به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، نشست خبری سه کام حبس اولین فیلم سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در سینمای رسانه‌ها، با حضور سامان سالور نویسنده و کارگردان، ساسان سالور تهیه کننده، مسعود سلامی مدیر فیلمبرداری، مهدی ابراهیم‌زاده صدابردار، غزاله معتمد طراح لباس، سحر شهامت طراح صحنه، محسن تنابنده، پریناز ایزدیار، متین ستوده و سمیرا حسین‌پور بازیگران فیلم و با اجرای محمود گبرلو بعد از ظهرامروز شنبه دوازدهم بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. 

در ابتدای این نشست حضار به درخواست کارگردان، به یاد جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی، یک دقیقه سکوت کرده و ایستادند.

کارگردان سه کام حبس در ابتدای این نشست گفت: ما می خواستیم اعتیاد و ضربه ای که به خانواده می زند را از زاویه دیگری نشان دهیم. در ابتدای فیلم فرمی داریم که مورد علاقه من است. از میانه فیلم اتفاقاتی رخ می‌دهد که زندگی زن را به قهقرا می برد. 

وی در پاسخ به سوالی تأکید کرد: این فیلم و داستانش، تکرار فیلم لامپ صد نبود چرا که در آن فیلم گریم و بدن کاراکتر نمایانگر اعتیادش بود اما در این فیلم اینگونه نبود. 

سالور در پاسخ به تکراری شدن فیلم‌هایی با موضوع اعتیاد در سینمای چند سال اخیر کشور گفت: مسئله اعتیاد بسیار فراگیر است و امیدوارم که در کلانشهرها یا هرجای دیگر این فیلم باعث شود تا خانواده ای نجات پیدا کند. ما در فیلمنامه نشان دادیم آدمی مثل خانم اردهالی که زنی متدین است و زندگی نرمالی دارد به واسطه فرزندش می‌تواند درگیر ماجرای اعتیاد شود.

وی در بخش دیگری از این نشست، به بازی و تاثیر حضور محسن تنابنده در این فیلم اشاره کرد و گفت: محسن زحمت زیادی در این فیلم کشید و چون خود، فیلمنامه نویس، کارگردان و بازیگر است ایده های خیلی خوبی برای بهتر شدن کار دارد. حتی ممکن است که کار را سخت تر کند اما امروز من می بینم که نتیجه بسیار بهتر از آنچه در فیلمنامه اول بود شده است.

سالور تصریح کرد: با گپ و گفتی که با محسن تنابنده و پریناز ایزدیار داشتیم، پایان بندی متفاوتی برای فیلم درنظر گرفتیم.

ساسان سالور تهیه کننده سه کام حبس، در مورد انگیزه سرمایه گذار در فیلمی اجتماعی که احتمالا فروش میلیاردی نداشته باشد، گفت: اقای امین‌پور به عنوان سرمایه گذار، در ابتدا دغدغه مالی نداشت و بلکه در نظر دارند که چند کار در حوزه اجتماعی تولید کنند.

سامان سالور هم در ادامه برای چندمین بار تأکید کرد: امیدواریم که مردم فیلم را دوست داشته باشند و از آن تاثیر بگیرند. از میزان انرژی و علاقه ای که تحسین کنندگان بازی ها و داستان آن برای این فیلم گذاشتند متشکرم.

محسن تنابنده هم در مورد همکاری اش با این پروژه گفت: من به همان اندازه ای کنار کار بودم که خانم ایزدیار و همگی با هم در مقابل یک فیلمنامه کامل قرار گرفتیم و در حد مشورت در مورد بخش هایی از آن نظر دادیم.

پریناز ایزدیار هم در پاسخ به همین سوال فت: تجربه همکاری با آقای تنابنده بی نظیر بود. یکی از بهترین بازیگران مقابلی بود که در این چندسال داشتم و مهمترین نکته ایشان این است که خیلی به بازیگر مقابل خود فکر می کند. امیدوارم این همکاری بازهم تکرار شود.

سامان سالور در پاسخ به سوالی در مورد مخاطب اصلی این فیلم گفت: مردم قطعا مخاطب و داور اصلی این فیلم هستند. مخاطب هدف در این فیلم نوجوان‌های یازده دوازده ساله ای هستند که در زندگی عادی‌شان در خانواده و جامعه اتفاقاتی از این دست را می بینند و ای کاش کسانی که می توانند تاثیری بگذارند و کاری کنند که حال مردم بهتر شود، از این فیلم تاثیر بپذیرند.

پریناز ایزدیار در مورد ریسک تکراری شدن نقشهایش در فیلم‌هایی که بازی می کند گفت: برروی کاغذ این کاراکتر با همه کاراکترهای قبلی بسیار متفاوت بود. البته من سعی خودم را کردم که از تکرار دور شوم اما بخشهایی هستند که مربوط به من، پریناز ایزدیار است که فکر کردم نباید آنها را حذف کنم. برایم مهم بود که بازیم باورپذیر شود، اغراق نشود و بیرون نزند و مخاطب آن را بپذیرد. 

سامان سالور در پاسخ به سوالی در مورد نمونه ای از حفره های موجود در فیلمنامه گفت: نمونه های مشابه زیادی داریم که مسئولان مربوطه که باید به آنها رسیدگی کنند، رسیدگی نمی کنند. بنابراین کنار خیابان ماندن سه روزه یک پراید تصادفی مسئله عجیبی نیست. من نمونه های تا پنج شش ماه هم سراغ دارم که تا تماس نگرفته بودیم کسی سراغ آن نیامد. پس این نمی تواند حفره ای در فیلمنامه محسوب شود

در پایان سالور گفت: به هر تقدیر فیلم ما، فیلم افتتاحیه جشنواره ای شده که درگیر حواشی زیادی شده است اما تصمیم گرفتیم که به احترام همه شما در اینجا حضور پیدا کنیم.