به گزارش خبرگزاری موج، این منابع تاکید کردند که برنامه های کلان انتقال پایتخت از جاکارتا به کلان شهری دیگر از ابتدای سال ۲۰۱۸ میلادی و یا حداکثر سال ۲۰۱۹ میلادی شروع می کنند. 

براساس گزارش رسانه های اندونزی، &#۳۹;بامبانگ براجونگورو&#۳۹; وزیر برنامه ریزی و توسعه ملی اندونزی گفت که &#۳۹;جوکو ویدودو&#۳۹; رئیس جمهوری این کشور تاکید کرده است طرح های مطالعاتی انتقال پایتخت اندونزی تا پایان سال جاری میلادی پایان یابد.

این مقام اندونزیایی، انتقال پایتخت را اقدامی دشوار دانست، اما درعین حال تاکید کرد که طرح های مطالعاتی این انتقال از مدت ها قبل آغاز شده و عملیات اجرایی آن نیز چهار سال زمان می برد.

به نوشته روزنامه اندونزیایی &#۳۹;تمپو&#۳۹;، بامبانگ بدون ذکر نام دقیق پایتخت جدید اندونزی، گفت که جغرافیای آن خارج از استان جاوا و احتمالا جایی در جزیره بورنئو خواهد بود.

اگرچه برخی منابع، ترافیک سنگین و شلوغی بیش از اندازه کلان شهر جاکارتا، پایتخت فعلی اندونزی را علت تغییر احتمالی پایتخت دانستند، اما دیگر منابع خبری روند فرو رفتن تدریجی این شهر در آب اقیانوس را از جمله دلایل اصلی این موضوع اعلام کردند. 

پیشتر دولت اندونزی اعلام کرده بود تا پایان سال جاری ارزیابی شهرهایی که ظرفیت تبدیل شدن به پایتخت این کشور ۲۶۸ میلیون نفری را دارند، نهایی خواهد شد.

جاکارتا پایتخت سیاسی اقتصادی اندونزی با مساحتی حدود ۶۶۱ کیلومتر مربع بیش از ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد، در حالی که شهر پیشنهادی فعلی با عنوان &#۳۹;پلانگ کارایا&#۳۹; در جزیره بورنئو بیش از دو هزار و ۶۷۸ کیلومتر مربع مساحت و تا سال ۲۰۱۴ فقط حدود ۲۳۰ هزار نفر جمعیت داشته است.

جاکارتا پیش از سال ۱۹۴۹ به نام &#۳۹;باتاویا&#۳۹; شناخته می شد و از آن سال تاکنون به عنوان مرکز سیاسی اقتصادی چهارمین کشور پرجمعیت جهان مشخص شد.

جغرافیای اندونزی متشکل از بیش از ۱۷ هزار جزیره در جنوب شرق آسیا در دل آب های اقیانوس آرام پهن شده که بزرگترین آنها جزیره سوماترا و جاوا (با بیش از نیمی از جمعیت کشور)، بورنئو (که در اندونزی به کالیمانتان مشهور است)، سولاویز و گینه می باشند. اکثر این جزایر کوهستانی و با قله هایی به ارتفاع ۳ تا سه هزار و ۸۰۰ متر هستند.

ایده انتقال پایتخت اندونزی به شهر &#۳۹; پلانگ کارایا&#۳۹; در دوره سوکارنو رهبر فقید این کشور در سال ۱۹۵۷ مطرح شد . البته براساس گزارش موسسه «بریتیش کسترول» جاکارتا بدترین وضعیت ترافیکی را در سال ۲۰۱۵ در جهان داشته است.

اندونزی سالانه ۲۳ میلیارد دلار در زیرساخت های شهری هزینه می کند که به گزارش بانک توسعه آسیایی این رقم در سال جاری میلادی ۵۱ میلیارد دلار کمتر از میزانی است که این کشور سالانه برای حفظ رشد کنونی اقتصادی و ریشه کن کردن فقر نیاز دارد.

علاوه براین، حفر چاه های جدید برای آب شرب تازه در جاکارتا زنگ خطر را برای این شهر به صدا در آورده است و پیش بینی کارشناسان زیست محیطی حاکی است که پایتخت اندونزی فقط تا دوسال دیگر بالاتر از سطح آب اقیانوس خواهد بود.

کارشناسان زیست محیطی موسسه تحقیقاتی &#۳۹;دلتارس&#۳۹; هلند به روزنامه گاردین گفتند جاکارتا با توجه به این مشکلات دو راهکار بیشتر ندارد «عقب نشینی یا پیشرفت». این شهر برای جلوگیری از غرق شدن نیاز به طرح ۴۰ میلیارد دلاری دارد.