به گزارش خبرگزاری موج اصفهان، والدین باید فرزندان خود را با استفاده از اشتغال مناسب، ورزش، مطالعه کتاب های داستان و رمان، ساختن کارهای دستی، خطاطی و نقاشی، زمینه آرامش او را فراهم سازند.

راه های اصلاحی کنترل و درمان پرخاشگری بسیارند و ما به نمونه هایی از آن، در حدودی که برای نوجوانان قابل اجرا باشد، می پردازیم:

۱-آموزش مهارت های اجتماعی: یکی از دلایل اصلی پرخاشگری بسیاری از نوجوانان هنگام حضور در موقعیت های اجتماعی مختلف، فقدان مهارت های اجتماعی اولیه است؛ به عبارت دیگر این نوجوانان الفبای چگونه با دیگران بودن را نیاموخته اند. این افراد نمی دانند چگونه خواسته ها و آرزو های خود را به دیگران بشناسانند.

این افراد نمی دانند چگونه باید تحریکات دیگران پاسخ بدهند و آنان را آرام کنند. این افراد در بسیاری از جوامع بر خشونت تکیه دارند و در واقع، به دلیل آنکه رفتار صحیح را نمی شناسند، پرخاشگر می شوند. بنابراین، آموزش مهارت های اجتماعی به وسیله والدین، مشاهده رفتار اجتماعی دیگران و مطالعه زندگی افراد شایسته می تواند مانع پرخاشگری شود.

۲-ایجاد سرگرمی و اشتغال:بیکاری و نداشتن سرگرمی مفید که فرد را به خود مشغول کند، سبب خواهد شد حوصله فرد سر برود و آماده پرخاشگری شود. والدین باید فرزند خود را به کارهای مفید فکری و جسمی سرگرم کنند؛ آنچنان که حتی فرصت فکر کردن به دعوا و تهاجم را نداشته باشد؛ همچنین با استفاده از اشتغال مناسب، ورزش، مطالعه کتاب های داستان و رمان، ساختن کارهای دستی، خطاطی و نقاشی، زمینه آرامش او را فراهم سازند.

۳-آگاهی به زشتی پرخاشگری: باید فرد را آگاه کرد که با رفتار پرخاشگرانه خود، مانند زدن و ویران کردن هم باعث رنج و آزار خویش و دیگران می شود و هم خشم پروردگار را بر می انگیزد و هم شیطان را بر خود مسلط می سازد.

۴-آشنایی دادن به حقوق دیگران: از لوازم اجتماعی آشنا بودن انسان ها به حقوق و وظایف یک دیگر است. فرد باید بداند در برابر دیگران چه موضعی اتخاذ کند تا این گمان برای او به وجود نیاید که پدر و مادر، خواهران و برادران و سایر اطرافیان موظفند هررفتاری که از او بروز کرد، تحمل کنند. بسیاری از بی توجهی ها، بی احترامی ها و برخوردهای بی حساب به دلیل عدم آشنایی به حقوق دیگران و وظایف خود است. والدین باید با آشنا کردن نوجوان به حقوق خود و دیگران و عمل به آنها، در بازداری او از پرخاشگری کمک کنند.

۵-خودداری از توجه زیاد به ضعف های فرزندان: یکی از اشتباهاتی که ممکن است والدین مرتکب شوند، توجه بیشتر به نقاط ضعف، ناکامی ها، اشتباهات و بدرفتاری های فرزندشان، به جای توجه به نقاط قوت، موفقیت ها و رفتارهای شایسته آنهاست.غر زدن مداوم والدین نسبت به رفتار نوجوان، موجب عصبانیت و رفتارهای تهاجمی او می شود. بنابراین، بر نقاط مثبت نوجوان تاکید کنید و از تشویق آنها برای اصلاح نقاط ضعفشان استفاده نمایید.

۶-واکنش نشان ندادن به رفتارهای پرخاشگرانه نوجوان: برخی از مخالفت ها، لجبازی ها، مقاومت ها و سایر رفتارهای پرخاشگرانه، به منظور نشان دادن وکنش صورت میگیرد؛ مثلا شما از دختر خود می خواهید سفره شام را آماده کند. او نیز هنگامی که سرگرم انجام این کار است، شروع به غر زدن کرده، بشقاب ها را محکم به هم می زند. این نوجوان عصبانی شده است و با این رفتارها، خشم و رنجش خود را نشان می دهد تا کمی آرام شود. اگر شما واکنشی اعتراض آمیز نسبت به رفتار او نشان دهید، ناراحتی وی را تشدید کرده اید.