به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، نمایش خصوصی فیلم سینمایی درخونگاه با حضور  سیاوش اسعدی کارگردان، منصورسهراب پور تهیه کننده و امین حیایی بازیگر نقش اول آن، دوشنبه شب هشتم مهرماه ۱۳۹۸ در باغ کتاب برگزار شد. 

در ادامه این مراسم، نشست رسانه ای با اجرای علی علایی منتقد سینما و عوامل مذکور برگزار شد.

در ابتدای این نشست امین حیایی گفت: خوشحالم که در این جمع که با نگاهی تخصصی تر به سینما نگاه می کنند، حضور دارم.

علی علایی هم در ادامه اظهار داشت: امین حیایی از معدود بازیگرانی است که حتی اگر فیلمی بد شده باشد، بازی او خوب است و به کارش به بهترین شکل می پردازد.

وی در ادامه خواست که اهالی رسانه به موضوع پیشکش شدن فیلم به مسعود کیمیایی نپردازند چرا که این یک موضوع و رویکرد شخصی بوده و جز حاشیه نتیجه ای برای این فیلم که در آستانه اکران عمومی است ندارد. در عین حال وی پیشنهاد داد تا از برداشت های نشانه شناسانه یا سمبلیک هم صرف نظر کنند.

این منتقد در ادامه به رزومه سیاوش اسعدی پرداخت و گفت: این کارگردان جوان از اولین فیلمش، حوالی اتوبان، نشان داده که تنها به سینما می اندیشد. رویکردی که در جیب‌برهای خیابان جنوبی و درخونگاه هم حفظ شده است.

دلیل تغییر پایان بندی فیلم سینمایی درخونگاه

در ادامه سیاوش اسعدی در پاسخ به سوالی در مورد پایان بندی جدید و متفاوت فیلم گفت: زمانی که ما فیلم را برای اکران آماده کردیم اصلاحاتی برای فیلم پیشنهاد شد. ما هم با شرایط خودمان را تطبیق دادیم.

وی تصریح کرد: گرچه ما آن فیلم قبلی را دور نینداختیم و این نسخه دیگری از آن است، اما من با این پایان بندی جدید هم حالم بد نیست و حتی معتقدم این حالت جدید برای مخاطب عام، فیلم مناسب تری است و او با اثر تکلیفش روشن تر است. 

در ادامه عباس یاری نویسنده و منتقد سینمایی هم گفت: خوشحالم که این فیلم را امشب دیدم. این اصلاحات اعمال شده در فیلم درخونگاه، مرا به یاد فیلم «مادیان» علی ژکان انداخت که او هم مجبور به تغییر پایان بندی آن شد. آن روزها عده ای از جمله من، معتقد بودیم که با پایان بندی بهتری روبرو شدیم و به قولی عدو شد سبب خیر.

وی افزود: در مورد  فیلم درخونگاه هم معتقدم که باتغییرات اعمال شده پایان بندی بهتری پیدا کرده و دیگر آن حجم از تلخی در فیلم وجود ندارد و در شرایط فعلی جامعه، برای مخاطب همینکه تلنگری بزنیم کافی است. من هنوز هم مجذوب فیلم هستم و خوشحالم که هنوز سینمای ایران زنده است.

منصور سهراب پور هم در ادامه گفت: باید تصریح کنم که پایان بندی فیلم را به خاطر اصلاحات تغییر ندادیم؛بلکه تصمیمی بود که کارگردان و تدوین گر بر اساس برخی اصلاحاتی که به متن فیلم وارد شده بود، گرفتند. در واقع این پایان بندی با اصلاحات ارشاد شکل نگرفته و انتخاب کارگردان است.

هیچ کس شبیه محمود جعفری نیست

سیاوش اسعدی در ادامه در مورد انتخاب محمود جعفری و احتمال استفاده از بازیگران دیگر گفت: به نظر من در کل سینمای ایران ، به زور و با اغماض، سه نفر را داریم که می توانند این نقش را بازی کنند که آقای جعفری بهترین گزینه من برای آن بودند. حتی صدا و لحن ایشان شیرینی خاصی دارد که به خوبی روی این نقش نشسته و همان پدری که ما می خواستیم نشان دهیم را به نمایش درآورده است.

وی در مورد حضور امین حیایی هم گفت: اولین انتخاب من برای این نقش، امین حیایی بود و این تصمیم را از زمان نگارش فیلمنامه گرفتم. اول بار قرار شد که این فیلم در دفتر آقای جواد نوروزبیگی ساخته شود که به دلایل مختلف از جمله نبود پول این اتفاق نیفتاد. سپس به دفتر دیگری رفتم و در آنجا هم سه ماه از زمان ما هدر رفت. سپس به آقای سهراب پور رسیدیم. در همه این روزها امین حیایی با من ماند و اولین انتخاب من برای این نقش بود.

امین حیایی هم گفت: به نظر من موفقیت چند فیلم اخیرم را مدیون این هستم که با خودم عهد کرده ام که در بازی و دیالوگ واو به واو بر اساس فیلمنامه و نظر کارگردان عمل کنم. گرچه در همه موارد با هم به گفت و گو می نشینیم و از نظر هم مطلع می شویم. در فیلم درخونگاه، فیلم شعله ور آقای نعمت الله و شب آقای صدرعاملی همین کار را کردم تا امین حیایی از کار بیرون نزند و نقش مورد نظر شکل بگیرد. متن ها هم آنقدر درست نوشته بودند که نیازی به ایجاد تغییر در آنها نبود.

سیاوش اسعدی در پاسخ به این سوال که آیا حال پانته آ پناهی ها که سکانس مهمی از بازیش از فیلم حذف شده هم مانند شما حالش خوب است گفت: من از حال ایشان خبر ندارم اما اگر بخواهیم در مورد سانسور صحبت کنیم باید بگویم که برایم عجیب است که منتقدی در رسانه ملی کشور هر چه می خواهد می گوید و هنوز هم پابرجاست. این منتقد بعد از نمایش جشنواره آن، گراهایی برای سانسور داد و در ادامه او عده دیگری که خواستند بگویند ما هم بزرگیم و از سینما سر در می آوریم به حاشیه سازی برای فیلم پرداختند. در حالیکه همه به خوبی می دانند که در سینما می توان برداشت های مختلفی از یک اثر یا بخشی از آن داشت و فیلم از لایه های متعددی برخوردار است. 

وی افزود: ما در چند سال اخیر بویژه می بینیم که از بین همکاران خودمان و یا بعضی از اهالی رسانه یا منتقدین برای نشان دادن خود و یا هر دلیل دیگریف اقدام به گرا دادن برای سانسور می کنندو شرایط بدی را رقم می زنند. این در حالی است که این فیلم پس از سه مرحله اعمال اصلاحات، مجوز ساخت گرفته بود و ما عینا مطابق همان پروانه ساخت عمل کردیم.

اسعدی افزود:  به هر حال پس از حواشی بوجود آمده و اینکه دیده بودم که شرایط ساخت این اثر چه سختی هایی داشت، من به احترام تهیه کننده از اندازه و سلیقه خودم در سینما، خیلی پایین آمدم و با پذیرش اصلاحات پیشنهادی برای بوجود آمدن امکان اکران فیلم همکاری لازم را داشتم.

وی افزود: الان هم درخونگاه برای من تمام شده است و باید به چیز دیگری فکر کنم. این در حالی است که حتی چند روز قبل از گرفتن دی سی پی فیلم یکبار دیگر به طور بی طرف و بدون هرگونه تعصب، سعی کردم که فراموش کنم چه بخش هایی از فیلم دستخوش تغییر شده است و به تماشای آن بنشینم. انصافا به دور از هر گونه تعارفی، دیدم که در نسخه جدید، فیلم در کارکرد مهندسی ضربه زیادی نخورده است. گرچه رنگ و بوی نسخه اولیه را ندارد.

کارگردان فیلم سینمایی در خونگاه در ادامه در مورد محدود بودن گزینه ها برای نقش رضا گفت: اتفاقا برخلاف نقش پدر که آقای محمود جعفری آن را بازی کرده اند برای نقش رضا گزینه های بسیار زیادی در سینمای ایران وجود دارد. در واقع برای نقشی که امین حیایی آن را بازی کردف خیلی های دیگر بودند اما این فکر من بود که از امین در این نقش استفاده کنم و اگر این بازی مورد توجه قرار گرفته نتیجه پافشاری من بر انتخابم بود هاست.

اسعدی ادامه داد: بدون تعارف تنها ایراد امین حیاییاین است که اگر در یک پروژه با او کار کردی، دیگر نمی توانی با بازیگر دیگری کار کنی چرا که به لحاظ هوش، تکنیک بازیگری، روحیه کارگروهی و اخلاق در سطح بسیار بالایی است.

سهراب پور در مورد حضور جمشید هاشم پور گفت: پیش از پاسخ به این سوال باید بگویم که جدای از اصلاحاتی که به فیلم خوردیک سکانس هم با نظر من از فیلم حذف شد در حالی که کارگردان چنین اعتقادی نداشت اما حرف من را پذیرفت. در عین حال، سکانس آقای جمشید هاشم پور را اصلا دوست نداشتند و حتی در نسخه جشنواره هم نبود؛ اما همانطور که یک سکانس با نظر من حذف شد و این سکانس هم با نظر من، به خاطر شخص آقای هاشم پور و به خاطر همه مردم که ایشان را دوست داشتند، به فیلم اضافه شد.

وی در مورد استفاده از لوکیشن زندان قصر گفت: این هم انتخاب اولیه کارگردان نبود بلکه به دلیل اختشاشی که در زمان تولید در تهران بوجود آمده بود، لوکیشن مد نظر ایشان را از دست دادیم و بناچار از فضای زندان قصر بهره بردیم.

اسعدی هم افزود: برخلاف تصور، من در جیب بر خیابان جنوبی و درخونگاه به هیچ وجه جغرافیا را حفظ نمی کنم. به عنوان مثال در فیلم جیب برها... برای یک صحنه تعقیب و گریز از ۳۴ لوکیشن متفاوت استفاده کردیم و یا در تعقیب و گریزی که در درخونگاه وجود دارد توالی واقعی مکان ها حفظ نشده است که البته اینها اصلا مهم نیست. بلکه آنچه مهم است این است که ما در حال ساخت سینما و فضاسازی هستیم.

وی در پاسخ به سوالی در مورد چرایی گنجاندن یک شهید در خانواده موضوع فیلم درخونگاه گفت: در واقع مهدی برادر دوقلوی رضا بود که هفت سال در جبهه ها بود و در نهایت مفقود الاثر شده بود. او در رزم جنگیده بود و رضا هم در غربت جنگ صنعتی و اقتصادی کرده بود و پولش را به کشور آورده بود تا در همینجا هزینه کند. ما یکی از پایان بندی هایی که داشتیم که حتی تصاویرش را هم ضبط کردیم اما در نهایت با نظر من حذف شد این بود که کاراکتر رضا، در حالیکه خانواده خود را بخشیده با لباس برادر مفقودش مهدی، به خانه بر می گردد تا ضمن اینکه مادرش را خوشحال کند، به نوعی به آنها بگوید که اگر با رضا بد تا کردید با مهدی دیگر چنین نکنید.

در این لحظه امین حیایی و سهراب پور هم اعلام کردند که آن پایان بندی را بسیار دوست داشتند. 

علی علایی هم گفت: من واقعا شوک و غافلگیر شدم و به نظرم چنین پایان بندی می توانست بسیار جذاب باشد اما به هرحال این حق کارگردان است تا فیلمش را هر طور که مایل است به پایان برساند.

د رپاسخ به سوالی در مورد اینکه آیا در حق ژاله صامتی و بازی اش در این فیلم در جشنواره فیلم فجر اجحاف شده، اسعدی گفت: به هر حال هر کسی که فیلم می سازد به این فکر می کند که باید زحمت بازیگرانش دیده شود. اما هر جشنواره ای هم هیات داوران با سلایق و نگاه خودشان را دارد. ما هم در جشنواره شرکت کرده ایم و قوانینش را پذیرفته ایم بر همین اساس، حتی اگر راضی هم نباشیم اما اراء داوران را می پذیریم و به آن احترام می گذاریم.

سیاوش اسعدی در پایان و در پاسخ به سوالی در مورد اینکه چگونه امین حیایی به نقشی رسید که نه تکرار بازی های سابقش بود و نه اغراق بیش از حد کرده بود گفت: به نظر من یک رضا میثاق خفته، درون امین وجود دارد که ما تنها بیدارش کردیم.

امین حیای در پاسخ به همین سوال گفت: همه ما در اطراف مان افراد لاتی را دیده ایم، پس برای ایفای این نقش، نیاز چندانی به بررسی میدانی این دست افراد نداشتم ضمن اینکه به محض اینکه می خواست امین کار بیشتر شود با تذکر کارگردان مواجه می شدم که باعث می شد من به سرعت به حالت اصلی باز گردم.