رحمت امینی استادیار و مدیر گروه رشته هنرهای نمایشی دانشگاه تهران درباره جایگاه نمایش‌های آیینی و سنتی و بویژه تعزیه در تئاتر امروز به خبرنگار تئاتر خبرگزاری موج گفت: ما باید شکل سنتی تعزیه و نمایش‌های آیینی  را به عنوان پشتوانه‌های فرهنگیمان در پژوهش‌‌گری‌های نظری و کاربردی حفظ کنیم. متأسفانه این اتفاق فقط در جشنواره آیین‌های سنتی رخ می دهد؛ یعنی فقط در آن جشنواره به نوعی به این موضوع توجه می‌شود. ما نیاز به یک مرکز دائمی حفظ اشکال سنتی نمایش‌های آیینی داریم تا وقتی پژوهشگر، دانشمند یا علاقمندی می‌خواهد پژوهش کاربردی کند، به آنها دسترسی داشته باشد. در غیر این صورت نمی‌توانیم امیدوار باشیم که در آینده تئاتر کشورمان بتوانیم از نمایش‌های آیینی سود ببریم.

نوسینده کتابهای «اولین کتاب بازیگری من (درس های بازیگری، تمرینات، دستورات و بازی هایی برای خردسالان)»، «مقدمه ای بر تیاتر» و «تئاتر پداگوژیک (تعلیمی- تربیتی)» در پاسخ به این سوال که نمایشنامه‌ها و نمایش‌های آیینی چقدر ظرفیت کار در تئاتر امروز اظهار داشت: درباره چگونگی بهره‌گیری از تعزیه و نمایش‌آیینی باید گفت سالها است که ما از این نمایش‌ها استفاده می‌کنیم. ما از همان دوره‌ای که علی نصیریان، زنده‌یاد بیژن مفید و بهرام بیضایی نوعی از سیاه‌بازی را به شکل یک متن کامل ارائه دادند تا دوره جدید که امثال آقای رحمانیان و فتحعلی بیگی به اندازه توان خودشان چنین کاری را انجام دادند، تلاش کردیم به بهترین شکل در تئاتر از نمایش‌های آیینی بهره ببریم. من نیز پژوهش‌هایی در این زمینه داشته‌ام و در ده سال اخیر یک سه گانه نمایش ایرانی را در کارنامه حرفه‌ای خودم ثبت کرده‌ام. حمید پورآذری و حسین کیانی نیز در سال‌های بعد از انقلاب به دنبال بهره‌گیری از ظرفیت‌های نمایش ایرانی رفته‌اند و می‌روند.

دبیر سی امین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در پاسخ به اینکه در دوران کرونا و با توجه به تعطیلی مداوم، چه پیشنهادی برای تداوم جایگاه تئاتر دارد بیان کرد: در سال‌های اخیر و با همه‌گیری کرونا سالن‌های تئاتر تعطیل شدند. ما باید برای استفاده از پتانسیل‌های تئاتر تلویزیونی کشورمان، به سمت روش‌هایی برویم که در آنها می‌توان از ترکیب تصویرگری و نمایش زنده استفاده کرد و نوعی از تئاتر را تثبیت و ضبط بکنیم و به اصطلاح به یادگار بگذاریم که تماشاگری که معلوم نیست تا چه زمانی امکان حضور در سالن‌های تئاتر را ندارد، بتواند با کیفیت بهتری آثار نمایشی ارائه شده در قالب تئاتر در شکل ضبط شده‌اش را ببیند.

لزوم توجه مجلس به سند توسعه تئاتر 

رحمت امینی خاطرنشان کرد: ما سندی به نام سند توسعه تئاتر داشتیم که هرگز در مجلس مطرح نشد.این سند در حدود سال ۱۳۸۴تنظیم شد. ما باید برای هنرهای نمایشی پایمان را فراتر بگذاریم و قوانینی در مجلس شورای اسلامی ثبت شوند که تئاتر و هنرمند آن جدی گرفته شود. در چنین شرایطی ما می‌توانیم امید بیشتری به حمایت از فعالان هنر تئاتر داشته باشیم.