به گزارش خبرگزاری موج به نقل از رایزنی فرهنگی ایران در کشور بوسنی، «درخشش هنر ایرانی در بوسنی و هرزگوین» توسط رایزنی فرهنگی ایران در بوسنی و با همکاری آکادمی هنر دانشگاه سارایوو و انجمن فیلم موسیقی و نقاشی وزارت فرهنگ فدراسیون بوسنی در چارچوب برنامه روزهای فرهنگی ایران بررسی شد.

آرمین عمرویچ - رئیس انجمن امور فیلم بوسنی - در این نشست اظهار کرد: یکی از اهداف انجمن تحت مدیریت او، آن است که علاوه بر گسترش همکاری‌های بین‌المللی که اهمیت زیادی دارد، فرصت‌های جدید و نوینی را در زمینه شناخت هنر دیگر کشورها برای دانشجویان آکادمی هنر و دیگر علاقه‌مندان ایجاد کند.

او برگزاری چنین نشستی را حاصل همکاری خوب و برنامه‌ریزی دانست که از دوماه قبل با رایزنی فرهنگی ایران و همچنین آکادمی هنر ایجاد شده است و بیان کرد: برگزاری چنین نشستی فرصتی برای یادگیری و شنیدن چیزهایی جدید درباره هنر بزرگ ایرانی است که برای ما کمتر اتفاق می‌افتد.

دارکو شوبوت - معاون آکادمی هنر بوسنی - نیز برگزاری این نشست تخصصی را یک ابتکار دانست و گفت: آکادمی  هنر برای همکاری‌های بیشتر با رایزنی فرهنگی ایران آماده است.

تاریخ مینیاتور ایران را به‌نمایش درآوردیم

محمود لاهیجانیان - نگارگر ایرانی - نیز آثار به‌نمایش درآمده را مجموعه‌ای از گذشته تاریخ مینیاتور ایران دانست و اظهار کرد: سعی من به‌عنوان یک هنرمند آن بوده که تمام شئون سنتی را در کارهایم حفظ کنم و ادامه دهم. بخشی از هنر مینیاتور مربوط به کتاب مقدس ماست، تذهیب و تشعیر قرآن کریم و زیباسازی صفحات آن از شاخه‌های این هنر در ایران بوده است.

او گفت: تعداد زیادی از آثار خلق‌شده در این هنر، داستان‌ها و روایت‌هایی از زندگی بزرگواران تاریخ اسلام و نیز عقاید و باورهای دینی است که هنرمندان ما با هنرمندی هرچه تمام‌تر آن را به تصویر کشیده‌اند.

وی افزود: نگارگری‌هایی که ملهم از اشعار بزرگان ادبیات فارسی است و سعی دارد لطایف و ظرایف خیال و تصور شاعر را به تصویر کشد، آن‌گونه که هر بیننده‌ای را مسحور خود می‌کند، از دیگر شاخه‌های مینیاتور ایرانی است.

خواستم حرف جدیدی برای هنر معرق داشته باشم

در ادامه این نشست، اکبر شاهمندی - هنرمند معرق‌کار ایرانی - که ۲۰ سال از عمر خود را در این هنر صرف کرده  است، اظهار کرد: کار خود در این حوزه را نخست با کارهای سنتی شروع کردم و در طول زمان، با مطالعه و تحقیق و برخورد با هنر مدرن سعی کردم که علاوه بر انتقال حرف هنر معرق سنتی، حرف جدیدی در این زمینه هم داشته باشم.

او ادامه داد:‌ اعتقاد دارم هنر، ایستا نیست و هنرمند باید برای هر زمان و هر دوره‌ای، حرف جدیدی ارائه دهد و با زمان حرکت کند. با داشتن تجربه ۲۰ ساله هر روز چیز جدیدی را در این هنر می‌آموزم و احساس تکراری بودن نمی‌کنم. داشتن ایده برای یک کار بسیار مهم است.

وی با تاکید بر این‌که حفظ فضای سنتی اهمیت دارد، چون با دست باید کار را انجام داد، افزود: هرچند در فضای مدرن می‌توانیم از تکنولوژی نوین هم استفاده کنیم، اما من بسیار علاقه‌مندم که کارهای خود را با دست درست کنم و نه دستگاه‌هایی که این روزها استفاده می‌شود.

در حوزه خوشنویسی اسلامی یک ساختارشکنی وجود دارد

محسن سلیمانی - خوشنویس اصفهانی - نیز در جمع بوسنیایی‌های علاقه‌مند به هنر ایرانی، با ارائه تاریخچه  مختصری از تاریخ خط و هنر خوشنویسی، به وضعیت هنر خوشنویسی معاصر در ایران پرداخت و گفت: خط و تصویر دو عنصری هستند که در تاریخ بشر به‌عنوان وسیله ارتباط و ثبت اطلاعات شکل گرفت.

او با تاکید بر این‌که پژوهشگران تاریخ خط را مربوط به شش‌هزار سال قبل می‌دانند، اما همواره خط، تصویر و نقاشی در کنار هم در طول تاریخ حرکت کرده‌اند، ادامه داد: شاید مهم‌ترین اختراع بشر، خط باشد، چون تمام یافته‌ها و تمدن بشر به وسیله خط به تصویر کشیده شده است. در تاریخ ایران قبل و بعد از اسلام خط‌های مختلفی به‌وجود آمد، در ایران حدود هزار و صد سال پیش، شخصی به نام «ابن مقله» که یک ایرانی و متولد شیراز است شش گونه خط به‌وجود می‌آورد و قوانین خوشنویسی را می‌نویسد که این قوانین به‌عنوان مبانی خط تا به امروز تقریبا در همه کشورهای اسلامی تدریس می‌شود.

وی در ادامه سخنانش، با نشان دادن اسلایدهایی از نمونه‌های مختلف خطوط اسلامی با بیان این‌که بخشی از خوش‌نویسان سعی کردند که یک ساختارشکنی در حوزه خوشنویسی داشته باشند، به شرح برخی دقایق خط نستعلیق پرداخت.

در ادامه نشست هنرمندان ایرانی به چند سوال حاضرین پاسخ گفتند.

۴۰۰ میلیون یورو برای خوشنویسی بوسنی هزینه می‌شود

در پایان این نشست نیز پروفسور چازیم حاجی میلیچ - استاد آکادمی و نویسنده چند کتاب و مقاله در زمینه هنر اسلامی - با جمع‌بندی موارد مطرح‌شده، اظهار کرد: این افتخار بزرگی برای مردم و علاقه‌مندان هنر در بوسنی و  هرزگوین است که توانستند از هنر غنی ایران با حضور نمایندگان آن لذت ببرند. همه می‌دانیم که ایران گنجینه هنر و زیبایی است، بخصوص اصفهان که در هر گوشه آن، نشانه‌های این زیبایی را می‌توان دید.

او با بیان این‌که نمایشگاه‌های مینیاتور، معرق و خوشنویسی ایرانی‌ها بسیار جذاب‌اند، بخصوص درهم آمیختگی سبک‌های سنتی با سبک‌های مدرن به‌خوبی در آثار نشان داده شده‌اند، افزود: ما در بوسنی جوانان بسیار مستعدی داریم و طبیعی است که اگر بخواهیم هنرمند خوبی باشیم، اولا باید به خوبی سبک‌های سنتی را بدانیم و سپس برای تطبیق آن با زمان معاصر خود تلاش کنیم.

حاجی میلیچ با بیان این‌که هنر خوشنویسی مسیر زیادی در طول تاریخ پیموده و از سوی مکه، کوفه، خراسان و آناتولی به سمت منطقه بالکان آمده است، ادامه داد: بوسنی نیز خوشنویسان ویژه خود را دارد. ما در تاریخ خود یک خط بسیار زیبای بوسنیایی به اسم «بوسانچیتسا» داشتیم که قبل از ظهور اسلام در کشور رایج بود.

وی به هزینه‌کرد حدود ۴۰۰ میلیون یورو برای خوشنویسی بوسنی و براساس تحقیقات اشاره کرد و گفت: همیشه این نوع هنر در هر زمان علاقه‌مندان و طرفداران زیادی دارد.

در حاشیه این نشست، هنرمندان ایرانی با شبکه تلویزیونی سراسری بوسنی مصاحبه کوتاهی داشتند. همچنین در این نشست، علی‌اصغر عامری - رایزن فرهنگی ایران در بوسنی -، دارکو شوبوت - معاون آکادمی هنر -، آرمین عمرویچ - رئیس انجمن امور فیلم، موسیقی و نقاشی وزارت فرهنگ فدراسیون بوسنی -، سه نفر از هنرمندان تجسمی اعزامی از ایران و اساتید و دانشجویان آکادمی و جمعی دیگر از علاقه‌مندان به هنر ایران حضور داشتند.