به گزارش خبرنگار سینمایی موج، هفت سال پیش سیف‌الله داد؛ معاون سینمایی دولت اصلاحات و یکی از برترین و بااخلاق‌ترین و جریان‌سازترین مدیران سینمایی و سینماگران ایرانی، درگذشت. در زیر بخشی از آخرین سخنان این مدیر فرهنگی درباب رویکرد سینمای ایران در سال ۷۹ را از نظر می‌گذرانید. رویکردی که شاید اگر امروز هم در مدیریت و بدنه سینمای ایران وجود داشت، بسیاری از سوتفاهمات، حل می‌شد!  بخشی از این سخنان را از نظر می‌گذرانید؛   سینمای مصلحانه هدیه‌ صد سال سینمای ایران به آینده*روزی که مظفرالدین شاه دوربین فیلمبرداری را آورد، نظام حکومتی و مردمی ما به فکر فردای جامعه ما نبود، اما امروز در پایان صد سال روحیه‌ای مؤثر در جامعه وجود دارد که رو به آینده است و هدیه صد سال سینمای ایران به آینده همین سینمای مصلحانه است. حوزه‌های این فیلم‌ها نباید خیلی جدی باشد؛ چون کودکان و نوجوانان نوع فیلم‌ خاص خود را می‌طلبند، پس باید تمام موضوعات را در نظر داشت.*تبلیغ قانون‌گرایی*در برخی از فیلم‌ها(از جمله در بچه‌های آسمان) با یک موضوع مواجهیم که فیلمساز، پشتکار، احساس وظیفه و فداکاری را به عنوان ارزشی تبلیغ می‌کند و برای کشور آیند‌ه‌سازی می‌کند. توجه به نقاط کور اجتماعی، محیط زیست و خانواده و تلاش فیلمساز برای ارزش‌سازی و فرهنگ‌سازی و نیز انتقادی بودنش از مسایل و معضلات، از خصوصیات مهم سینمای ایران و سینمای مصلحانه است که علاوه بر آن، فیلمساز ارزش‌ها و هنجارهای سودمند را دنبال می‌کند تا به عنوان یک هنجار قانونی در ذهن تماشاگران تداعی شود؛ و این تبلیغ قانون‌گرایی است.اندیشه متعالی سینمای مصلحانه * سینمای مصلحانه به آینده کشور و مردم و ایجاد تحول در جامعه و سرعت بخشیدن و عمق دادن به تحولات می‌اندیشد. * حضرت امام(قدس سره) در اولین پیام خودشان به جشنواره‌ دفاع مقدس فرمودند: هنر در مدرسه‌ عشق، نشان‌دهنده نقاط کور و مبهم معضلات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و نظامی است. ما به طور صددرصد در این مسیر نبوده‌ایم، اما تلاش زیادی انجام گرفته است و سینمای مصلحانه یک تفکر مثبت بود که با دعوت از نمایندگان نهادهای مدنی و قشر روشنفکر، از آن‌ها خواستیم به عنوان هیأت داوران ارزیابی خودشان را در برگه‌های ارزشیابی بنویسند و بگویند آیا ما در مسیر اصلاحات گام برداشته‌ایم یا نه و روند مناسبی دنبال می‌کنیم یا نه. سینمای مصلحانه اعم است و تمام موضوعات را می‌پوشاند. اما فیلم‌های اجتماعی یک موضوع را دنبال می‌کنند. آیا این فیلم‌ها مصلحانه بوده‌اند؟ داوران یک اجتماع از نهادهای مدنی، قوه‌ی مجریه، قضاییه و مقننه و نمایندگان جامعه‌ متفکر هستند و نگرش سیاسی برایمان اولویت ندارد بلکه قضاوت مردم اصل است * سعی داریم در طول سال همراه، با اکران فیلم‌ها از مردم نظرخواهی کنیم که این قضاوت‌ها روی کار سینماگران اثر خوبی خواهد داشت و همیشه تبادل فکری بین فیلمساز و مردم را تداعی می‌بخشد و فکر می‌کنم کارگردانان از آن استقبال کنند...