به گزارش خبرگزاری موج، در این مراسم رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی گفت: با وجود دو دوره فترتی که در انتشار این مجله ایجاد شد اما اکنون «برگ فرهنگ» دوباره منتشر شد و امیدوارم دچار فترت قبلی نشود و استمرار داشته باشد. 

حسین میرزایی با بیان اینکه « دانشگاه و  محل حل مساله است» افزود: همیشه این گونه بوده است اما لاجرم وقتی دانشگاه فربه می شود مشکلاتی نیز به وجود می آید. قطعاً کشور ما دچار چالش های جدی است و اگر دانشگاه نبود، قطعاً اوضاع بحرانی تر می شد.نگاه ما به دانشگاه خودانتقادی است و در این خصوص نباید بیش از حد اغراق شود و مرز خود انتقادی با مخالفان دانشگاه و عقلانیت مشخص شود.

این عضو شورای سیاستگذاری فصلنامه «برگ فرهنگ» در ادامه دانشگاه را محل امید و تفکر دانست و خاطرنشان کرد: اشکالات و مسائلمان را می دانیم و باید به سراغ حل مساله برویم و هیچ وقت نباید مایوس باشیم. یاس بدترین چیزی است که مردم یک کشور به آن دچار می شوند و قطعاً تلاش ما در مراکز علمی این است که کاستی ها کم شود و به سمت اعتلا جامعه برویم. 

در این جلسه، عباس کاظمی وریج، یکی دیگر از اعضای شورای سیاستگذاری، با اشاره به لزوم وجود مجله آزاد نقاد در دانشگاه بدون تقیدات علمی- پژوهشی گفت: این مجله باید به عنوان حوزه عمومی دانشگاه در نظر گرفته شود.

وی افزود: برای نسل جدید و نوجوانان قرار است دانشگاه جایی باشد که آنها از بی مکانی فرار کنند و برای پرسه زنی ها و کافه گردی ها و توجیه وضع موجود خود از آنها استفاده کنند. به این معنا که دانشجویان می توانند با دانشجو شدن و وارد دانشگاه شدن از مسئولیت ها فرار کنند. بسیاری از کسانی که وارد دانشگاه می شوند می دانند که قرار نیست دانشگاه به آنها علم و شغل بدهد و حتی نمی تواند موقعیتی بدهد که بر اساس آن به خود منزلتی داده و خود را بر اساس آن تعریف کنند. 

عضو هیئت علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وظیفه دانشگاهیان در برابر نسل ورودی جدید به دانشگاه را فهم عمیق تر دانست و تاکید کرد: ما حس تعهد به دانشگاه و جامعه را در دانشجو از بین برده ایم.استادان دانشگاه وظایف عادی شان را انجام نمی دهند و به یمن گسترش تحصیلات تکمیلی از دانشجویان دکتری و ارشد برای تدریس و تصحیح اوراق استفاده می کنند. پرسش کنونی این است که استادانی که از فیلترهای سخت جذب وایدئولوژیک گذشته اند چه می کنند. پایان نامه ها که در خیابان انقلاب نوشته می شود و مقاله ها هم بر عهده موسسه های مختلف است. به این معنا بار علمی جامعه بر دوش استادان و پژوهشگران نیست بلکه بر دوش پایان نامه نویسان است که در سیستم ناعادلانه اشتغال بیکارند، و در دانشگاه ها مهجور مانده اند و بار استادان و دانشجویان را بر عهده گرفته اند. 

کاظمی با بیان اینکه یکی از مسائل آینده نزدیک دانشگاه ها استادان حق التدریسی هستند، اظهار کرد: هویت دانشجویی در معرض خطر است. یعنی دانشجو بودن به معنای کارمند بودن، خانه دار بودن و مدیر بودن است. به قدری فضا برای افراد تنگ شده است که فرد در خود به سختی هویت دانشجویی را تلاش می کند جا بدهد. دانشگاه این قدرت را ندارد که یک هویت دانشجویی به نسل جدید بدهد و دانشگاه های نسل جدید این مسائل را می سازند که پیامدهای زیادی دارد.