، سال هاست که در مورد "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور کنونی روسیه، شایعات مختلفی مطرح می شود. به عنوان مثال، مدت هاست که در مورد زندگی شخصی پوتین و همچنین همسر و فرزندان او، مطالب مختلفی گفته می شود.

با این حال، پس از آغاز جنگ اوکراین در فوریه سال ۲۰۲۲ میلادی، سطح و گستره طرح شایعات مختلف علیه پوتین نیز ابعاد جدی‌تری را به خود گرفته است. در این دوره زمانی، عمدتا ۲ شایعه محوری و اصلی در رابطه با رئیس جمهور روسیه مطرح شده و البته که همچنان نیز می شود. اول اینکه گفته می شود که پوتین به یک بیماریِ لاعلاج مبتلاست. در این رابطه، برخی از ابتلای رئیس جمهور روسیه به پارکینسون صحبت می کنند و برخی دیگر معتقدند که وی مبتلا به سرطان خون است.

دوم اینکه تاکنون مطالب مختلفی در مورد استفاده مکرر پوتین از چندین بدل در بحبوحه جنگ اوکراین جهت در امان ماندن و حراست از جانِ شخص رئیس جمهور روسیه مطرح شده است. هر دو گزاره مذکور با مانور گسترده رسانه ای و تحلیلی از سوی جریان های سیاسی و رسانه ای غربی نیز همراه شده و می شوند. با این همه، کرملین و شخصِ پوتین حداقل به دو دلیل عمده، نسبت به این شایعات واکنش چندانی را نشان نمی دهند و حتی طرحِ آن ها را چندان هم مضر ارزیابی نمی کنند.

اولا، طرح این شایعه که رئیس جمهور روسیه مبتلا به یک بیماری لاعلاج است موجب می شود تا طیف ها و جریان های مخالف و منتقد او در داخل خاک روسیه که به نوعی به دنبال حذف او از قدرت هستند، در اجرای طرح و نقشه های خود علیه رئیس جمهور روسیه، تردید کنند و به نوعی به این جمع بندی برسند که با گذشت زمان و به صورت طبیعی می توانند شاهد کنار رفتن پوتین از صحنه قدرت سیاسی  روسیه باشند.

به نحو مشابهی طرح مطالب مختلف مبنی بر استفاده رئیس جمهور روسیه از بدل های مختلف نیز این گزاره را در میان جریان های مخالف با او در داخل خاک روسیه تقویت می کند که ارتکاب به هرگونه سوقصد علیه رئیس جمهور روسیه، از شانس چندانی جهت تحقق اهداف تعریف شده برای آن برخوردار نیست و بهتر است که چندان روی این مساله حساب نشود. معادلاتی که همگی در راستای منافع کرملین و شخصِ رئیس جمهور روسیه هستند و به آن ها کمک می کنند تا با تمرکز بیشتر و بهتری به مدیریت جنگ اوکراین و البته تنش های جدی روسیه با قدرت های غربی بپردازند.

دوم اینکه طرح شایعات مختلف علیه رئیس جمهور روسیه تا حد زیادی از این ظرفیت برخوردار است که امواج رسانه ای و تبلیغاتی را ایجاد کند که این مساله خود زمینه های مساعدی را برای دولت روسیه جهت پیشبرد دستورکارهای مطلوبش در فضای عاری از هرگونه تنش و آشوب، فراهم می سازد. در واقع، روسیه این امکان را پیدا می کنند تا با دغدغه های کمتری و در سایه متمرکز شدن توجهات بین المللی به مسائل دیگر، اهداف و منافع خود را به پیش برد.

معادله ای که عملا فضای مانور و تنفس مساعدی را نیز برای مسکو در بحبوحه تحمیل سیلی از تحریم و فشارها علیه این کشور ایجاد می کند. از این رو، هیچ عجیب نیست که می بینیم کرملین نه تنها موضع گیری جدی را در مورد شایعات مختلفی که علیه رئیس جمهور روسیه مطرح می شوند، انجام نمی دهد بلکه بعضا با سکوت خود در رابطه با آن ها، به نوعی به درست بودنِ ضمنی آن ها در محیط بین المللی دامن می زند و نوعِ خاصی از کنشگری را از خود نشان می دهد که در راستای منافع ملی روسیه است.