پیرمحمد ملازهی درباره اختلاف رو به افزایش پاکستان و آمریکا در روزهای اخیر به خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج گفت: اختلافات این دو کشور امر تازه ای نیست و شروع آن به زمانی برمی گردد که واشنگتن دهلی نو را به عنوان شریک استراتژیک خود در جنوب آسیا برگزید و اسلام آباد اهمیتی که در دوران جنگ سرد برخوردار بود را از دست داد.

وی تنش کنونی پاکستان و آمریکا در حال حاضر را بر دو محور دانست و افزود: مقامات دو کشور اکنون بر سر چگونگی مبارزه با تروریسم و روابط با چین و روسیه اختلاف دیدگاه دارند. آمریکایی ها طبق توافقی که با پرویز مشرف کردند متعهد شدند که سالانه ۲ میلیون دلار در اختیار این کشور قرار دهند تا با تروریسم مبارزه کند. اما اکنون ترامپ اعلام کرده که پاکستانی در مقابله با تروریست ها گزینشی برخورد کرده و با گروه هایی مانند شبکه حقانی، لشکر طیبه و طالبان افغانستان که در راستای منافعش بوده نجنگیده است. 

کارشناس شبه قاره هند تصریح کرد: ترامپ همچنین در موضع گیری ای خصمانه مدعی شد اسلام آباد در بیش از 15 سال گذشته 33 میلیارد دلار از ما پول گرفته اما نه تنها ضربه ای به تروریست ها وارد نکرده بلکه به طالبان که نیروهای آمریکا را در افغانستان هدف قرار می دهند، کمک کرده است. در همین رابطه طرف مقابل هم بیان کرد ایالات متحده مبارزات پاکستان با تروریسم را قدر نمی داند و اگر پولی هم دریافت شده خرج تسهیلات نیروهای آمریکایی در کراچی شده و اسلام آباد صدقه ای از واشنگتن نگرفته است. 

ملازهی تاکید کرد: بالا گرفتن تنش میان دو کشور به بازتعریف سیاست خارجی آمریکا در جنوب آسیا و انتخاب هندوستان به عنوان متحد هم مرتبط است. در همین راستا آمریکا از هند خواسته که علاوه بر سرمایه گذاری اقتصادی و حمایت سیاسی از افغانستان، در سطح نظامی هم به این کشور کمک کند. تقویت مناسبات واشنگتن و دهلی نو به معنای محاصره اسلام آباد است که می تواند امنیت ملی این کشور را مخدوش کند. 

ایالات متحده مخالف حضور نظامی چین در بندر گوادر است

وی افزود: در این میان پاکستان هم به چین و روسیه نزدیک شد تا بتواند نوعی توازن در منطقه ایجاد کند. بر همین اساس چینی ها فرصت را مغتنم شمردند با سرمایه گذاری برای ایجاد جاده کمربند تلاش دارند تا کاشغر را به بندر گوادر متصل سازند. آنها همچنین درصدد ساخت یک پایگاه نظامی در این بندر هستند که آمریکا به شدت با آن مخالف است. 

ملازهی در پاسخ به این سوال که آیا افزایش اختلافات چین و آمریکا مقطعی است و ممکن است مجددا تبدیل به بازیگرانی متحد در شبه قاره هند شوند گفت: پیوندهای نظامی و سیاسی پاکستان با غرب زیاد است. ساختار ذهنی پاکستانی ها هم غربی است و لذا اگر آمریکایی ها کمی کوتاه بیایند و نگرانی های امنیتی اسلام آباد را در رابطه با دهلی نو درنظر بگیرند، شرایط بهبود خواهد یافت. ضمن آنکه موقعیت جغرافیایی پاکستان باعث می شود کماکان آمریکایی ها به این کشور نیاز داشته باشند.

پاکستان تنها دروازه ورود تجهیزات نظامی آمریکا به افغانستان است

کارشناس حوزه سیاست خارجی اظهار داشت: واشنگتن همچنان برای حمل و نقل سلاح و تدارکات نظامی به داخل افغانستان گزینه ای جز مرزهای پاکستان ندارد. از این رو می شود تصور کرد دو کشور بعد از مدتی به واقع بینی می رسند و مجددا روابط بهبود می یابد. این در حالی است که ایالات متحده به عنوان یک قدرت می تواند سیاست متوازنی میان هند و پاکستان در پیش بگیرد و نیاز اسلام آباد به رابطه با چین و روسیه را درک کند. 

وی درباره اینکه فضای کنونی فرصتی برای گسترش روابط ایران با همسایه شرقی محسوب می شود یا خیر خاطر نشان کرد: این فرصتی که بهره گیری از آن به میزان فعالیت دستگاه سیاست خارجی ما برمی گردد. ایران باید بتواند پاکستان را قانع سازد که در صورت تشدید تنش ها با آمریکا، این کشور می تواند روی تهران، پکن و مسکو حساب کند. اما همان طور که اشاره شد به دلیل ساختار ذهنی دولتمردان پاکستانی، اگر از این فرصت استفاده نشود ممکن است برای همیشه از بین برود.