به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، امروزه بخش اعظمی از ساختار سیاسی و فعالیت احزاب را انتخابات شکل می‌دهد. اخیرا نویسنده و کنشگر سیاسی همدانی کتابی را با عنوان « حزب سیاسی » منتشر کرده است. این کتاب به مسائلی چون ستاد انتخاباتی پیروز  ، «حزب پیروز» و «دولت‌های محلی» پرداخته است. 
میلاد  سپهری، روزنامه نگار و عضو شورای اجرایی حزب اراده ملت ایران (حاما) شعبه استان همدان، در جلسه نقد و بررسی دستنامه آموزشی حزب سیاسی با اشاره به اهداف نویسنده و مترجم این اثر که در مقدمه کتاب آمده است، ابراز کرد: این کتاب به وسیله سازمان دموکراتیک ملی یا NDI  به رشته تحریر درآمده است. این سازمان در راستای گسترش و تقویت مردم سالاری در نقاط مختلف جهان تلاش می کند و در این مسیر از افرادی که دارای مهارت هستند بهره می برد، همینطور این کتاب می تواند برای تمام کسانی که در اقصی نقاط جهان از حامیان جامعه مدنی هستند و در پی سامان دادن و سازماندهی تشکیلات خود هستند مورد استفاده قرار بگیرد.

سپهری با بیان اینکه این اثر برگردانی است از یکی از بانوان بسیار فعال در عرصه سیاسی ایران به نام زهره رحیمی که از تمام آموزه های خود در طی سالیانی که به کنشگری سیاسی می پرداخته، در این مسیر بهره گرفته است، گفت: زهره رحیمی در ترجمه این اثر از آموخته های بدست آمده خود در کنش های مدنی اش استفاده کرده و در برخی از قسمت های این اثر دخل  وتصرف هایی را با توجه به کنش ها و رفتارهای سیاسی اجتماعی در ایران صورت داده است، که در قسمت هایی که دخل و تصرف انجام شده می توانید با عنوان (م) که نشان از تغییرات یاد شده دارد، به مطالعه مطالب بپردازید.

وی با پرداختن به ویژگی های ظاهری اثر، عنوان و شمارگان و تصویر به کاررفته بر روی جلد، ابراز کرد: تصویر روی جلد اثر می تواند مخاطب را با درونمایه و محتوای اثر آشنا کند ودر فهم بهتر مطالب یاری رساند؛ این دستنامه از 139 صفحه تشکیل شده و در نوبت اول با تیراژ 500 نسخه در اقدامی ارزشمند از سوی انتشارات حزب اراده ملت ایران به چاپ رسیده است.
سپهری با اشاره به عنوان کتاب و به کاربردن واژه دستنامه در ترکیب نام، خاطرنشان کرد: دستنامه را مجموعه ای فشرده از داده ها و اطلاعات مورد نیاز در موضوعی خاص می نامند و نمی توان انتظار تشریح و نگرشی بنیادی را به مطالب مطروحه داشت.
عضو شورای اجرائی حامای همدان با بیان اینکه عنوان اثر در مخاطب و علاقمندان، با توجه به اینکه دستنامه هایی از این دست در زمینه ایجاد یک حزب سیاسی در کشور وجود ندارد و یا کمتر وجود دارد، یادآور شد: این اثر  کنجکاوی را بر می انگیزاند. دستنامه هایی آموزشی در انتخابات( آن هم نه در مورد ساخت یک ستاد پیروز)، آموزش و پرورش و سرمایه گذاری  و ... مورد چاپ و انتشار قرار گرفته است، اما با این عنوان بسیار نادر است و مشاهده گر با اشتیاقی تمام در کسب اطلاع از محتوای اثر برخواهد آمد.

این روزنامه نگار با اشاره به پیوستگی مطالب  و نگارش به کاررفته در اثر، گفت: کتاب و دستنامه آموزشی حزب سیاسی از پیوستگی مطالب، وضوح، شفافیت، روانی خوانش، به کاربردن درست و دقیق واژگان و رعایت آداب نگارشی و ادبی مورد نیاز  و پرهیز از حشو و... برخوردار است.

سپهری با اشاره به اینکه چرا این موضوع برای برگردان و ترجمه از سوی زهره رحیمی مورد استفاده قرار گرفته است، عنوان کرد: همانگونه که به درستی در پیشگفتار و مقدمه این کتاب آمده است فقر آموزشی که بر جامعه مدنی ایران در این حوزه حاکم است و همینطور نبود منابع و مستنداتی که بتواند داده های بیشتری را در راستای آموزش و تقویت  فعالان و علاقمندان این مقوله در اختیار آن ها قرار دهد بسیار ناچیز است، را می توان از دلایل روی آوری زهره رحیمی به ترجمه این اثر خواند؛ انتخاب موضوع و پرداختن به درونمایه از این باب از نقاط قوت اثر است.

این روزنامه‌نگار با بیان اینکه انقباض ها  و انبساط هایی که در مقاطع زمانی مختلف از قبل و بعد از انقلاب در شکل گیری و تقویت جامعه مدنی در ایران موثر بوده است، مطرح کرد: در تاریخ بشر، جامعه مدنی و شکل گیری تشکل های غیر دولتی همواره از سوی حاکمیت ها، دولت ها و مردم در طی سالیان دراز به دلایل مختلف مورد تهدید و هجمه قرار گرفته است.

سپهری با اشاره به اینکه در 1930 و 1920 درواقع در ابتدای قرن بیستم از سوی دو کشور آمریکا و انگلستان، شاهد ورود شهروندان به عرصه های انتخاباتی و شکل گیری روندی دموکراتیک هستیم، گفت: البته در قرن 19 کنش ها و انفعلاتی در جریان بود از سوی جامعه که نتایج آن در ابتدای قرن بیستم رخ نمایی کرد. در ایران نیز این موضوع سابقه ای طولانی دارد وحکایت از تقسیم بندی ها و طبقه بندی های خاصی با توجه به شرایط حاکم بر جامعه دارد.

این روزنامه نگار با بیان اینکه هدف از طرح مطالب مذکور این است که یک کنشگر و فعال مدنی و یا کسی که علاقمند به این حوزه است، بایستی بر تاریخ و سیر این امر بر جامعه خود آگاه باشد، خاطرنشان کرد: در این اثر که به آموزش تشکیل حزب و تقویت مردم سالاری می پردازد، می توانستیم مخاطب و علاقمند به مشارکت سیاسی و اجتماعی در ایران را از موانع و مشکلات و آسیب هایی که در این مسیر وجود دارد، آگاه و هوشیار کنیم، حداقل در حد عنوان و یا تیتر که بداند با چه مسیری روبروست؛ و در این مسیر به گونه ای رفتار و یا برنامه ریزی کند که با حداقل هزینه و بیشترین اثربخشی همراه باشد.

این عضو حاما با اشاره به اینکه این اثر دستنامه است و نمی توان به آسیب شناسی این حوزه در این مقال پرداخت، گفت: با توجه به اینکه با دستنامه روبرو هستیم پس تشریح و تفصیل امر، محلی از اعراب ندارد اما به نظر می‌رسد که می‌شد مطالبی اینچنین را در حد عنوان ذکر کرد.

وی با بیان اینکه این اثر در نوع خود، کتابی مثال زدنی است و برای جامعه کنونی ایران عمل به برخی از بند های آن می تواند فعالیت در این عرصه و مشارکت سیاسی و اجتماعی کشور را دگرگون کند، ابراز کرد: این اثر از 4 بخشِ یک حزب پیروز، یک ستاد پیروز، دولت محلی و مجموعه مستندات تشکیل شده است. در بخش یک حزب پیروز با عناوینی همچون چگونگی ساختن یک حزب سیاسی، تدوین استراتژهای گام به گام در مراحل مختلف ایجاد یک حزب، تدوین استراتژی های رسانه ای، چگونگی مشارکت بانوان، جذب نیروها، تشکیل کمیته ها و تامل بر چگونگی مشارکت ها، بررسی نقاط قوت و ضعف، ساختار یک حزب و .... روبرو خواهید بود.

سپهری با اشاره به دلایلی که در جذب نیروها در بخش یک حزب پیروز به آن پرداخته شده بود، گفت: در این عنوان به موضوعات و دلایلی همچون: مرام، چهره ها، کنشگری و .. اشاره شده است که علاوه بر این دلایل می توان به این موضوع که برخی افراد تحت تاثیر بدست آوردن جاه و یا پست به حزب گرایش پیدا می کنند و یا اینکه در زمان انتخابات به عضویت حزب مشخص و مورد نظر درآمده و با پایان مقصود مورد نظر از حزب خارج می شوند، اشاره کرد.

وی با بیان مشارکت بانوان و تشریح وضعیت بانوان در بخش یک حزب پیروز و همینطور در سایر بخش‌های کتاب، ابراز کرد: مشارکت بانوان و نقش بانوان در بخش های مختلف کتاب به صورت کاملا واقع بینانه و نه به صورت نظری، انتزاعی و تریبونی در نظرگرفته شده است.

سپهری با بیان اینکه عمده موضوعات مطرح در این بخش به معنای واقع می تواند یک حزب را در کشوری که معادلات سیاسی و اجتماعی آن در وضعیتی سالم قرار دارد، به پیروزی برساند، عنوان کرد: تمام و یا بخش عمده ای از کتاب با توجه به فردگرایی و یا قائم به فرد بودن از سوی اکثر سران احزاب در ایران تعمدا رد خواهد شد، هر چند آن ها در ظاهر تمام آنچه در کتاب آمده است را از جمله دموکراتیک بودن روند حزبی را می پذیرند، اما این امر در ظاهر است و در عمل به گونه ای دیگر رفتار می کنند که اگر چنین نکنند در دایره منافعی که برای خود تعریف کرده اند، سهمی را نخواهند یافت.


این روزنامه نگار با اشاره به اینکه در این بخش به روند دموکراتیک در یک حزب پیروز پرداخته است، به عنوان مثال از چرخش و گردش قدرت در بین اعضای حزب در سازوکاری مشخص سخن می گوید؛ از داشتن مسئول روابط عمومی و مسئول تشکیلات در چارت و جداول ارائه شده  یاد می کند، اما در واقع شما وضعیتی با این سامان را در ایران شاهد نخواهی بود. در اکثر احزاب ایران، دبیر حزب خود سمت روابط عمومی را به عهده دارد تا از تمامی روابطی که حاصل می شود و یا قادر به ایجاد است بتواند به تمامی در راستای اهداف مشخصی دیگر که منافع حزبی را در پی دارد، به کار نبرد، از سوی دیگر بر عهده مسئول تشکیلات است که کاندیدا برای انتخابات استانی و  ملی معرفی کند، اما این وظیفه را هم دبیر بر می گزیند تا خود به مذاکره با کاندیدای مورد نظر بپردازد.

سپهری با اشاره به اینکه در ابتدای بخش های کتاب و یا در خلال آن پرسش هایی مطرح شده است که مخاطب را به تامل وامی دارد، تا خود را برای ورود به محتوا و یا موضوع موردنظر آماده کند، گفت: در این اثر از پرسش هایی بهره گرفته شده است که از سویی مخاطب را در تحلیلی موثرتر  و دقیق تر یاری می رساند و از سوی دیگر فرد  می تواند به مقایسه یک حزب پیروز با احزاب دیگر در کشور پرداخته و شاخص های حزب برنده و حزبی که به معنای واقع در راستای منافع مردمی شکل پیدا کرده است را در نظر خود می تواند مجسم کند و به گونه ای این پرسش ها و برخی از قسمت های اثر مخاطب را به چالش می کشاند.

وی با بیان اینکه آیا اثر توانسته از متقاعد کنندگی لازم و کافی برخوردارباشد، ابراز کرد: به نظر بنده حزبِ پیروزی که در این دستنامه به ساخت و تصویر کشیده شد، کاملا صادقانه، شفاف و قاطعانه در راستای منافع مردمی با شاخص هایی که تاکنون و شناختی که تاکنون مطرح است، توانست به وظیفه  خود عمل کند و اما نکته اینجاست که این حزب پیروز چقدر با جامعه امروز و اکثر احزاب ما در کشور نزدیک است؟

سپهری با اشاره به اتفاقاتی که می تواند از از سوی دولت ها، تشکل های غیردولتی و مشارکت سیاسی و اجتماعی آن ها را تهدید کند، افزود: دولت ها با تزریق منابع مالی به تشکل ها در پی وامدار کردن آن ها به خود بر می آیند و یا از افراد خود در دل این تشکل ها جای می دهند و همینطور با تبدیل کردن تشکل ها به پیمانکاران دولتی و استفاده ابزاری از آن ها، دخالت های خود به صورت مستقیم و غیرمستقیم در امور آن ها به تشکل ها بیش از پیش رنگ دولتی می زنند و از این رهگذر راه هر گونه پاسخگوئی خود به تشکل ها را که امروز مدیریت جوامع را بایستی عهده دار باشند، خنثی می کنند و این امر در ایران و در همین استان همدان به وفور دیده می شود.

این عضو هیئت اجرایی حامای همدان در همین رابطه در ایخصوص که تشکل های غیردولتی را حاکمیت ها نیز مورد تهدید قرار می دهند، عنوان کرد: در میان این دسته از تهدید ها در این حوزه بر اساس پژوهش های صورت گرفته می توان به علت هایی همچون: دخالت قوای سه گانه در وظیفه اصلی نهادهای مدنی یعنی مشارکت سیاسی مردم، مشخص نبودن  دقیق وظایف متقابل قوای موجود در هر کشور و نهادهای غیردولتی در قبال یکدیگر، تمایل و تلاش برخی از رهبران سیاسی در جامعه برای حفظ نقش محوری خود، علاقه برخی از رهبران در جوامع مختلف به حفظ مشارکت توده ای که تا زمانی که این مشارکت توده ای صورت گیرد اهداف متعالی در راستای رشد و توسعه کشور رخ نخواهد داد.

سپهری در ادامه افزود: تشکل های غیر دولتی از سوی فعالان این عرصه و به عبارتی از سوی خود ی ها نیز مورد هجمه قرار می گیرند و در این میان می توان به تلاشی که فعالان این عرصه بر حذف یکدیگر دارند اشاره کرد و همینطور تمایل به جذب افراد یک تشکل به گرد فرد، انحصاری شدن و اجبار به دیگران و قائم به فرد بودن و نبود اصل رقابت در راستای پویایی این عرصه نیز از جمله دلایل تهدید در این بخش است.

وی با اشاره به موارد مذکور به عنوان آسیب هایی که در فضای تشکل های غیردولتی می توان به آن ها پرداخت، گفت: در دستنامه آموزشی شاید برای کسانی که تمایل دارند به مشارکت های سیاسی و اجتماعی و  یا کنجکاوی بیشتر، می توانستیم برخی از این آسیب ها را معرفی و راهکارهایی را نیز در مقام عنوان جهت هوشیاری علاقمندان، مطرح می کردیم.
این روزنامه‌نگار با بیان اینکه راه کارهایی نیز در این میان با توجه به آسیب های مذکور برای آگاهی بیشتر تشکل های غیردولتی  وجود دارد، تصریح کرد: از جمله می توان به نپذیرفتن سمت های دولتی و یا فاصله از نهاد های دولتی، برقراری روندی دموکراتیک در تشکل ها که بارها نیز دراین اثر به آن اشاره شده است، اتحاد و تلاش در راستای پرداختن به مفاهیمی که می تواند از آسیب های رایج در این حوزه بکاهد و نه حذف یکدیگر، دوری از مورد استفاده ابزاری قرار گرفتن از سوی فرد یا افرادی که در برخی تشکل ها به دنبال منافع شخصی خود هستند و به نوعی خود را رهبر مجموعه معرفی می کنند، تلاش در راستای ایجاد مبناهای علمی در فرهنگ سیاسی و باورهای مردم و شکل گیری آن در نظمی مبنی بر عقلانیت و ...

عضو هیئت اجرایی حامای همدان با اشاره به بخشی دیگر از این دستنامه به نام یک ستاد پیروز عنوان کرد: در بخش ستاد پیروز این کتاب، چگونگی ساخت یک ستاد انتخاباتی، ارکان آن، وظایف هر یک از اعضا در این ستاد بر حسب توانمندی هایی که دارند،  تدوین استراتژی در مقوله های مختلف، ترسیم نقشه انتخاباتی، تعریف نقش ها، تبلیغات و انواع آن، چگونگی برقراری ارتباط موثر و رفتار انتخاباتی موثر و موارد بسیاری دیگر به ریز در ستادی که در آن به دنبال پیروزی هستیم، آورده شده است.
سپهری با بیان اینکه پرداختن به صورت جزئی برای دست یافتن به پیروزی در یک ستاد انتخاباتی، از نقاط قوت این اثر است و می توان این کتاب را به جرات برای تمام کسانی که قصد ورود به دوره های انتخاباتی به صورت ملی و محلی را دارند، توصیه کرد؛ با مطالعه این کتاب می توان رفتارانتخاباتی صحیح و علمی را از سوی کاندیداها و مدیران ستاد انتخاباتی شاهد بود و گامی است رو به جلو در راستای مشارکت سیاسی و اجتماعی.
وی با اشاره به پژوهش های صورت گرفته در چگونگی رفتارهای انتخاباتی، اظهار کرد: در میان پژوهش های مطرح در این زمینه، 3 پژوهش شاخص رخ نمایی می کند؛ جامعه شناختی، روان شناختی سیاسی و گزینش منطقی(عقلانی) پژوهش های مورد نظر هستند.
این روزنامه نگار افزود: در این بخش از کتاب هر سه این پژوهش ها مورد استفاده و بهره برداری گرفته است و با کاربردهایی عملی در قالب جدول ها، چارت و تمرین ها و توصیه هایی بر آن ها تاکید شده است؛ نباید فراموش کنیم که با انجام تمرین هایی که در کتاب مشخص شده است، شما می توانید به سنجه و محک خود در راستای داشته ها و داده های خود بپردازید و این هم از دیگر نقاط قوت کتاب است.
سپهری یادآور شد: تمام مواردی که در کتاب و در این بخش از آن ها سخن به میان آمده است، توسط زهره رحیمی، فعال سیاسی، که خود روانشناس نیز هست و تجربه  سال ها فعالیت های مدنی و حزبی را در کارنامه خود دارد، مورد آزمون قرار گرفته است و هم اکنون شما می توانید با مبلغی ناچیز صاحب این تجربه های ارزشمند شوید و گامی را در راستای توسعه و رشد سیاسی و مشارکت آگاهانه کشور خود بردارید.
وی با بیان اینکه مقوله جامعه شناختی یاد شده به ویژگی های اجتماعی رفتارهای انتخاباتی می پردازد و گرایش سیاسی فرد را حاصل رفتار اجتماعی و ویژگی های اجتماعی او می داند؛ ویژگی های همچون زندگی خانوادگی، شغلی، محیط فرهنگی، مذهب، دینداری، طبقه، جغرافیا، جنسیت و ...؛ در این دیدگاه فرد از قبل تصمیم خود را گرفته است و دیگر صرف هزینه های تبلیغاتی برای تحت تاثیر قرار دادن وی صرفه آنچنانی نخواهد داشت و کاندیدا می تواند با شناخت در این نگرش به پیش بینی رفتارهای انتخاباتی فرد یا افراد بپردازد.
وی با پرداختن به نگرش روانشناختی سیاسی، عنوان کرد: در این دیدگاه همانند نگرش جامعه شناختی دیگر ویژکی های اجتماعی مورد ملاحظه و تامل قرار نمی گیرد، بلکه انگیزه های فردی و بستکی و تعلق های حزبی و .. می توانند در رفتارهای انتخاباتی تعیین کننده باشند؛ در این مقطع فرد بر اساس عادات و آموخته های دوران کودکی خود به تحلیل موضوعات می پردازد.
وی با اشاره به گزینش منطقی در تحلیل رفتارهای انتخاباتی، افزود:  در گزینش عقلانی افراد در گستره منافع خویش همانند خرید کالا از فروشگاه تصمیم گیری می کنند، و کاندیدا و رفتارانتخاباتی خود را  نسبت به وی به حکم منافع بیشتر هدایت می کنند و این منافع می تواند اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و . . باشد.
این عضو هیئت اجرایی حزب اراده ملت ایران با بیان اینکه قصد از تشریح دسته بندی فوق، مطرح کردن این نکته بود که تمامی موارد در بخش یک ستاد پیروز و تحلیل رفتارهای انتخاباتی با توجه به توصیه های صورت گرفته در اثر، عنوان شده است، اما اگر تفکیک آن ها قدری مشخص تر می بود، می توانست زمان مراجعه را بسیار کاهش و با دستاورد بیشتری همراه کند؛ البته این اثر دستنامه است و مجموعه ای فشرده.
 
سپهری با اشاره به اینکه در این بخش از تمرکز بر رفتارهای انتخاباتی که بر مردم تاثیر می گذارد یا قانون طلایی، چارت ها و نمودارهای سازمانی انتخابات، بررسی نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدید ها، تیم ستادی و وظایفش، تعریف و تدوین  استراتژی ها و نوع تبلیغات رسانه ای و انتخاباتی، سخن رانده شده است، گفت: با توجه به شرایط حاکم بر کشور و بومی کردن اثر، تلاش در این راستا به وضوح دیده می شود.

وی عنوان کرد: در قسمتی که به نظرسنجی ها و اعتباریابی ها در انتخابات می پردازد، تنها به عنوان نظرسنجی اکتفا شده است و به انواع آن که آیا این نظرسنجی به صورت اعتباریابی محله ای باشد، میدانی ویا در خیابان های اصلی و ... باشد؛ چرا که عمدتا نظرسنجی هایی که از این حیث و در این مقوله در محلات آن ها از آن ها صورت می گیرد، پاسخ های صادقانه نبوده و از احساس اطمینان لازم برخوردار نیستند و آن را به نوعی تفتیش عقاید می خوانند و اما در خیابان های اصلی و میدان ها تصور بر این است که شما آن افراد را به صورت تصادفی برگزیده اید و می توانید با پاسخ هایی شفاف تر روبرو شوید ویا اگر به محلات می پردازید چگونه باید رفتار کنید و حضور شما در مغازه هایی که از رفت و آمد بیشتری برخوردار هستند می تواند در محلات در نظرسنجی ها به شما یاری موثرتری رساند و ...
می توانستیم در اثر به انواع این نظرسنجی ها اشاره می کردیم و یا در بخش تبلیغات کلاسیک، اشاره قرار گرفتن برنامه های تلوزیونی که از اهمیتی بسیار برخوردار است می توانست با انواع آن از گپ و گفت، مصاحبه، مذاکره و مناظره و گفتگو  و... که هر یک از تکنیک هایی خاص و متفاوت برخوردار است و تاثیرگذارهایی مختلف دارد را به عنوان بیان می کردیم.

این روزنامه نگار با اشاره به تحلیل  رفتارهای انتخاباتی و دسته بندی نکات مطرح در قالب مورد نظر، گفت: در این اثربه تبلیغات انتخاباتی و بکارگیری شیوه های کلاسیک و مدرن به جز پرداخته شده که از دیگر نقاط قوت اثر است.

سپهری با اشاره به بررسی ائتلاف ها و شکاف های سیاسی و انتخاباتی در ایران، ابراز کرد: در این حوزه می توانستیم به این موضوع و  بیان کوتاه گزینش رفتار حزبی و انتخاباتی در این شرایط از سوی ستاد و حزب متبوع و تدوین استراتژی های رسانه ای در این شرایط، بپردازیم.

وی با مطرح کردن درآمدی بر گروه های مرجع و جایگاه آن در رفتار رای دهندگی افراد، گفت: این دستنامه در این حوزه نیز اشاراتی داشته است؛ گروه های مرجع، گروه هایی هستند که فرد رفتارهای خود را برگرفته از آن ها و آن ها را به نوعی نمونه می داند و این بخش می تواند به دو شاخه «فرد و گروه های مرجع»و «گروه های مرجع و فضای سیاسی» تقسیم شود؛ به عبارت دیگر نوعی همزادپنداری اجتماعی و سیاسی برقرار می شود؛ از آن به مکتب کلمبیا و میشیگان هم یاد می شود.
در رابطه «فرد و گروه های مرجع»، فرد به نوعی تعلق هویتی  و منفعتی را داراست، به عنوان مثال برادر بزرگترو دبیران و اساتید که می توانند این نقش را برای برادر کوچک تر خود، دانشجویان خود بازی کنند؛ در رابطه گروه مرجع با فضای سیاسی، گروه مرجع دارای نفوذ و ضریب نفوذ بالایی در فضای سیاسی حاکم است؛ گروه های مرجع می توانند دارای دونقش کارکردی و مقایسه ای باشند که دراین زمینه نیز موضوعاتی، چون پرستیژ، حقوق اجتماعی، پول  و دریافت داده هایی در زمینه انتخابی آگاهانه و ... مورد بررسی و می تواند منشا اثر در رفتارهای انتخاباتی باشد.
سپهری از نسبت اخلاق و سیاست در رفتارهای انتخاباتی و رسانه ای یاد کرد و گفت: این موضوع می توانست در اثر گنجانده شود.
وی به بخش دولت های محلی در اثر اشاره کرد و گفت: از منظر تاخر زمانی می توانستیم از بخش  یک حزب پیروز به بخش یک ستاد پیروز و آنگاه به بخش دولت محلی می رسیدیم، که در اثر از بخش یک حزب پیروز به دولت محلی و آنگاه به ستاد انتخاباتی پیروز و مستندات ستادی رسیده است.
این روزنامه نگار و عضو هیئت اجرایی حامای استان همدان با اشاره مجدد به نقاط قوت بسیاری که در اثر و مطالبی که مترجم به آن ها افزوده و یا تصرف داشته است، ابراز کرد: این اثر که هیچ نمونه داخلی نداشته و در نوع خود بی نظیر است و می تواند برای تمام کاندیداها و کسانی که تمایل به فعالیت های حزبی و مدنی دارند، مورد استفاده و استناد قرار گیرد، چرا که بر پایه تجربیات فعالیت در حزب و ستاد انتخاباتی متعدد بنا نهاده شده است و می تواند گامی به جلو در راستای رشد و اعتلای کشور باشد.