به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، این مجموعه ۴ جلدی که دربرگیرنده گزیده نقد فیلم های چاپ شده این منتقد نام آشنا  در مجله ها و روزنامه‌های مختلف است، به تفکیک فیلم های تولید شده در چهار دهه -‌در فاصله سال های ۶۰ تا ۷۰، ۷۰ تا ۸۰، ۸۰ تا ۹۰ و ۹۰ تا ۹۷ تنظیم شده؛ به گونه‌ای که می تواند ارزیابی کیفی کارنامه ۴ دهه از سینمای ایران نیز  به حساب آید.

با توجه به اینکه حاجی مشهدی پیش از این چهل سال هم فعالیت نقد نویسی داشته خاطرنشان کرد: نمونه هایی از نقد فیلم هایی که به برخی آثار شاخص پیش از انقلاب نیز مربوط می شد، به انگیزه نمایش همگانی آن ها در قالب برنامه های گروه هنر و تجربه  یا نمایش در خانه سینما و برخی فرهنگسراها و مانند اینها نیز در همین مجموعه گنجانده شده است.

وی افزود: گفتنی است که جلد پنجم این مجموعه، به گزیده نقد فیلم های سینمای جهان که طی سال های گذشته در صفحات سینمایی برخی از مجله ها و روزنامه چاپ شده بود، برای انتشار حروف چینی و صفحه آرایی شده است که پس از چاپ مجموعه ۴ جلدی، روانه چاپخانه خواهد شد. همچنین، ششمین کتاب از این مجموعه نیز با گزیده یادداشت‌ها و نوشتارهای سینمایی و تلویزیونی و برخی گفت‌وگوها  اختصاص یافته است که از میان مطالب چاپ شده طی ۴۰ سال گذشته، انتخاب شده است.

این مدرس سینما ضمن گلایه از شرایط بسیار دشوار و نامساعد چاپ، به ویژه آشفته بازار پخش و توزیع آثار فرهنگی و هنری در شرایط دشوار اقتصادی کشور و نبود پشتیبانان مالی و یا حامیان فرهنگی برای چاپ این گونه کتاب‌ها، اظهار داشت: در کنار حمایت از جریان تولید فیلم، باید به ادبیات سینمایی و مباحث آکادمیک و جنبه‌های نظری سینما نیز توجه شود. این پشتیبانی ها حتی اگر به گونه غیر مستقیم با خرید تعداد قابل توجهی از کتاب های چاپ شده یک نویسنده و مولف، از سوی برخی مراکز و سازمان های شناخته شده وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما و حوزه هنری یا حتی از طرف برخی از دفاترخصوصی تولید و پخش فیلم های سینمایی و مستند نیز صورت پذیرد، می تواند به غنای ادبیات سینمایی کشور منجر شود و در مجموع به رشد و تعالی سینمای ملی  کمک کند.

عزیزالله حاجی مشهدی در مورد دایره مخاطبان چنین آثاری افزود: انتشار چنین نمونه هایی برای دانشجویان رشته های مختلف سینمایی -به ویژه در جریان پژوهش و نگارش پایان نامه های دانشگاهی آنان- و همچنین برای بسیاری از علاقه مندان به سینمای ایران که بخواهند تصویر دقیق‌تر و روشن‌تر از وضعیت کیفی فیلم‌های تولید شده درچند دهه گذشته به دست آورند، فرصت مناسبی فراهم می سازد.