وی در ادامه افزود: به حال شما پژوهشگران غبطه می خورم چون شما به عنوان نخبگان و اندیشمندان در جایگاه خطیری برای تدوین برنامه های حکمرانی نظام اقدام می کنید اما توفیق داشته ام شهد شیرین ثمرات تحقیقات و اندیشه ورزی شما را بچشم و از آن استفاده کنم.
اسماعیلی خاطرنشان کرد: دولت چهار ویژگی اصلی تحولی، برنامه محور، علم پایه و جوانگرایی دارد. هر دولتی در هر مقطعی اگر به دنبال این شاخصه‌ها باشد، موفق خواهد شد. این شاخصه ها، تمام شدنی نیست؛ نه تحول پایان دارد نه علم پایه بودن نه برنامه محور بودن و نه جوانگرایی. ممکن است در برخی مصادیق برخی اقدامات دولت با این شاخص ها مغایرت داشته باشد اما من به رویکرد کلی دولت اشاره کردم.

رئیس دفتر رئیس جمهور با بیان اینکه در مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری   باید دنبال تحقق و عملیاتی کردن  شاخصه‌های اصلی باشیم، تصریح کرد: اگر تحول می خواهیم، این مرکز باید در این زمینه ایفای نقش کند. از این مرکز انتظار برنامه های تحولی، برنامه گرا و علم گرایی داریم. سازمان برنامه و بودجه شان اجرایی دارد اما اندیشه و فکر باید در مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری ایجاد شود.نیروهای جوان باید در این مرکز فعال باشند تا ماموریت های مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری پیش برود.

وی افزود: در جامعه امروز خصوصا در این دو سال گذشته با چالش های جدی مواجه بودیم که عمده آن را پشت سر گذاشته ایم اما اگر تحقیق و برداشت واقع بینانه نداشته باشیم، نمی توانیم پاسخ مناسبی به چرایی وقوع آنها بدهیم و برنامه های آینده خود را تدوین کنیم. ارز ترجیحی یک چالشی بود که باید به صورت علمی تبیین کنیم چرا این چالش ایجاد شد. چرا دولت پا در این میدان گذاشت و چه کارهایی انجام شد و خروجی آن چه شد؟ باید سند جامع در این زمینه داشته باشیم.  اغتشاشات سال گذشته چالش دیگری بود که تحلیل‌های مختلف درباره آن ارائه شده است اما به یک بسته‌ای نیاز است برای تشریح دلیل وقوع این حادثه، کارهایی که دولت انجام داد و چگونه شد که با وجود تلاش‌های گسترده و هماهنگ دشمنان برای سالگرد اغتشاشات، دشمن ناکام ماند.
اسماعیلی با تاکید بر اینکه افق پیش رو مساله اصلی ما است، گفت: نه تنها برای دو سال باقی مانده دولت سیزدهم بلکه برای دولت‌های آینده فکر و برنامه برای افق پیش رو داشته باشیم. این مرکز برای افق پیش رو طرح و برنامه ارائه دهد. این ماموریت بسیار سنگین است و نباید به ظرفیت های صرف این مرکز بسنده کرد. این مرکز باید تبدیل شود به مرکز مغناطیسی جذب اندیشه های سطح جامعه که در همه اندیشکده‌ها و مراکز علمی وجود دارد پس با سایر مراکز و موسسات پژوهشی و دانشگاها در ارتباط باشد. نباید بگوییم خودمان فقط باید اندیشه تولید کنیم بلکه باید از سایر ظرفیت های اندیشه ای کشور بهره ببریم و تا در پایان یک نسخه عملیاتی و اجرایی تهیه شود.