به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری موج، مراسم افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با حضور سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما، حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی، همایون امیرزاده مدیر روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ابراهیم داروغه زاده دبیر جشنواره، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی اعضای هیات انتخاب و داوران جشنواره، مدیران سینمایی، سینماگران، هنرمندان و اهالی رسانه دقایقی پیش در پردیس تئاتر تهران آغاز شد.

اجرای این مراسم را منصور ضابطیان برعهده دارد و با ساعتی تاخیر، راس ساعت ۱۹ سه‌شنبه ۹ بهمن‌ماه در پردیس تئاتر تهران شروع شد.

پس از پخش سرود جمهوری اسلامی ایران وقرائت آیاتی از کلام الله مجید، منصور ضابطیان این مراسم را سال تحویل سینمای ایران نامید و به همین مناسبت سخنان خود را با دعای تحویل سال آغاز کرد.

با اعلام مجری این برنامه، مشخص شد که این مراسم از طریق شبکه نمایش سیما و رادیو ایران و همینطور رسانه های اجتماعی به صورت مستقیم پخش می شود.

در ابتدای این مراسم ابراهیم داروغه زاده دبیر جشنواره به روی سن آمده و با قرائت متنی اقدام به ارائه‌ گزارشی در مورد سینمای ایران و جشنواره فیلم فجر کرد.

در این سخنرانی کوتاه که از روی متنی مکتوب قرائت می شد، داروغه زاده گفت: "یاد و نام صدیقه کبری حضرت زهرا (س) که این ایام متعلق به آن بانوی بزرگوار است را گرامی می داریم و سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر را در چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران با نام و یاد آن حضرت آغاز می کنیم.

به همه سروران عزیز، مهمانان ارجمند و هنرمندان گرامی و مردم عزیزمان خصوصا اهالی گرانقدر جنوب تهران که امسال میزبان ما شدند خوش آمد می گویم. آمده ایم که سهم کوچکی از آن همه تلاش شان برای پیروزی انقلاب اسلامی را قدرشناسی کنیم. در این مناطق تهران کوچه به کوچه که نه حتی خانه به خانه نام شهیدانمان نام گذاری شده است و ما آمده ایم تا بگوییم به ایثارها و فداکاری های شمایان در جای جای میهن عزیزمان ایران است که سینمای ایران جان گرفت، رشد کرد، بالغ شد و امروز افتخار آفرین برای این مرز و بوم شده است.

سینمای ایران اکنون و در چهل سالگی پیروزی انقلاب اسلامی از دور دست های ایران تا سراسر جهان پیام آور نجابت، انسانیت، صداقت، درستکاری و همه ی فضایل است. ادعای بزرگی نیست اگر بگویم سینمای نوین ایران خود بزرگترین دستاورد انقلاب اسلامی است و مظهر شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی به معنای واقعی آن است.

آوازه افتخارات سینمای ما در همه ی جهان طنین انداز است و این سینما به سهم خود همه ی تلاش خود را کرده است که ندای آزادی و آزادگی باشد. به پیروی از وصیت امام راحلمان که دردمند و آرمان خواه است و به فرموده رهبر عزیزمان کلید توسعه کشور است.

چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران را به همه ی شما مردم عزیز، هنرمندان و سینماگران تبریک می گویم و امیدوارم روزهایی سرشار از طراوت و جوشش که در آثار امسال جشنواره نمایان است، در این ایام داشته باشیم. قدردان محبت همه ی همکارانم در ستاد برگزاری و همه ی سرورانم در سازمان سینمایی و وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی هستیم که این جشنواره حاصل کمک و حمایت همه ی این عزیزان است."

اعدای جوایز بخش اقلام تبلیغاتی سینمای ایران

پس از آن با پخش کلیپی از تصاویر سینمایی و ترانه دلبر محسن چاووشی این مراسم ادامه یافت. بلافاصله بعد از این میان برنامه مفرح، جوایز بخش اقلام تبلیغاتی سینمای ایران اهدا شد.

اولین جایزه مربوط به بخش عکس بود که حبیب مجیدی برای فیلم سینمایی بمب یک عاشقانه سیمرغ بلورین آن را دریافت کرد. وی گفت: رقابت در هنر بی معنا است و از پیمان معادی و استادانم متشکرم.

سپس سیمرغ بهترین پوستر جشنواره سی و هفتم به طه ذاکر برای فیلم کوپال اهدا شد و سرانجام، آخرین سیمرغ این بخش برای بهترین آنونس این دوره، به روح‌الله موحدی برای فیلم گرگ بازی اهدا شد.

این هنرمند گفت: از سید محمود رضوی و موسسه سیمای مهر و مهدی جمشیدیان که صدای این تیزر را طراحی کرد تشکر می کنم و جایزه ام را به همسرم تقدیم می کنم.

پس از آن با پخش کلیپی با صدای حسین پناهی و همایون شجریان و تصاویر درگذشتگان سینما در یک سال گذشته، یاد این هنرمندان فقید گرامی داشته شد.

تجلیل از شش هنرمند پیشکسوت

یادبود آقای بازیگر

منصور ضابطیان برای این قسمت برنامه بخشی از کتاب آقای بازیگر عزت الله انتظامی را انتخاب کرده بود و خواند.

پس از آن کلیپی به یاد این هنرمند مرحوم پخش شد و بعد از آن با دعوت از سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی و ابراهیم داروغه زاده و مجید انتظامی به عنوان نماینده بازماندگان مرحوم انتظامی، از آقای بازیگر سینمای ایران که چند ماه پیش از دنیا رفت، تجلیل شد.

وزیر مصاحبه نکرد اما تشویق شد

پس از این بخش، مجری برنامه اعلام کرد که وزیر ارشاد گفته است که در محفلی که هنرمندان حضور دارند ترجیح می دهد که شنونده باشد و سخنرانی نخواهد کرد که با تشویق حضار مواجه شد.

تشبیه کارگردان به یک چتر سیاده در هوای بارانی

بعد از آن و در ادامه این برنامه، نوبت به مراسم بزرگداشت از پنج هنرمند پیشکسوت رسید. در ابتدا با نمایش کلیپی از تصاویر پشت صحنه فیلم اشک سرما با بازی پارسا پیروزفر و گلشیفته فراهانی، از عزیزالله حمیدنژاد تقدیر شد.

در این بخش علیرضا تابش و علیرضا شجاع نوری بر روی سن آمده و هدایای این هنرمند را اهدا کردند.

علیرضا شجاع نوری گفت: من مستقیما از سر صحنه کاری به اینجا آمدم تا بتوانم چند کلمه ای در مورد آقای حمیدنژاد سخن بگویم. آخرین کار مشترک ما بانوی عمارت بود. به من که با او کار و سفر کرده ام، اعتماد کنید که بسیار خوب می شناسمش. او کاملا قابل اعتماد است و می توان روی حرفش حساب کرد. وی همانند چتری سیاه در یک هوای بارانی است که شاید ظاهری ساده و یا خشن داشته باشد اما تو را در مقابل بسیاری از مصائب و گرفتاری ها حمایت می کند.

تابش هم گفت: حمیدنژاد از بیست سالگی و با مرحوم سیف‌الله داد وارد سینمای حرفه ای شد و برای علاقمندان ایرانی و خارجی شناخته شده است؛ با آثاری که به گفته خارجیان شبیه آن است که در استودیوهایی مجهز و  خاص ساخته شده‌اند در حالی که در دل طبیعت و فرهنگ زیبای ایران تولید شده بود.

پس از آن هم عزیزالله حمیدنژاد پشت میکروفن قرار گرفت و گفت: واقعا فکر نمی کنم که به لحاظ کمی و کیفی کارهای من در حدی بوده که در اینجا تجلیل شوم و دلم می خواست که کار بیشتری برای مردمم انجام داده بودم.

وی افزود: گرچه گزیده کار بودم آماده هرگز شرایط زندگی باعث نشد تا به هر کاری تن بدهم. حمید نژاد در پایان سخنانش از منتقدانی نام برد و تشکر کرد که پس از نمایش اولین فیلمش در جشنواره فجر ، او را تحسین کرده بودند و به لحاظ روحی زمینه ساز رشدش شده بودند. کاری که او برای فیلم اولی ها بسیار مهم خواند.

تجلیل از طراح سیمرغ جشنواره فیلم فجر پس از سی و چهار سال

در بخش بعدی این مراسم نوبت به تجلیل از ابراهیم حقیقی، طراح سیمرغ جشنواره فجر و یکی از گرافیستان، نقاش، عکاس، مدیر هنری و طراح صحنه مطرح کشور رسید. برای تقدیر از این هنرمند از رسول صدرعاملی، آتیلا پسیانی و علی اکبر صادقی به روی سن دعوت شد. علی اکبر صادقی به رفاقت بیش از چهل ساله خودش با ابراهیم حقیقی افتخار کرد. پس از آن رسول صدر عاملی در سخنان کوتاهی گفت: پوستر سینمایی را نه برای فروش بلکه به عنوان هویت و شناسنامه فیلم در نظر می گیریم و مفتخرم که در طول این سالها بیشترین همکاری را با ابراهیم حقیقی داشته ام. وی با انتقاد از کپی پیست های مفتضحانه، درخواست کرد: خواهش می کنم در این دوران کپی کاری های مفتضحانه قدر گرافیست های خوبمان را بدانیم؛ جای مرتضی ممیز و فرشید مثقالی خالی.

آتیلا پسیانی هم هماهنگی بین ایده و اجرا و فیلم سینمایی در کارهای ابراهیم حقیقی را بی نظیر خواند و اظهار داشت: و او این نظم گرافیکی اش را در تمام کارهایش به کار می برد.

ابراهیم حقیقی هم در ادامه و در سخنان کوتاهی  گفت: دوستان پرسیدند گرامیداشت چگونه است گفتم برای من قطعا خوشحال کننده است. از دومین جشنواره که پوستر کشیدم همراه جشنواره شدم. در سال چهارم سیمرغ و در سال پنجم تندیس را طراحی کردم که تکامل یافته اش تقدیم به هنرمندان می شود.

وی افزود: زندگی آدم ها همیشه پر از خوشی و حسرت است. خوشی من امشب از این است که در کنار عزیزانی هستم که افتخار سینمای ایران‌اند. آقای خسروشاهی که همه با صدایش بزرگ شدیم، عباس گنجوی و آقای حمیدنژاد را از سال 50 می شناسم. آقای گنجوی آن زمان مثل امروز یکی از حرفه ای ترین تدوینگران سینمای ایران بود و خانم معتمدآریای عزیز که خوشحالم کارهای مشترک بسیاری با ایشان داشته‌ام و این بزرگوارانی (خطاب به صدرعاملی، پسیانی و صادقی) که به من افتخار دادند اینجا هستند و همچنین آقای شجاع نوری عزیز. یاد آقای بهشتی هم می کنم که تندیس و سیمرغ از آن زمان طراحی شد. آن حسرت هم این است که از 6 نفری که گرامیداشت می گیرند عزیزی بین ما نیست که پانزده یا شانزده سال حداقل ماهی یک بار بر سر میزی می نشستم که عزت الله انتظامی بود و مایه افتخار همه بود و انسانیت و تفکرش برای خانه هنرمندان بسیار راهگشا بود.

سینمای ایران مدیون معتمد آریا است

در ادامه نوبت به تجلیل از فاطمه (سیمین) معتمدآریا رسید. در ادامه مراسم افتتاحیه جشنواره سی و هفتم نوبت به آیین بزرگداشت فاطمه معتمدآریا رسید که با پخش فیلم بزرگداشت این بانوی هنرمند آغاز شد. در این کلیپ که به کارگردانی کیارش اسدی زاده ساخته شده بود، هنرمندانی مثل کمال تبریزی، سیف الله صمدیان، شبنم مقدمی، پانته آ پناهی ها، حمیدرضا آذرنگ، بهرام دهقان، و همایون اسعدیان درباره او حرف زدند.

همچنین احمد حامد همسر معتمدآریا تعدادی از ویژگی های او را برشمرد.

پیش از این کیارش اسدی زاده از یک غافلگیری برای معتمدآریا و هوادارانش خبر داده بود و این غافلگیری حضور این هنرمندان در یک کافه بود که ترانه ای که با اسامی فیلم های معتمدآریا ساخته شده بود خوانده می شد و معتمدآریا با حضور در این کافه و دیدن دوستانش غافلگیر شد.

سپس برای اهدای هدایای معتمدآریا، از علیرضا رییسیان، همایون اسعدیان و رضا کیانیان به روی سن دعوت شد.

در ابتدا رضا کیانیان گفت: معتقدم که خیلی زودتر از این باید از سیمین معتمدآریا تجلیل می شد و شاید به دلیل فعالیت‌های اجتماعی‌اش بودند.

وی افزود: شاید باور نکنید زمانی که من به صورت حرفه ای وارد سینما شدم، سیمین یک ستاره تمام عیار بود.

بعد از آن همایون اسعدیان پشت میکروفن قرار گرفت و گفت: پس از انقلاب نگاه مردم به سینما و آنچه که در پشت صحنه آن اتفاق می افتادمنفی بود. بسیاری از افراد از کارگردانان، تهیه کنندگان و بازیگران تلاش کردند تا این نگاه را تغییر دهند تا مردم با خیالی آسوده فرزندانشان را به سینما بفرستند و شرافت و پاکی آنها حفظ شود. یکی از آن بازیگرانی که در این زمینه بسیار تلاش کرد سیمین معتمدآریا بود تا این شرافت را سر سفره ها بیاورد. من و سینمای ایران به او مدیونیم و من به خانم معتمدآریا افتخار می کنم.

سپس علیرضا رئیسیان درباره این بانوی هنرمند گفت: دو نکته بگویم. اول اینکه چطور ممکن است در شرایطی خداوند به یک نفر بگوید هوایت را دارم. از 6 بزرگداشت امسال 5نفرشان در فیلم اول من ریحانه حضور داشتند و این بزرگترین افتخار زندگی من بود. به اضافه استاد محمود کلاری عزیز که امسال داور هستند. نکته دوم اینکه جایی خواندم که خداوند در دو شکل ممکن است به کسی لبخند بزند. یکی زمانی که خیلی ها بخواهند آدمی بزرگ نشود و خدا بخواهد بشود و دیگری برعکسش. وقتی مردمی که با هنر جدی برخورد می کنند، فردی را از ته دل دوست داشته باشند و در قلب آنها جا داشته باشد مصداقی از حالت اول است و امشب او کسی نیست جز معتمدآریا.

وی در ادامه افزود: سه خصلت مهم در ایشان را بگویم چون من در اولین و دومین فیلمم با ایشان همکاری داشتم. اولی اخلاق حرفه ای به معنای واقعی، آدمی است که به حرفه اش احترام می گذارد، موقعیت خودش را به عنوان ستاره درک می کند و شما وقتی با او کار می کنید به شدت با او راحت هستید. دوم درک والا از نقشی است که کار می کند. اصلا نیاز به توضیح آن پرسوناژ ندارد. آنقدر کیف می کنید زمانی که جلوی دوربینتان است که هیچ نکته ای را لازم نیست به او بگویید و سوم شعور اجتماعی بسیار بالایی که یک نخبه می تواند داشته باشد.

رییسیان در پایان اظهار داشت: این سه اگر در کسی بود حتما آدم بزرگی است و خوشحالم که امشب برای یک آدم بزرگ بزرگداشت گرفتیم.

سپس فاطمه معتمدآریا برای آیین بزرگداشتش به روی سن آمد و ضمن ابراز برخی سخنان کنایه آمیز و انتقادی،  گفت: خوشحالم که به عنوان یک زن می توانم گوشه ای از احساسات انسانی مادرانه و خواهرانه ام را با سینما تنها وسیله ای که بلدم به همه مردمم ابراز کنم. بزرگترین خوشحالی امشب برایم این است که خانواده عزیز سینما اینجا جمع هستند و من سهم کوچکی در این خانواده دارم. همکارانی که به دلیل دوستی ها و تلاش های بی دریغشان سینما را زنده نگاه داشتیم و به عنوان مهمترین هنر مردمی این دوران به آن چنگ زده ایم. چون همه انتقادها از همه سو به سینما است برای اینکه گوهری دست نیافتنی ست و همه می خواهند به آن دست پیدا کنند. هر کسی از هر نقطه ای که بتواند پیکان تیز انتقاداتش را به طرف ما می آورد ولی خانواده سینما، یک خانواده دوست داشتنی محترم و معتقد به همه ارزش ها است. صنعت و هنر سینمای ما تنها چیزی است که بزرگترین سفیر فرهنگ سرزمینمان در همه جای جهان است، این است دلیل حملات گسترده به سینمای ایران. از همکارانم در خانه سینما که همه حقوق صنفی همکارانم را نگه می دارند تشکر می کنم. از آقای اسعدیان، رئیسیان و کیانیان هم تشکر می کنم.

فاطمه معتمدآریا که در این لحظه سن را ترک کرده بود، سپس به روی صحنه برگشت تا بگوید: در فیلم درخشان جان دار که توسط دو فیلمساز جوان 24 ساله ساخته شده که سنشان نزدیک به یک سوم سن من است کار کردم که در جشنواره فجر به نمایش درمی آید و من نمی توانم آنها را همراهی کنم. خواهش می کنم فیلمسازهای جوان را حمایت کنیم.

پر حاشیه ترین بخش جشنواره فیلم تئاتری با اجرای موسیقی زنده و خواندن زنان

در ادامه مراسم، فیلم تئاتری با کارگردانی محمد رحمانیان و با مرور برخی از دیالوگ‌ها و اسامی فیلم‌های مشهور و مطرح سینمای ایران به روی صحنه رفت در حالیکه بر روی صحنه نمایشگر پشت صحنه تصاویری از چهره‌های سینمایی هم به نمایش در می‌آمد.

نکته عجیب این نمایش به اجرای زنده موسیقی در بخش پایانی آن و همسرایی زنان بود. در حالی که عده ای از بازیگران این نمایش از روی برگه هایی اقدام به همخوانی با یک خواننده زن کرده بودند اما صدا برداری به نحوی بود که صدای یک خواننده بیش از سایرین به گوش می رسید و تقریبا یک تکخوانی زنانه را تداعی می کرد.

پس از آن هم نیما مسیحا و رضا تاجبخش روی سن حاضر شده و به طور زنده به اجرای موسیقی پرداختند. این هنرمندان در ابتدا ترانه پروانگی ساخته بابک بیات، که قطعه ای از موسیقی فیلم دست های آلوده بود، اجرا کردند. بعد از آن هم قطعه ترانه وطن... عشق... آزادی... ساخته علیرضا افکاری را اجرا کردند.

بزرگداشت عباس گنجوی ژنرال تدوین سینمای ایران

برنامه افتتاحیه با پخش فیلم متفاوتی درباره کارنامه عباس گنجوی به بزرگداشت این تدوینگر باسابقه اختصاص یافت. هنرمندی که منصور ضابطیان او را ژنرال تدوین سینمای ایران خطاب کرد. در این بخش بهمن فرمان‌آرا و مسعود کیمیایی دو فیلمساز پیشکسوت سینمای ایران برای اهدای جوایز این تدوینگر روی سن حاضر شدند.

مسعود کیمیایی در این بخش گفت: درباره عباس گنجوی عزیزم باید صحبت کنم که از سال‌های دور خیلی با هم کار کرده‌ایم و روزهای سختی را با هم گذرانده‌ایم. کارهای سیاه و سفیدم در سال های پیش از انقلاب، از خاک و گوزن‌ها تا سفر سنگ را با عباس کار کردم. عباس گنجوی بیش از یک تدوینگر سینما را می‌شناسد. بسیار خوب چیز را می‌داند و فیلم را می‌فهمد. خیلی‌ها اینگونه نیستند و به همین دلیل عباس گنجوی فوق‌العاده است. 

در ادامه فرمان‌آرا هم در پشت میکروفن قرار گرفت و درباره گنجوی افزود: در مدتی که در کار سنیما بودم شاید با هزاران نفر آشنا شده‌ام اما فقط یک دوست دارم و آن هم عباس گنجوی است. طبیعتا تفاوت آشنا و دوست را می‌دانید اما می‌خواهم یاد کنم از ناصر تقوایی؛ زمانی که فیلم مستند نوروز و خاویار را ساختم از ناصر پرسیدم چه کسی را به عنوان یک تدوینگر خوب معرفی می‌کنی؟ ناصر گفت بهتر از عباس گنجوی کسی را پیدا نمی‌کنی.

وی افزود: در طول سال‌های دوستی حتی اگر تن صدای من در یک گفتگوی تلفنی گرفته بود، عباس هر جا بود خودش را به من می‌رساند. عباس مشابه ندارد. خیلی از جوانانی که امروز کار می‌کنند شاگردان عباس بوده‌اند. عباس خودش از هیچ آغاز کرد و به اینجا رسید. هرچه درباره‌اش بگویم کم گفته‌ام.

بهمن فرمان‌آرا در ادامه با انتقاد از رفتار با پیشکسوتان گفت: امروز بریده فیلمی را در اینستاگرام دیدم که تصویر جوانی شهلا ریاحی را به او که آلزایمر گرفته نشان می‌دهند و می‌خندند! ‌چرا اینقدر به این بزرگان بی‌احترامی می‌کنیم؟ در حالی که این هنرمند اولین کارگردان زن ایران بوده اما امروز درکی از حضور دوربین ندارد اما اور ار وادار به واکنش می کنند. این کار بد است، درست مثل کسانی که به دیدار یک بیمار در بستر بیماری می‌روند وعکس می‌گیرند؛ این‌ها چه تماشایی دارد؟

این کارگردان در پایان تأکید کرد: خوشحالم که هر کاری در سینما کرده‌ام مونتورش عباس گنجوی بوده است.

عباس گنجوی در بخش بعدی روی صحنه حاضر شد با اشاره به خاطره‌ای از سال‌های دور گفت: زمانی در این کشور شنیدن صدای سرود ای ایران جرم بود. برای پیدا کردن این سرود چهارگوشه شهر را گشتم تا زمانی که یک خودی پیدا کردم. این خودی امروز اینجا نشسته‌ است. او سرود ای‌ایران را برایم آورد و گفت عباس فقط برای خودت است. امروز اما شرایط چنان تغییر کرده است که هر روز چندین و چند ای‌ایران جدید متولد می‌شود. شما توانسته‌اید این تغییر را ایجاد کنید و باید تغییراتی دیگری هم به‌وجود بیاورید.

تجلیل از هنرمندی از دیار صداهای طلایی

در ادامه مراسم افتتاحیه سی و هفتمین دوره از جشنواره فیلم فجر، کلیپ تجلیل از خسرو خسروشاهی به روی پرده رفت. ناصر ممدوح، منوچهر والی زاده و منوچهر اسماعیلی برای بزرگداشت خسرو خسروشاهی به روی سن آمدند.

منوچهر اسماعیلی در این مراسم گفت: برای من لحظه دل انگیزی است. امشب شبی است که در بزرگداشت کسی شرکت می کنم که 60 سال با او همراه بودم. از آغاز با هم بودیم. این استاد گرانمایه با صدای نازنینش در این کار موفق و بعد مدیر دوبلاژ شد. من هم در خدمتش بودم و در خیلی از فیلم های ایرانی و خارجی با او همکاری کردم.

در ادامه ناصر ممدوح گفت: آقای خسروشاهی با صدایش، کارش و اخلاقش همه را شگفت زده کردند. خوشحالم که در جمع این عزیزان رشد کردم.

سپس منوچهر والی زاده گفت: این روزهای خوب و دیدنی را به همه تبریک می گویم. من قبل از هر سخنی که درباره خسرو بخواهم بگویم اول بگویم که از برگزارکنندگان جشنواره، هر ارگانی که هست، می خواهم تشکر ویژه کنم که به پشت صحنه سینما آمدند و دوبله و تدوینگر را دیدند. ان شالله دکور و گریم و ... را هم ببینند. در این مدت اخیر به دوبله خیلی توجه کردند. من افتخار می کنم که در حضور شما هستم و آرزوی سلامتی و طول عمر برای برگزارکنندکان و شما حاضرین دارم. درباره خسرو خسروشاهی چه بگویم که ما از دبستان با هم رفیقیم. بچه محل بودیم، با هم بزرگ شدیم، با هم سینما رفتیم، با هم صبح های جمعه به سینما ایران می رفتیم لورل هاردی می دیدیم. نزدیک به 60 سال است در کنار خسرو خسروشاهی کار می‌کنم. ایشان آنقدر جنم این را داشتند که فیلم‌های بسیاری دوبله کردند. آلن دلون و آل پاچینو و نقش های دیگر. من هم افتخار داشتم در کنارش باشم و بعضی از نقش هایی که احیانا خودش خسته بود نمی گفت به من می داد. یک تشکر دیگر می خواهم از انجمن گویندگان داشته باشم که امروز ما را به اینجا رساندند تا ما در کنار شما باشیم.

پس از آن خسرو خسروشاهی به روی صحنه و پشت میکروفن قرار گرفت و گفت: من سال ها و در سایه در کنار شما بودم، حالا زیر این نور آمدم و کمی دستپاچه ام. پنج فیلمی که صداگذاری کردم را برای کسانی کار کردم که اکثر آدمهایی که در آن حضور داشتند را اینجا می بینم. وقتی سینماگرها کارشان تمام می شد کارگردان می ماند و مدیر دوبلاژ. همه می رفتند و ما می ماندیم و دوبله شبانه روز و بالاخره می رساندیم ولی هیچ وقت به این حرفه توجه نشد و ما را به افتتاحیه ها و اختتامیه ها دعوت نکردند.

وی افزود: یک بار در فارابی یک لیستی گذاشتند و گفتند می خواهیم از این آقایان تجلیل کنیم و بعد هم پیشمان شدند. حتی امروز خبرنگاری خیلی جدی از من سوال کرد که بابت مراسم امشب، چه احساسی داری؟ که من پاسخ دادم طبیعتا خوشحالم و چون اولین تجربه ام است نمیدانم که چه احساسی دارم.

این هنرمند دوبلور پیشکسوت خطاب به وزیر و مدیران سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، از وضعیت این روزهای هنر دوبله و بی تفاوتی و اهمیت ندادن به آن انتقاد کرد و گفت: یک زمان برای دوبله خوب جایزه می دادند، یک بار من خودم جایزه گرفتم زمانی که آقای داروغه زاده در موسسه رسانه های تصویری بود، ولی الان اوضاع تغییر کرده. هر چند من فعالیت چندانی در دوبله ندارم. از مقام وزارت، از معاونت و دیگران تقاضا می کنم به این حرفه بیشتر توجه کنند.

وی افزود: این روزها شما که بیننده هستید می گویید فیلم خوب دوبله نشده؛ ولی هنوز این هایی که اینجا هستند در کار دوبله هستند و فیلم ها هم خوب هستند ولی به بدترین شکل دوبله می شود و متاسفانه به این فیلم ها پروانه نمایش داده می‌شود. این در حالی است که روزگاری من خودم با جورج لوکاس برای جنگ ستارگان حرف زدم. کوبریک برای فیلمش از ما نمونه صدا می گرفت. برای فیلم جن گیر از مدیر دوبلاژ اسم خواستند. من با آقای کیمیایی وقتی می خواستیم یک فیلم دوبله کنیم به هزاران راه فکر می کردیم به این آسانی ها نبود. بیایید داوری کنید و ببینید تا کجاها رفتیم. گروهبان و دندان مار را ببینید. اصلا یک دنیای عجیب غریبی بود. یا فیلم شیرین که با کیارستمی کار کردیم. ایشان درباره دوبله حرف های زیادی زدند. آقای اسماعیلی به ایشان یادآوری کردند که این حرف ها در تاریخ می ماند. ما با بزرگترین هنرپیشه های دنیا سر کار داشتیم بعد در فیلم فارسی آمدیم. فیلمی بوده که من برایش خورد و خمیر شدم گلویم زخم شده. روزگار عجیبی را گذراندیم ولی تاکید می کنم که من هرگز فروشنده صدایم نبودم.

در پایان این مراسم هم در یک حرکت نمادین به مناسبت فرارسیدن ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا، کلیپی از مادران سینمای ایران پخش شد گرچه به دلیل طولانی شدن برنامه به تدریج حاضران اقدام به ترک سالن کرده بودند.

گفتنی است که این مراسم در ساعت ۲۲و ۳۰ دقیقه به پایان رسید.