غلامرضا موسوی تهیه کننده پیشکسوت سینمای ایران در مورد اینکه آیا صرف حضور فیلم متری شیش و نیم در جشنواره ونیز دستاوردی برای سینمای ایران بوده یا اینکه این فیلم از این جشنواره دست خالی بازگشته گفت: اساسا من شرکت در جشنواره ها را یک دستاورد برای سینمای ایران می دانم. به خصوص که برخلاف برخی از دوستان، از نگاه من جشنواره ها وسیله ای هستند برای اینکه سینمای ایران و فیلم های ایرانی کاملا شناخته شوند و به بازار دسترسی پیدا کنند.

وی افزود: درست است که جشنواره و دریافت جایزه اهمیت دارد اما هدف نباید صرفا جوایز جشنواره باشد بلکه من اعتقاد دارم که جایزه می تواند این وسیله شناساندن فیلم های خوب ایرانی را تکمیل کند.

این تهیه کننده با تاکید بر اینکه دریافت جایزه اصل نیست، اظهار داشت: ما نباید فراموش کنیم که هر جشنواره و گروه های داوری سلیقه های متفاوتی دارند و به نوع فیلم های خاصی، بیشتر توجه می کنند که این فیلم ها گاها حتی می توانند تجربی هم باشند؛ یا افراد شناخته شده تر در این شرایط از شانس بیشتر و بهتری برخوردار باشند.

موسوی ادامه داد: به گمان من حضور فیلم سینمایی متری شیش و نیم در جشنواره ونیز که یکی از سه جشنواره اصلی و بزرگ سینمای جهان در کنار کن و برلین هست، خود به خود اهمیت دارد. طبیعتا فیلم های ما هرچقدر بتوانند در بخش مسابقه یا بخش های اصلی این جشنواره ها حضور داشته باشند، اهمیت آنها بیشتر و بیشتر خواهد شد.

وی که تهیه کنندگی بیش از بیست فیلم سینمایی را در کارنامه خود دارد افزود: به هرحال جشنواره را باید به عنوان وسیله ای نگاه کنیم که قصد داریم از طریق آن پرتاب بشویم و بازار را به دست بیاوریم. ما تا نتوانیم بازار را کسب کنیم، سینمایمان در محدوده جغرافیایی خودمان به آن رشدی که لازم دارد نمی رسد. ریسک کردن برای سرمایه زمانی منطقی تر است که بازاری بزرگ و بزرگ تر داشته باشید. بنابراین حضور این فیلم سینمایی و هر اثر دیگری از سینمای ایران در این جشنواره و از این جهت برای سینمای ما اهمیت دارد.

متری شیش و نیم هم دنیا داشت و هم آخرت!

موسوی ادامه داد: نکته دیگر که در همین زمینه و در مورد فیلم سینمایی متری شیش و نیم قابل تامل و طرح است، این است که این فیلم در عرصه داخلی هم توانست نزدیک به سی میلیارد تومان فروش داشته باشد که به معنی جذب نسبی خوب و زیاد مخاطب در شش ماهه اول سال است. حضور این فیلم در جشنواره ونیز هم اهمیت این اثر را نشان داد.

وی افزود: اما همانطور که پیشتر اشاره کردم، طبیعتا سلیقه های داوری متفاوت است و از آنجایی که گونه سینمای متری شیش و نیم از گونه ای است که طبیعتا شبیه آن در سینمای امریکا خیلی بیشتر ساخته می شود، بر همین اساس طبیعی است که رقبای قدرتمندتری هم داشته باشد. بنابراین تا همینجا هم این حضور در جشنواره کن به مثابه دست پری برای این فیلم بود.

موسوی ادامه داد: به همین دلیل باید به آقای جمال ساداتیان تهیه کننده، سعید روستایی کارگردان، بازیگران خوبش و فیلمبردار ارجمندش و تک تک افرادی که در این فیلم زحمت کشیدند، تبریک گفت. چرا که سینما یک کارگروهی است و این افراد زحمت کشیدند و کار جمعی شان به هم در داخل و هم در خارج از کشور به نتیجه رسید. به هرحال خدا را شکر که متری شیش و نیم هم دنیا داشت و هم آخرت!

تاثیر سینمای امریکا بر جشنواره ها و تاثیر پذیری سینمای ایران از جشنواره ها

این عضو شورای عای تهیه کنندگان که پیشینه روزنامه نگاری هم دارد، در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به نتایج اعلام شده می توان گفت که یک جشنواره قدیمی اروپایی و جهانی هم تحت تأثیر سینمای آمریکا است و همین ممکن است که سینمای ما را هم تحت تاثیر قرار بدهد و به نوعی از تاثیر گذاری سینمای امریکا بر اروپا و تاثیر پذیری سینمای ما از این جشنواره ها سخن گفت، پاسخ داد: واقعیت این است که سینمای امریکا به لحاظ کیفی و کمی اهمیت بسیاری دارد و خیلی ها سینما را با سینمای امریکا می شناسند.

موسوی افزود: اگر از سینمای روشنفکری فرانسه، در زمانی که سینمای مولف وجود داشت بگذریم، به گمان من می بینیم که همیشه سینماگران مولف امریکایی هستند که توانسته اند سینما را در دنیا توسعه بدهند. طبیعتا چه بخواهیم و چه نخواهیم برهمه جشنواره ها تاثیر گذار است و طبیعتا جشنواره ونیز و کن هم از این قاعده مستثنی نیستند.

وی تاکید کرد: اما این که این تاثیر گذاری مستقیم نیست و به گمان من تاثیر دیکته شده ای به این جشنواره ها وجود ندارد. اما آن جشنواره ها، طبیعتا برای اینکه فیلم های پر مخاطب یا جذاب یا درجه یک هنری و خوب سینمای امریکا را جذب کنند، یک سری امتیازاتی به آنها می دهند. همانطوری که کارگردانان صاحب نام هم از این امتیازات بهره مند می شوند.

این تهیه کننده که تجربه حضور مکرر در جشنواره ای مهم سینمایی دنیا را دارد افزود: در بسیاری از مواقع وقتی قرار است که یک کارگردان سرشناس، فیلمی را برای جشنواره کن ارائه کند، تقریبا می دانیم که بخش مسابقه آن را خواهد پذیرفت. وقتی که رومن پولانسکی فیلمی در جشنواره برلین یا ونیز دارد طبیعتا می شود مطمئن بود که بخش مسابقه آن را خواهند داشت. سالهایی که کارگردانان صاحب نام فیلمی دارند و به جشنواره ای مثل کن، ارائه می دهند، طبیعتا تعداد کسانی که فیلم های خوبی دارند اما هنوز به اسم و رسمی دست نیافته اند، فیلم های کمتری خواهند داشت. اما البته مثل کن امسال، این باعث نمی شود که حتما آن فیلم  ساخته کارگردتن مطرحی همچون کوئنتین تارانتینو برنده جایزه شود.

موسوی در پایان گفت: به هر حال این تاثیر گذاری طبیعی است. ما خودمان هم به عنوان سینمای ایران در مقطعی که اوج جشنواره ها بود و شرکت می کردیم در جشنواره های کمی کوچکتر، تاثیرگذار هم بودیم. من امیدوارم که از طریق حضور در جشنواره با فیلم های خوب ایرانی به کسب بازار نائل بیاییم.