خبرگزاری موج-فرهنگ و هنر:اصغر فرهادی دیشب بار دیگر برنده اسکار بهترین فیلم خارجی برای جدیدترین ساخته اش«فروشنده» شد.او که از آغاز کارش نشان داد فیلمسازی با هوش و با قریحه است، دامنه هوشمندی خود را آنچنان گسترده کرد که یک تنه  جلوی دستگاه عریض و طویل سیاست خارجی آمریکا  ایستاد و از آیین میدان برنده بیرون آمد.

اگر با دقت به رفتار و واکنش های فرهادی در این مدت دقت کنیم، می بینیم او این روزها تبدیل به ژنرالی بی چون و چرا در عرصه فرهنگ شده که با فعالیت هایش نه تنها جبهه فرهنگی ایران را سربلند می کند، بلکه همزمان نبردی جهانی برای مقابله با تاثیرات مخرب فعالیت های دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا را در میان هنرمندان رهبری می کند.

همه هنرمندان مطرح جهان از زمان فعالیت های تبلیغاتی ترامپ برای کاندیداتوری ریاست جمهوری در برابر دیدگاه های سیاسی ساده انگارانه و زن ستیز او موضع گرفتند و این مساله با انتخاب او به مقام ریاست جمهوری به اوج رسید. در تظاهرات مسالمت آمیز زنان بر علیه ترامپ که پس از انتخاب شدنش در سراسر جهان برگزار شد، هنرمندان زن نقش عمده ای در سازماندهی آن بر عهده داشتند و گویا هیچ هنرمندی در طول تاریخ نبوده که بتواند یک تنه همه را علیه خود تحریک کند.

اما کار اصلی اصغر فرهادی زمانی آغاز شد که ترامپ محدودیت سفری را برای شهروندان هفت کشور مسلمان از جمله ایران وضع کرد. البته همیشه برای مسائلی مانند حضور یک هنرمند در مراسم یا مسائل پزشکی در این زمینه استثناهایی توسط دولت های قانونگذار در نظرگفته می شود اما هوشمندی فرهادی اینجا بود که او هم مثل بازیگر زن فیلمش ترانه علیدوستی، گفت که در اعتراض به این رفتار از حضور در مراسم اسکار انصراف داده است.

اما اینجا او کاری کرد که جبهه جنگ را رسما تشکیل داد. او نه تنها در مراسم شرکت نکرد بلکه دو ایرانی موفق از میان خیل ایرانیان موفق حاضر در آمریکا را به نمایندگی از خود به این مراسم فرستاد تا به رییس جمهور این کشور یکبار دیگر ساختار جامعه آمریکا را یادآوری کند.

ساختار جامعه آمریکا از آن نوع است که جامعه شناسان آن را «جامعه موزاییکی» می نامند. وقتی کریستف کلمب در 1492 آمریکا را کشف کرد، مدت کوتاهی طول کشید که سیل مهاجران به سمت این قاره نو راه افتادند و با کشتار سرخپوستانی که ساکنان اصلی این قاره بودند، خود در آن اقامت گزیدند. مهاجران انگلیسی، ایرلندی، آلمانی، ایتالیایی، سوندی، لهستانی و حتی چینی در طول این سال ها در دسته های پرتعداد به این کشور آمدند و مانند موزاییک هایی که کنار هم قرار می گیرند تا یک مسیر را بپوشانند، کنار هم قرارگرفتند و جامعه آمریکا را تشکیل دادند و به همین دلیل است که آمریکا یک «جامعه موزاییکی» است.

فرهادی هم دقیقا با نگاه به این پیشینه تاریخی آمریکا هوشمندانه از انوشه انصاری و فیروز نادری  که هر دو از عالی رتبه ترین اعضای ناسا هستند، دعوت کرد تا به جای او یاد رییس جمهور آمریکا بیاندازند که اگر اصولا آمریکایی وجود دارد، به دلیل حضور همین مهاجران است که جامعه را ساخته اند.

با این اقدام او جنگ فرهنگی در تمام اروپا هم شدت گرفت و صادق خان اولین فرد مسلمانی که شهردار لندن شده، گفت که اکران افتتاحیه فروشنده را در یکی از میادین لندن همزمان با مراسم اسکار برگزار خواهد کرد. فرهادی هم در ادامه جنگ فرهنگی جبهه را بین المللی تر کرد و با رقبایش یک جبهه مشترک به راه انداخت. تمامی فیلمسازان خارجی نامزد دریافت اسکارچند روز قبل از این مراسم با انتشار بیانیه ای بخشی از آن توسط خود فرهادی به صورت ویدیو کنفرانس قرائت شد، به فعالیت های نفرت پراکن ترامپ اعتراض کردند.

در این گردهمایی که از سوی آژانس سینمایی UTA ساماندهی شده بود، جودی فاستر بازیگر و کارگردان سرشناس هالیوود نیز حضور داشت و بیانیه فیلمسازان خارجی هم قرائت شد که در بخشی از آن آمده است: ما همگی به مخالفت همدلانه خود با جو تعصب و ملی‌گرایی موجود در آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگر را ابراز می‌کنیم. این جو متاسفانه در بخش‌هایی از جمعیت تمام کشور‌ها و بدتر از آن میان سران سیاسی به چشم می‌خورد. جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی‌ زبان به هر کدام از ما اهدا شود، ما به آن از منظر مرزها نگاه نمی‌کنیم. ما این جایزه را به تمام مردم، هنرمندان، روزنامه‌نگاران و فعالانی که برای پیشرفت و گسترش اتحاد و تفاهم تلاش می‌کنند و تمام کسانی که از آزادی بیان و شان انسان حمایت می‌کنند، تقدیم می‌کنیم.

به خوبی پیدا است که نقش سفیر فرهنگی ایران که روزگاری توسط زنده یاد عباس کیارستمی ایفا می شد حالا توسط فرهادی ایفا می شود با این تفاوت که فرهادی به دلیل ذات اجتماعی فیلم هایش، به نسبت کیارستمی که هنرمندی با دیدگاهی خاص به زندگی بود،توانسته بر درصد بالاتری از جامعه تاثیر بگذارد و چشم های بیشتری را متوجه ایران و سینمای ایران کند و برای بار دوم هم اسکار را به خانه بیاورد.

فرهادی حالا برنده این میدان است.او هم اسکار و هم دل بخش عمده ای از مردم جهان را در دست دارد و مثل یک ژنرال در جبهه جنگ فرهنگی ایران حضور دارد.کاش حسودان و بدخواهان راحتش بگذارند و کاش هوشمندی لازم برای رفتار شایسته با هنرمندی در این حد در بین مسدولان و رسانه های داخل کشور هم به وجود بیاید تا او بدون حاشیه های نالازم بتواند در ایران به فعالیت خود ادامه دهد.