آزیتا ترکاشوند:
دوست دارم نقش مادر فلسطینی را بازی کنم
بازیگر نقش «گلیثابتی» سریال گاندو وقتی صحبت از مسأله غزه میشود، بیشتر از کودکان فلسطینی میگوید و دلش برای آنها میلرزد.
به گزارش خبرگزاری موج، بسیاری معتقدند که مسأله فلسطین این روزها مرز میان حق و باطل را بیشتر از قبل روشن کرده است. شاید یک جریان خاص غربی بکوشد تا جای ظالم و مظلوم را عوض کند و از میان آب به ظاهر گلآلود ماهی بگیرد، اما درواقع برای آنهاکه چشم واقعبین دارند، همه چیز روشن است.
بااین حال از زمانی که تحولات غزه وارد فاز تازهتری شده و کشتار مردم مظلوم فلسطین شدت گرفته، هنرمندان بسیاری نسبت به آن واکنش نشان دادند تا این اتفاق را محکوم کنند. اتفاقات اخیر غزه آنقدر تلخ است که دیگر نمیتوان ساکت بود. کما اینکه اخیرا هم یک گردهمایی با حضور برخی هنرمندان داخلی شکل گرفت تا اتفاقاتی را که در غزه رخ داده، محکوم کنند.
صحبتهای مطرح شده در آن جلسه بهخوبی نشان داد موضع هنرمندان نسبت به این مسأله روشن است و ساکت ننشستهاند.
آزیتا ترکاشوند، بازیگر تلویزیون که پیش از این در کارهایی مثل « گاندو » و «حکم رشد» نقشآفرینی کرده بود، حالا نسبت به مسأله غزه واکنش نشان داده و میگوید که نباید در این زمینه ساکت بود. او در پاسخ به اینکه اگر قرار باشد در کار مرتبط با فلسطین بازی کند، دوست دارد چه نقشی داشته باشد هم توضیح میدهد دوست دارد نقش یک مادر فلسطینی را بازی کند و همیشه دیدن تصاویر کودکان فلسطینی، دل او را به درد میآورد. شاید به ظاهر جدی باشد و با نقشهای منفی او را بشناسیم، اما خودش معتقد است بیشتر در نقشهای مثبت بازی کرده و نقشهای منفیاش کمتر بوده، اما بیشتر دیده شده است. بازیگر نقش «گلیثابتی» سریال گاندو و «زیبا چاپاری» مجموعه حکم رشد، وقتی صحبت از مسأله غزه میشود، بیشتر از کودکان فلسطینی میگوید و دلش برای آنها میلرزد.
ترکاشوند درخصوص واکنش خود نسبت به اتفاقات اخیر غزه میگوید: من در ارتباط با مسأله غزه در درجه اول از این حالم بد شد که احساس میکردم فقط در حد یک استوری و پست میتوانم با کودکان، مادران و پدران داغدیده همدردی کنم. کاری از دست ما برنمیآید و فقط در این حد است که یک جمله بگوییم که ما در این سر دنیا دلمان با شماست و در غمی که از این ظلم به شما وارد میشود، شریک هستیم.
تظاهرات جهانی درحمایت از غزه، کار بزرگی بود
وی ادامه میدهد: امیدوارم این همدردیها به گوش آنها برسد. بهنظرم به گوششان میرسد، چون فقط ایران نیست. نگاه کنید چه تظاهرات عجیبی در لندن اتفاق افتاد. این خیلی اتفاق بزرگی بود. تظاهراتی علیه این ظلم در ترکیه و خیلی کشورهای دیگر صورت گرفت. این ظلم چیزی نیست که مردم دنیا در مقابل آن سکوت کنند. کودکانی که در غزه کشته میشوند باید کودکی کنند. بهنظرم اگر ذرهای انسانیت در وجود آدمها باشد، فارغ از هر دیدگاه سیاسی، نمیتوانند این را ببینند و واکنش نشان ندهند. من در کارنامهام، کاری برای فلسطین ندارم، چون پیشنهاد اینچنینی نداشتم.
بازیگر حکم رشد در پاسخ به این که اگر قرار باشد نقشی را در پروژه مرتبط با فلسطین بازی کند، دوست دارد چه نقشی باشد، میگوید: علاقهمندم نقش یک مادر فلسطینی را بازی کنم. واقعا در تصاویری که از غزه بیرون میآید، تنها جایی که جگرم آتش گرفت، دیدن بچههای غزه بود. تصاویر آنها خیلی مرا اذیت کرد.
فقط صدای خودمان نیستیم
دراین میان که بسیاری از هنرمندان نسبت به مسأله غزه واکنش نشان دادهاند، برخی هم ساکت ماندهاند. ترکاشوند دراین رابطه به رسالت هنرمندان اشاره کرده و میگوید: بهنظرم رسالت هنرمند خیلی سنگین است، زیرا یک جاهایی نباید تنها صدای خود یا ملتش باشد، بلکه باید از آن فراتر رود و صدای برخی مردم جهان باشد، چون تریبون دارد و به همین علت رسالتش سنگینتر است. اینجا همانجایی است که انسان باید بنشیند و صادقانه خودش را ارزیابی کند.
آگاهی بخشی به مردم نسبت به اشغال فلسطین
اما بخشی از کارهایی که در این مدت در رسانهملی صورت گرفت، مربوط به پوشش رسانهای این اتفاق بود. از خبررسانی و پخش برنامههای تحلیلی تا پخش زنده تحولات غزه. ترکاشوند درخصوص پوشش رسانهای تلویزیون در مسأله غزه بیان میکند: به نظرم کار مثبتی که رسانهای مثل تلویزیون میتواند انجام دهد این است که علاوه بر اینکه زمان حال واتفاقات آن را به گوش جهان میرساند و تحلیل میکند، نیاز دارد به گذشته هم و اتفاقات ۷۰سال گذشته این سرزمین را بیان کند. باید برنامههای نقد و تحلیلی پخش کرد تا گفته شود چه شد که فلسطین به اشغال درآمد. این مسأله میتواند در کنار آگاه کردن مردم نسبت به اشغال فلسطین، این نکته را به خودمان هم یادآوریکند که هیچ زمانی، بیگانهای خارج از سرزمین ایران، دلسوز ما نخواهد بود و خودمان باید دلسوز باشیم.
ارسال نظر