علیرضا سمیع‌آذر، مدیرکل پیشین مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،  پژوهشگر هنری و مدیر حراج تهران درباره شایعاتی که در مورد توافقات صورت گرفته مبنی بر حضور یکی از نقاشی‌های تهمینه میلانی در حراج تهران، به خبرنگار تجسمی خبرگزاری موج گفت: به هیچ وجه چنین صحبتی در میان نبوده و فکر نمی کنم خودشان هم چنین تمایلی داشته باشند. به هر حال ملاک انتخاب ما، سطح محسوسی از مطرح شدن هنرمند در تاریخ هنر یا تثبیت شدن او در مارکت هنر کشور است.   

وی تصریح کرد: هیچکس درباره حضور اثر تهمینه میلانی در حراج تهران به ما مطلبی منتقل نکرده است و به نظرم در این آشفته بازار، عده‌ای که به ماجراهای حاشیه ای و زرد خیلی علاقمندند و درصدد خراب کردن نام این حراج به هر بهانه ای بوده‌اند، چنین شایعه ای را مطرح کرده اند.

این پژوهشگر هنری ضمن ستایش تهمینه میلانی به عنوان فیلمسازی ارزشمند و علاقمندیش به نقاشی، درباره حضور رضا کیانیان هم در حراج تهران توضیح داد: حضور آثار رضا کیانیان در حراج تهران به این دلیل بود که او پیشتر، سه نمایشگاه انفرادی موفق برگزار کرده بود که عمده آثارش در آنها به فروش رسیده بودند و در نزدیک به ۲۰ نمایشگاه گروهی هم حضور داشته اند.

رییس اسبق موزه هنرهای معاصر تهران با تاکید بر اینکه حضور در مارکت نیاز به جایگاه هنری تثبیت شده دارد، گفت: سهراب سپهری، عباس کیارستمی و دیگر چهره های مشهور هنرمندانی هستند که ابتدا در صحنه هنرهای تجسمی تثبیت و سپس به مارکت وارد شده‌اند، چون مارکت بسیار بی رحم است و علاوه بر  موفقیت ریسک شکست هم دارد.

سمیع آذر افزود: هیچ حراجی در دنیا آثار سلبریتی‌ها را برای فروش نمی‌گذارد، مگر برخی حراج‌ها که معروف به حراج اشیای گرانقیمت هستند که لباس، کفش، کتاب، عصا، عینک و ... هنرمندان معروف را به فروش می گذارند و آنها را نمی‌توان حراج هنری به حساب آورد. البته ممکن است در تهران حراجی که لوازم شخصی و یا کتاب، قلم، قرآن، اسناد، دستخط و .. افراد مهم و برجسته را برای فروش عرضه می‌کنند برگزار ‌شود و یک فرد علاقمند، کتاب یا قلم فرد برجسته و مورد علاقه اش را که ممکن است از سلبریتی های هنری یا از افراد مشهور دینی و مذهبی باشد، حتی به قیمت هنگفت بخرد و یا بفروشد، اما چنین چیزی کار ما نیست.

مدیر حراج تهران در پایان تاکید کرد: فروش آثار سلبریتی ها صرفا به دلیل شهرت و محبوبیتشان در حراج تهران اتفاق نخواهد افتاد چرا که باعث بی اعتباری حراج و کم ارزش شدن آثار هنری سایر هنرمندان خواهد شد.