینر Drewery، هزینه های حمل و نقل کانتینری از زمان شروع حملات حوثی ها تقریبا 4 برابر شده است. اما نکته مهمی که این گزارش ها بدان اشاره ندارند، نقش اسرائیل در این وضعیت است. در واقع تداوم جنگ در غزه و تخریب زیرساخت ها و کشتن فلسطینی ها موجب واکنش حوثی ها شد. با این حال آمریکا با همراهی انگلیس به جای پرداختن به سرمنشا این مسئله، تصمیم گرفتند با همکاری هم حملاتی را علیه توانمندی های حوثی ها در یمن انجام دهند، هرچند که تاکنون این حملات آسیب زیربنایی به قابلیت های نظامی حوثی ها وارد نکرده است و آنها توانسته اند پس از هر حمله، خسارات را جبران کنند.

در این راستا در ماه ژوئن، حوثی ها موفق شدند پهپادی را در تل آویرو برساند که منجر به کشته شدن یک تن و زخمی شدن چند نفر دیگر شد. این اقدام باعث واکنش نیروی هوایی اسرائیل در ژوئیه شد. جنگنده های اسرائیلی بندر الحدیده را به آتش کشیدند. شدت آتش به حدی بود تا تا دو روز مهار آن امکان پذیر نشد. با این حال ادامه جنگ در نوار غزه و تقابل مستقیم با اسرائیل، جسارت حوثی ها را افزایش داد. در حالی که حوثی‌ها حملات دریایی و منطقه‌ای خود را در چارچوب جنگ غزه تنظیم کرده‌اند، تحلیلگران یمن موافق هستند حملات آنها عمدتا ناشی از الزامات داخلی و جاه‌طلبی‌های منطقه‌ای آنهاست، به طوری که این تهدید احتمالاً حتی پس از توقف غزه نیز ادامه خواهد داشت. در ماه ژوئن، حوثی‌ها مسئولیت حمله مشترک با مقاومت اسلامی عراق به بندر حیفا اسرائیل را برعهده گرفتند. بنابراین چنین حملات هماهنگ از جهات مختلف می تواند منظم تر شود و تلاش های دفاعی را پیچیده تر کند. ضمن اینکه همکاری حوثی ها می تواند فراتر از خاورمیانه نیز گسترش یابد.

نکته مهم آنکه حوثی ها در هماهنگی با جمهوری اسلامی ایران کار نمی کنند و این ادعای غرب که حوثی ها پروکسی ایران هستند، درست نیست. رفتار این گروه متأثر از جایگاهی که برای خود در جهان اسلامی تعریف کرده اند و همچنین توانمندی هایشان است. آنها در سال 2019 با عربستان در بحث داخلی یمن به توافق رسیدند که این کار در تعارض با خواسته جمهوری اسلامی ایران بود. لذا تلاش رسانه ای غرب برای مرتبط کردن اقدامات حوثی ها به ایران، باید خنثی شود. زیرا در غیر این صورت این مسئله می تواند بر دشواری و پیچیدگی کار وزارت خارجه کشورمان در محیط خاورمیانه و البته ارتباط با اروپا بیفزاید.

حوثی ها اکنون موجب تحمیل هزینه زیادی بر اقتصاد اسرائیل و همچنین اروپا شده اند. اروپا حامی اسرائیل است و از دید این گروه آنها نیز باید تاوان حمایشان را بپردازند. در این شرایط کشیدن یک خط پررنگ بین ایران و انصارالله می تواند مسیر تعامل با اروپا را تسهیل کند.