علی شیخی از نقاشان پیشکسوت انقلابی که دو اثرش در « نمایشگاه سوگ آفتاب » که به همزمان با ایام سالروز ارتحال حضرت امام خمینی (ره) در گالری ابوالفضل عالی حوزه هنری به نمایش در آمده در مورد اینکه هنگام خلق این آثار چه رسالتی را برای خودش در نظر داشته، به خبرنگار تجسمی خبرگزاری موج گفت: هر کسی نه فقط در زمینه هنر، بلکه در هر زمینه دیگری هم اگر با آن کار در ارتباط نباشد نمی تواند منشاء اثر و خلق اثری باشد و به خوبی کار کند. حتی یک نانوا اگر با شغلش و متریال آن ارتباط برقرار نکند نمی تواند نان خوبی تحویل مردم بدهد، من این مثال را می زنم تا تاکید کنم که هنرمندان تافته جدا بافته نیستند.

وی افزود: در واقع برای خلق یک اثر هنری یا کارکردن در هر زمینه دیگری،  تا در مورد آن به شناخت کافی نرسیم و از آن و تاریخچه و فلسفه و ریشه اش اطلاعات کافی نداشته باشیم اصلا امکان ندارد که بتوانیم اثر ماندگاری خلق کنیم. در وادی هنر، همه هنرمندان به خوبی می دانند و درک می کنند که حس ما و سوژه مان باید با هم در ارتباط باشند. بعضی وقتها پیش می آید که در عمق کار و حسش فرو می رویم و هنگام کار کردن به نوعی از خود بی خود می شویم تا اثری به منصه ظهور برسد. خیلی پیش آمده که حتی برای یک بیت شعر گفتن، هفته ها و ماه ها ذهن یک هنرمند درگیر شود تا اینکه در یک لحظه به نتیجه ای می رسد و اثری خلق می شود که دیگر هم تکرار شدنی نیست.

شیخی در ادامه اظهار داشت: چنین آثاری همان است که به قول امروزی ها اصل و ارجینال است و حالت کلیشه ای و کپی کاری ندارد. وقتی می بینید که کاری خوب شده است، حتما ذات و حس آن هنرمند با کارش مرتبط و درگیر شده است و آن اثر هنری هم با مخاطب ارتباط برقرار می کند و مانند یک تله پاتی پلی شده و در مقام یک واسطه بین هنرمند و مخاطب عمل کرده است تا حتی اگر از تکنیک آن کار سررشته ای نداشته باشد اما از آن لذت می برد و در این مرحله است که هنرمند موفق عمل کرده است. این در همه عرصه های ادبی و هنری از جمله شعر، موسیقی، نقاشی و ... رخ می دهد.

آثاری که هنرمندان با شنیدن خبر ارتحال امام خلق کردند تکرار نشدنی است

وی در مورد زمان خلق آثاری که از او در این نمایشگاه به نمایش در آمده است گفت: یکی از آثاری که من در اینجا دارم دو سه سال پیش از رحلت امام خلق شده است. شاید باور نکنید که امام که فوت کردند شب تا صبح هنرمندان در همین فضای حوزه هنری اشک می ریختند و مشغول خلق آثارشان بودند که وقتی دیگران آثار آماده آنها را دیدند می گفتند که شما از قبل از ارتحال امام خبرداشتید که چنین آثاری را خلق کرده اید! در حالی که این همان ارتباط حسی هنرمندان بود که کارهایی زیبا و ماندنی بوجود آورد. آنقدر حس آن شب قوی بود که شاید برخی از هنرمندان در سالهای بعد هم آثاری با موضوع امام خلق کردند اما هرگز آن حس را دیگر در خود نداشت. حتی خود ما هم وقتی آن آثار را می بینیم از خود می پرسیم که چگونه این آثار را کار کرده ایم. این وضعیت تا چهلم امام ادامه داشت و خیلی از هنرمندان کار کردند و برخی چندین تابلو در همین مدت خلق کردند.

این نقاش پیشکسوت ادامه داد: در سالهای پس از انقلاب، بچه ها (هنرمندان انقلابی) خیلی به امام ارادت داشتند و با موضوع ایشان کارهای زیادی خلق می کردند به نحوی که حتی صورت امام برای خیلی از ماها ملکه شده بود و به قول مشهور از بر بودند و آثارشان را خلق می کردند. حس و حال خوبی بود.

امام بر دل هنرمندان می نشست

وی در پاسخ به اینکه ویژگی مهم امام خمینی از نظر شما چه بود که فکر می کردید در موردش باید اثری خلق کرد گفت: وجهه سیاسی امام یک طرف، اما امام هنرمند بود. ادبیات و حسش قوی بود، صحبت هایی که می کرد به دل می نشست و هنرمندان را شیفته خود می کرد. هنرمندان انقلاب، هنرمندانی درباری نبودند بلکه حس خودشان را به تصویر می کشیدند. این نکته ای است که برای جوانان امروز قابل درک نیست و تقصیر این اتفاق هم برگردن مسئولین ما و کم کاری آنها است.

شیخی افزود: وقتی جنگ پیش آمد همه هنرمندان فکر می کردند که امام تنها است. من چندین بار به خرمشهر رفتم و در آنجا و حتی در قطار برگشتی نمایشگاهی برپا کردم. جنگ ما قلم بود. ما به شکلی کار می کردیم که ابراز ارادتمان به امام و انقلاب بود. هنوز هم که هنوز است آنهایی که ارادت داشتیم به تصویر امام که می رسیم ترمز می کنیم و هنوز هم دوست داریم تاموقعیتی پیش بیاید و اثر خلق کنیم.

این هنرمند انقلابی که آثارش در گنجینه حوزه هنری وجود دارد از برگزار نشدن ورکشاپ جدیدی با موضوع امام خمینی (ره) گله کرد گفت: خیلی از هنرمندان در ورکشاپ هایی که در طول این سالها برگزار شده کارهای با کیفیتی تولید کرده اند و حتی امسال هم به نوعی شاکی هستیم چرا که دوست داشتیم باز هم ورکشاپی برگزار می شد و ضمن اینکه تجدید خاطره و اسطوره سازی می شد، آثار جدیدی هم با موضوع امام پدید می آمد. متاسفانه مسئولین ما هنرمندان انقلابی را درک نکردند و نتوانستند آنها را تکثیر و جایگزین کنند.

رفتار بروکراتیک مسئولان هنرمندان انقلابی را فراری می دهد

این نقاش پیکسوت ادامه داد: متاسفانه سیستم های بوجود آمده تنها موانعی ایجاد کرد و آن حال و هوای ابتدای انقلاب که سرشار از اعتماد و انگیزه بود را از بین برده است. هنرمندان حوصله بروکراسی اداری را ندارند و در صورت رویگرداندن هنرمندان، آنها نیستند که زیان می بینند بلکه این مسئولین هستند که باخته اند. وقتی در سایت حوزه هنری آثار هنرمندان انقلابی بیشترین بازدید بین المللی را دارد پس آنها هستند که باید به دنبال هنرمندان باشند و نه هنرمندان به دنبال آنها. خیلی از سازمانهای فرهنگی و هنری انقلابی، تعداد زیادی کارمند استخدام کرده اند اما باید پرسید پس هنرمندان مولدتان کجا هستند؟! هنرمند را که نمی توان از خیابان آورد بلکه باید آموزش داد و تجارب و دستاوردها را منتقل و تکثیر کرد.

علی شیخی در پایان با تاکید بر اینکه کار در چنین حوزه ای برای ما حظ معنوی خودش را داشته گفت: اما اگر در فوتبال می بینید که باشگاه های قدرتمندی در سطح جهان حضور دارند برای این است که روی تربیت بازیکنان سرمایه گذاری کرده اند. به همان نسبت در هنر هم همینطور است و حتی مسئولان و سازمان ها می توانند از این سرمایه گذاری و فعالیت هنرمندان هم عایدی داشته و سود خودشان را داشته باشند.