به گزارش خبرگزاری موج، هادی خانیکی در نشست تعریف و توسعه گفتمان صنعت برق، اظهار کرد: به مساله ارزان بودن و یا گران بودن برق تاکید می‌شود در حالی که کمتر به مطالبات اجتماعی برق توجه می‌شود.

به گفته رئیس انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات، با بیان این که وقتی مساله آب به صورت جدی مطرح و کمیابی این منبع حیاتی برای کشور حس شد رویکردهای متفاوتی درباره‌ی این مهم مطرح شد.

وی ادامه داد: اولین رویکرد نقض سیاست‌های گذشته مانند سد سازی بود و درباره سیاست‌ گذاران و برنامه ریزان حوزه آب نقدهایی به وجود آمد، لذا درباره این مساله که کمبود آب مساله‌ای فنی است یا اجتماعی، فرهنگی یا سیاسی ابهام‌هایی وجود داشت که در نهایت معلوم شد همه دراین باره مقصر هستند.

خانیکی با بیان این‌که سهم مشترکی درباره آب شکل گرفت و انجمن ۱۵ نشست در این باره با همکاری دیگر نهادها برگزار کرد، گفت: یک چرخش موضوعی از حوزه‌های فنی مهندسی به علوم اجتماعی شکل گرفته به طوری که از ابهام‌های اولیه کاسته و رساله‌ها و پایان‌نامه‌هایی در این باره نوشته شد.

رئیس انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات با بیان این که تا زمانی که موضوع برق مانند آب حاد نشده باید این مساله را نیز بولد کنیم، اظهار کرد: موضوع برق به اندازه آب جدی نیست به همین دلیل لازم است که با مسئولان فنی در مورد این مساله گفت‌ و گو کنیم.

وی با بیان این که اگر خطر کمبود برق جدی شود شاید این مساله نیز مانند آب مهم تلقی شود، ادامه داد: سوال ما این است که تنها ذینفعان به مساله برق می‌پردازند یا دیگران نیز در این مساله نقش دارند؟ شاید این مساله برای یک جامعه شناس کنشگر مدنی و روشنفکر حس نشده باشد ولی تصور می‌شود که این موضوع باید عمومی شود، چرا که به این مسائل کمتر با نگاه توسعه پایدار پرداخته شده است.

خانیکی با بیان این که باید بتوانیم نوعی حساسیت و برجسته سازی نسبت به مساله برق ایجاد کنیم، گفت: دعوت ما این است که افراد به چه مساله‌ای فکر کنند. این که آنها چگونه فکر کنند را خودشان باید انتخاب کنند، اما هدف ما این است که بگوییم این مساله یکی از مسائل مهم جهان پیشرو است.

باید برق را به عنوان متن برای توسعه پایدار دید

رئیس انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات با بیان این که باید برق را به عنوان متن برای توسعه پایدار دید، تصریح کرد: توسعه پایدار از سوی دولت‌ها مورد غفلت قرار گرفته لذا در چنین شرایطی که مردم احساس اهمیت نمی‌کنند نهادهای مدنی و رسانه‌ها مسوولیت دارند تا اقشار کمتر حساس را نسبت به این مساله حساس کنند.

به گفته وی، تبدیل شدن برق به عنوان گفتمان یعنی وادار کردن گفت‌وگو درباره برق در خصوص تولید، توزیع و مصرف است، چرا که درحال حاضر در مساله تولید برق ما به ازای اقتصادی آن فهمیده، اما کمتر به مطالبات اجتماعی توجه می‌شود.

خانیکی تاکید کرد: در موضوع توزیع برق نیز می‌توان به بی‌توجهی به خطوط فشار قوی، اثر محیط زیستی، سلامتی، برق دزدی و غیره پرداخت و در فرآیند مصرف برق می‌توان به این مساله پرداخت که با چه نگرشی برق را مصرف کنیم.

همچنین تقی آزاد ارمکی استاد دانشگاه علوم اجتماعی با بیان این که برق امروز به عنوان کالای عمومی بیشتر ساحت فرهنگی و اجتماعی دارد تا ساحت صرفا اقتصادی گفت: صنعت برق به عنوان یک کالای لوکس نماد مدرن شدن و زندگی شخصی و معیاری برای توسعه و پیشرفت است.

وی با بیان این که امروز امکان این که مردم ایران را با خاموشی بتوان تنبیه کرد وجود ندارد، اظهار کرد: به طور مثال اگر مردم پول برق ندهند و برق قطع شود شورش اجتماعی رخ می‌دهد، چرا که برق پدیده‌ای است که منزلت اجتماعی و فرهنگی دارد.

این استاد دانشگاه علوم اجتماعی با بیان این که هر نوع اتفاقی در صنعت برق بیفتد اثرات سیاسی در پی دارد، گفت: ما باید به این پدیده به گونه‌ای دیگر و از زوایایی دیگر نگاه کنیم که دانش دیگری طلب می‌کند و با آنچه که تا دیروز مهندسان برق تعیین می‌کردند متفاوت است.