آلایندههای نفتی گونههای دریای خزر را به خطر انداخته است
مسوول اطلاعات علمی پژوهشکده اکولوژی خزر گفت: آلایندههای نفتی، دکلهای نفتی در همسایگی خزر و رفت و آمد کشتیهای نفتکش آلودگی خزر را بالا برده و شرایط را برای گونههای خزر به خطر انداخته است.
به گزارش خبرگزاری موج، محمدجواد تقوی در حاشیه هجدهمین نمایشگاه پژوهش و فناوری، درباره ابداعاتی که این مجموعه در هجدهمین نمایشگاه پژوهش و فناوری مازندران ارائه کرده است، گفت: یکی از آنها تولید نوشیدنیهای انرژیزا بر پایه جلبک است؛ این نوشیدنیها شامل ۵۰ تا ۶۰ درصد پروتئین، بدون ماده نگهدارنده و شیمایی، مؤثر در کنترل کلسترول خون، دارای پروتئین بالا، آنتیاکسیدان، اسید آمینههای ضروری و کربوهیدراتها هستند.
این مسوول با بیان اینکه کشت جلبکها در حوضچههای مخصوص و در محیط فتوبیوراکتور و کنترلشده است، تصریح کرد: این نوع جلبک با انواع رشتهای مانند جلبک دریا متفاوت بوده و تکسلولی یا میکروجلبک هستند که در تولید لوازم آرایشی بهداشتی و سوخت زیستی نیز کاربرد دارند.
تقوی ادامه داد: در بخش فرآوری جلبک نیز تحقیقات بسیاری انجام شد که توانستیم ماست، کیک و بیسکویت را تولید کنیم، پروانه بهداشتی و ساخت آن دریافت شد اما هنوز تجاریسازی نشده است.
وی درباره نقش میوهها در مواد غذایی برپایه جلبک، گفت: برای اینکه این ماده خوراکی با ذائقه مصرفکننده همراه باشد، آن را با انواع میوهها مخلوط کردیم.
تقوی با اشاره به شوری کمتر و دمای بالاتر آب دریای خزر نسبت به دریای جنوب، گفت: زمینهای بکر و لمیزرع در حاشیه خزر که قابلیت کشاورزی را نداشته و شورهزار هستند، بسیار یافت میشود و این اراضی بستر مناسبی برای تبدیل میگوی وانامی هستند.
مسوول اطلاعات علمی پژوهشکده اکولوژی خزر افزود: پژوهشگران این مجموعه در محیط استخرهای بتونی و خاص توانستند میگویی با میانگین ۲۵ گرم(سایز بازاری) در ۹۰ روز تابستان را پرورش دهند، در حالیکه وزن میگو در خاستگاه آن که مناطق گرمسیری جنوب است به ۱۸ تا ۲۰ گرم در همین دوره زمانی میرسد.
وی تصریح کرد: در حال حاضر، پست لارو میگو را از پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس تهیه میکنیم اما در صدد هستیم تا در شرایط گلخانهای، میگوی مولد در وزن ۳۵ تا ۴۰ گرم را تولید کنیم که اکنون مورد نیاز شمال کشور است.
تقوی ادامه داد: آلایندههای نفتی، دکلهای نفتی در همسایگی خزر و رفت و آمد کشتیهای نفتکش آلودگی خزر را بالا برده و شرایط را برای گونههای خزر به خطر انداخته است.
مسوول اطلاعات علمی پژوهشکده اکولوژی خزر اظهار کرد: ورود سموم کشاورزی، پسماندهای صنایع و کارخانجات و حتی خروج پسآب پرورش ماهی سبب آلوده شدن رودخانه و عدم مهاجرت و تخمریزی (رودکوچ) ماهیان در مسیر دریا شده و حتی برداشتهای بیش از حد از شن و ماسه سبب میشود که شرایط مناسب برای مهاجرت و تخمریزی ماهیان از بین برود.
این مطلب، یک خبر آگهی بوده و در محتوای آن هیچ نظری ندارد.
ارسال نظر