به گزارش خبرگزاری موج، برنامه گفتگوی فرهنگی با موضوع ارتقای ادبیات داستانی دفاع مقدس با حضور  عبدالرضا فرید زاده نمایشنامه نویس، کارگردان و بازیگر دفاع مقدس، علی اکبر والایی نویسنده و پژوهشگر ادبیات دفاع مقدس و موحدی عضو پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی از آنتن رادیوگفتگو پخش شد.

در ابتدای این برنامه فرید زاده به تفاوت های ادبیات جنگ در ایران و دیگر کشورها پرداخت و گفت: همواره در ادبیات مقاومت خود را تافته جدا بافته دیده ایم و تصور ما این بوده است که هیچ جنگی با خصوصیات جنگ ما اتفاق نیفتاده و همین تفکر ایده آلیستی که نادرست است نگاه محدودی ایجاد کرده است.

وی افزود: ادبیات مقاومت فراتر از قومیت، ملیت، رنگ، نژاد، ایدئولوژی و هر چیز دیگری توصیف می شود و نهایتا به چهره انسانی واقعه تمرکز می کند.

در ادامه، موحدی گفت: در سه دهه شکل گیری ادبیات پایداری با عناوین و اصطلاحات زیادی مواجه بوده ایم و گاهی پراکندگی این واژه ها سبب خلط مبحث و سوء تفاهم هایی شده است. در بسیاری از ژانرهای ادبی هنوز به جامعه فاخر ادبی در بخش ادبیات پایداری دست پیدا نکرده ایم.

این عضو پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی گفت: اگر نویسندگان و شاعران به مشخصات اقلیمی و بومی منطقه خود اشاره کنند، اثر موجود از انواع خارجی متفاوت خواهد بود.

موحدی با بیان اینکه نباید نگران ایجاد تفاوت میان جنگ موجود در آثار داخلی و خارجی باشیم، گفت: دغدغه ما باید این باشد که آثار ما به درجه ای والا برسد که عنوان حماسه به آن اطلاق شود.

در بخش دیگری از برنامه والایی گفت: ادبیات جنگ ما پایدار نخواهد بود مگر اینکه خود را بشناسد و ماهیت خود را بداند. به معنای دیگر ادبیات دفاع مقدس باید بومی ایران باشد و زمانی که مخاطب بیگانه اثر را می خواند آن را از آثار مشابه در زمینه جنگ متمایز بداند.

وی مشکل عمده نویسندگان معاصر را تجربه نکردن جبهه و جنگ دانست و گفت: به دلیل ملموس نبودن جنگ برای نویسنده، اثر مورد نظر عمق و ژرفای کافی را پیدا نمی کند و در واقع نویسنده به مطالعات و اطلاعات موجود بسنده می کند.

این پژوهشگر ادبیات انقلاب اسلامی ادامه داد: زمانی که اثر نویسندگان خبره و با تجربه مطالعه می شود تفاوت واقعی احساس می شود اما این نویسندگان اکثراً مسئولیتی را پذیرفته اند یا درگیر معیشت خود هستند و مشکلات دیگری که خلق اثر را کم می کند.

والایی در پایان گفت: از آنجایی که حمایت های مطلوب از افراد باتجربه در این حوزه به عمل نمی آید، تجربیات ارزشمند آنها از بین می رود و مجبور به انجام کارهای سفارشی و متفرقه می شوند تا گذران زندگی کنند و این مشکلات عامل فقدان آثار فاخر در حوزه ادبیات دفاع مقدس است.