سختی های کامبیز دیرباز از ایفای نقش شهید زرین در تک تیرانداز
کامبیز دیرباز درباره نقش شهید زرین گفت: در بین نقشهایی که در این ۲۰ سال بازی کرده ام این دومین کاراکتری بود که ما به ازای بیرونی داشت و برای ایفای آن خیلی با کارگردان صحبت کردم.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، نشست خبری فیلم سینمایی تک تیرانداز با حضور علی غفاری کارگردان، ابراهیم اصغری تهیه کننده، کامبیز دیرباز و امیررضا دلاوری بازیگران ایمان کرمیان مدیر جلوههای ویژه میدانی، حسن ایوبی تدوینگر و سعید براتی مدیر فیلمبرداری برگزار شد.
ابراهیم اصغری تهیه کننده تک تیرانداز با بیان اینکه از سال ۱۳۹۵ با شخصیت شهید زرین آشنا شده و از همان زمان دوست داشته فیلمی درباره او بسازد، گفت: بالاخره سال گذشته طرح این فیلم در بنیاد شهید تصویب شد و ساخته شد و امیدوارم همه این فیلم را بپسندند. در ۲۰ سال گذشته فیلم جنگی زیاد ساختم اما به هر حال تهیه این امکانات بسیار سخت است و به همین دلیل از حداقل امکانات استفاده کردیم.
علی غفاری کارگردان این فیلم نیز گفت: خیلی سعی کردیم به واقعیت نزدیک باشیم اما رنگ و لعاب را حفظ کنیم و نگاه حماسی و قهرمان محور در فیلم را نشان دهیم. هر آنچه در فیلم به نمایش درآمد برگرفته از واقعیت و اسناد موجود بود و همچنین با همه همرزمان این شهید گفتگو گرفتیم که بسیار کمک کرد. صداهای استفاده شده در پایان فیلم نیز صدای واقعی این همرزمان بود.
ایمان کرمیان مدیر جلوه های ویژه تک تیرانداز نیز گفت: کار جنگی ساختن در ایران بسیار سخت است به خصوص اینکه در این فیلم ۹۵ درصد جلوه های ویژه میدانی به کار گرفته شد. سعی کردیم انفجارها و درگیری ها و حتی نمای باران در فیلم متفاوت باشد. همچنین جنگ در خاکریز با ۶ دوربین فیلمبرداری شد.
کامبیز دیرباز که از او درباره نزدیک شدن به نقش شهید زرین پرسیدند، گفت: نمی دانم که چند نفر پیش از من برای این نقش کاندیدا شده اند اما من خدا را شکر می کنم که برای این نقش انتخاب شدم. در بین نقشهایی که در این ۲۰ سال بازی کرده ام این دومین کاراکتری بود که ما به ازای بیرونی داشت؛ با آقای غفاری هم خیلی صحبت کردیم تا به این نقش برسیم. در بین صحبت ها به این نتیجه رسیدیم که نباید نقش شهید، نعل به نعل مانند قهرمان باشد بلکه شخصیت قهرمان را با نگاهی به زندگی شهید زرین خلق کنیم.
وی بیان کرد: عبدالرسول زرین در گچساران دنیا می آید تا پنج و شش سالگی که پدر و مادر خود را از دست می دهد همانجا بود و بعد از آن توسط دائیش به اصفهان برده می شود و تا چهل و پنج سالگی که سن فعلی من هم هست. برای لهجه نیز تصمیم گرفتیم با گویشی نزدیک به گویش عبدالرسول زرین کار را جلو ببریم اما منبع خوبی برای این امر نبود و سعی کردیم به این لهجه نزدیک شویم.
ارسال نظر