، "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه به تازگی در صدر هیاتی، به چین سفر کرده و مورد استقبال رسمی "شی جین پینگ"، همتای چینی خود قرار گرفته است. بسیاری از رسانه‌های بین المللی به نحوی ویژه به بازتاب رویداد مذکور پرداخته اند و البته که جریان های سیاسی و رسانه ای غربی مثل همیشه سعی داشته اند تا تصویری منفی از این رویداد را به جهانیان منعکس کنند.

تصویری که تا حد زیادی ریشه در نگرانی های این جریان ها نسبت به افزایش قابل توجه و فزاینده همکاری ها میان چین و روسیه دارد. با این همه، سفر رئیس جمهور روسیه به چین، حداقل از ۳ منظر، مهم و راهبردی ارزیابی می شود.

اولا، به نظر می رسد در جریان سفر پوتین به چین ، دو طرف بنا بر تقویت هر چه بیشتر همکاریهای اقتصادی و تعریف حوزه های تازه همکاری در این رابطه دارند. در این راستا شاهد بوده ایم که منابع نزدیک به دو طرف تاکید کرده اند که چین و روسیه سعی دارند ظرفیت های تجاری میان خود با استفاده از ارزهای محلی روبل و یوآن را تقویت کنند. موضوعی که با توجه به حجم اقتصاد چین و روسیه و جایگاه بین المللی این دو کشور، خود ضربه‌ای جدی به هژمونی دلار در اقتصاد جهانی محسوب می شود.

در عین حال، نباید فراموش کنیم که چین بزرگترین اعطاکننده کمک های خارجی به روسیه است و انتظار می‌رود که در جریان این سفر نیز فرصت های تازه ای پیش روی روسیه از حیث اعطای کمک های مالی چین و همچنین سرمایه گذاری آن در خاک روسیه ایجاد شود.

دوم اینکه سفر رئیس جمهور روسیه به چین در شرایطی انجام می گیرد که ارتش روسیه در میدان های جنگ اوکراین در حال پیشروی است و توانسته پیشروی های قابل توجهی را کسب کند. از این رو، برخی ناظران و تحلیلگران مسائل راهبردی بر این باورند که این سفر به نوعی می تواند زمینه های مساعدی را برای تقویت کمک‌های تسلیحاتی چین به روسیه در جریان جنگ این کشور با اوکراین نیز فراهم کند.

مساله ای که روس ها به شدت به آن نیاز دارند و البته که تاکنون حدس و گمانه زنی های مختلفی با محوریت آن مطرح شده است. نباید از یاد ببریم که موفقیت روسیه در میدان های جنگ اوکراین یک نکته مثبت برای چین نیز است. زیرا فلسفه و محرک اصلی روس ها از حضور موثر در جنگ با اوکراین، مقابله با نفوذ تشکیلات ناتو و قدرت های غربی به سمت شرق جهان بوده است. موضوعی که در نوع خود تهدیدی مستقیم علیه امنیت و منافع ملی چین نیز محسوب می شود.  

و در نهایت سوم اینکه هم چین و هم روسیه در زمره قدرتهای تجدیدنظرطلب در عرصه روابط بین الملل قرار می‌گیرند. بازیگرانی که با علمِ به ناعادلانه بودن مناسبات و سازوکارهای بین المللی، سعی دارند در این رابطه تغییراتی را ایجاد کنند و پایه های نظمی را بنیان نهند که متناسب با قدرتشان، تامین کننده منافع آن ها نیز باشد.

از این رو، از منظر راهبردی نیز سفر رئیس جمهور روسیه به چین و رایزنی وی با همتای چینی اش، می تواند سطح هماهنگی و همکاریها میان پکن و مسکو در قالب معادلات مطرح در عرصه نظام بین الملل را افزایش دهد و ایجاد کننده تغییرات تازه ای در این حوزه باشد.