به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، یکی از معضلات سینمای کودک ، فیلم درباره کودک ساختن است. این نوع فیلم ساختن نیازمند شناخت درست کارگردان آن اثر از معضلات و مشکلات کودکان ونوجوانان است.این روزها در سینمای اجتماعی فیلم‌هایی ساخته شده‌اند که کارگردان از یک سو تیر را به سمت خانواده و سوی دیگر به سمت کودک و یا نوجوان نشانه گرفته است. در ساختار سینمای اجتماعی کارگردان با بیان شیوا معضلات جامعه را بیان می‌کند؛ این میان فیلمسازی که در این بیان شیوا ارجاعی به مشکلات نسل آینده داشته باشد؛ می‌تواند جامعه را با فکر خود همراه سازد. در این برهه که کودک و یا نوجوان ما با فضای اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کند باید خانواده‌ها را از معضلات آنها آگاه ساخت، این وظیفه سینماست که این آگاهی را بدهد. به همین خاطر با چند تن از کارگردانان که در این سال‌ها فیلم‌های اجتماعی که با موضوع کودکان ساخته‌اند گفت و گویی کرده ایم که در ادامه می خوانید.

سید مجید مصطفوی کارگردان فیلم آستیگمات  در این باره گفت: قبل از اینکه فیلمساز باشم، داور جشنواره فیلم کودک و نوجوان بوده‌ام و کارم را با این جشنواره شروع کرده‌ام. در تمام این سال‌هایی که در سینما مشغول به کار هستم تمام فیلم‌های تولید شده را دیده‌ام. به عنوان یک فیلمساز باید بگویم مشکل اصلی سینمای کودک قصه و فیلمنامه است. فیلمسازان تبدیل به دو گروه شده‌اند، گروهی که درباره مشکلات و معضلات کودکان و نوجوانان به طورجدی کار تولید می‌کنند, عده‌ای هم به تولید فیلم‌های سطحی که خودش  معضل است؛در این حوزه روی آورده اند.

او ادامه داد: بین فیلمسازان در این حوزه بر سر اینکه در سینمای کودک باید درباره کودک فیلم ساخت و یا برای کودک اثری تولید کرد بحث بوده است.تمام این سال‌ها در جشنواره های داخلی و خارجی فیلم هایی مورد توجه قرار گرفته است که درباره کودک و نوجوان ساخته شده است. فیلم «آستیگمات» نیز درباره نوجوانی بوده که به خاطر بلوغ زودرس خودش و باقی را دچار مشکل کرده است، این فیلم را برای سینمای اجتماعی و درباره نوجوانان ساخته‌ام.

روح الله حجازی  کارگردان فیلم اتاق تاریک  با اشاره براینکه در سن ۱۵ سالگی داور جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان بوده ام، در این باره گفت: فیلم اتاق تاریک از منظر خانواده به کودک و نوجوان امروزی رسیده است. موضوع این فیلم بحثی است که در تمام دنیا اهمیت دارد. در ایران مخاطب کودکان و نوجوان بسیاری وجود دارد که مطالبات خاص خودشان را دارند که باید به آن توجه شود.باید آثاری تولید کنیم که درباره کودکان و نوجوانان ساخته شود و مخاطب آن بزرگسال باشد. در این سال‌ها یا اثری برای کودکان ساخته شده یا برای بزرگسالان به همین خاطر است که دچار شکاف نسلی شده‌ایم.

پگاه ارضی  کارگردان فیلم نبات  نیز در این باره گفت: در فیلم نبات هرسه شخصیت  کار شخصیت اصلی محسوب می‌شوند. زمانی که این اثر را شروع به ساختن کردم به هیچ وجه نمی‌خواستم برای کودکان فیلمی را بسازم. در ساخت این کار به دنبال نشان دادن رابطه صحیح پدر و فرزند بوده‌ام که در سینمای ما خیلی به این مسئله اشاره نشده است. فارغ از کلیشه های زن یا مرد یک پدر نیز می تواند، فرزندش را بزرگ کند.

او ادامه داد: بازگو کردن هرگونه مشکل اجتماعی در سینما لازم است و برای همین هم به انواع کارگردان‌ها با زاویه دید مختلف نیاز دارید که بتوانند مشکلات جامعه را بررسی کنند. باید به تمام معضلات اجتماعی در سینما پرداخته شود تا بتوانیم در سطح جامعه به یک بینشی برسیم.