به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، با توجه به منویات رهبر معظم انقلاب برای بررسی ابعاد الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت از سوی دستگاه های مختلف این خبرگزاری بخشی از پیشرفت های صنعتی سال های اخیر را مورد توجه قرار داده است تا خلاء های کنونی صنعت کشور بیش از گذشته برای اصلاح آن در دسترس کارشناسان و بنگاه های اقتصادی کشور قرار گیرد.

در سال های گذشته بنگاه های بزرگ دنیا به فکر ساخت ربات هایی پیشرفته و نزدیک به ساختار بدنی انسان بوده اند، به همین دلیل از همان ابتدا روی شبیه سازی ویژگی های شگفت انگیز بدن انسان تمرکز کرده و امروزه توانسته اند تا حدودی در این صنعت پیشرفت کند و هر روز حرفی برای گفتن داشته باشد. به طوری که با پیشرفت علم این ربات ها به دنیای واقعی راه یافته اند تا ما بتوانیم این دستیار های هوشمند را برای کار در خدمت بگیریم. حال باید بی اندیشیم، چرا این دستیارهای آهنی در حال جا بازکردن در زندگی مدرن بشری هستند؟ بسیاری از انسان ها در یادآوری رویداد ها و روزهای مهم زندگی شان بسیار کم حافظه شده اند و این رفتار حتی ممکن است اطرافیان آنها را ناراحت و دلخور کند، هرچند ابزار دیجیتالی مانند گوشی هوشمند می تواند شما را در یادآوری مسائل روز یاری کند، اما این ربات ها هستند که می توانند کلامی این اتفاقات مهم را به خاطر سپرده و آنها را به صورت شفاهی به شما یادآوری کنند.

ربات هایی با الگوی انسانی

امروزه ربات های بسیار پیشرفته ای، به جامعه معرفی شده اند که می توانند بسیاری از فعالیت ها را سریع تر و دقیق تر از ما انجام دهند. از این رو هوش مصنوعی به بحث داغ و مهمی در محافل تبدیل شده، زیرا با استفاده از آن ربات های دستیار شما کارهای روزانه تان را  بهترانجام می دهید، برخی از آنها به شما در نظافت خانه کمک کرده یا قرارها و سالگرد های مختلف را یاداوری می کنند. با استفاده از این ربات ها بسیاری از فشارهای کاری از روی دوش شما برداشته شده، زیرا دستورالعمل ها را سریع یاد می گیرند و اغلب نیاز به نصب برنامه و نرم افزار اولیه ندارند. به همین دلیل کاربرد محصولات رباتیک از محدوده کارخانجات فراتر رفته و در حال تسری به کاربردهای روزمره است. در تمام بخش های زندگی حضور ربات ها پررنگ شده، حتی به تازگی اسکوتر جدید موسوم به «کانگورو»، ساخته شده که کاربر را دنبال کند و کاربر این اسکوتر را با استفاده از یک تبلت یا گوشی هوشمند به صورت بی‌سیم کنترل کند، تا به یک مقصدی خاص بفرستد و سپس در پایان کار، با سرعت ۱۰ کیلومتر بر ساعت دوباره به نقطه اولیه برگردد و در خدمت کاربر باشد. ظهور چنین ربات‌هایی نشان دهنده سرعت بالای پیشرفت فناوری است، هرچند باید اقرار کرد که بدن و ذهن انسان بسیار پیچیده تر است و ساختن نظیر آن کاری بسیار مشکل بوده و خواهد بود.

باوجود اینکه تاکنون سرمایه‌ی زیادی در راه هوش مصنوعی هزینه شده، اما نتایج فعلی به‌اندازه‌ی کافی نزدیک به تقلید کارایی‌انسان نیست. از این رو هنوز بخشی کارهای پیچیده بر دوش انسان باقی خواهند ماند و این موضوع در آینده نیز به همین صورت ادامه دارد، حداقل تا زمانی که ماشین‌ها بتوانند به‌اندازه‌ی انسان توانایی‌های هوشی و احساسی پیدا کنند. برای درک بهترین واقعیت یک گروه از کارگر ساختمانی رباتیک را تصور کنید، که به طور مستقل و بدون نظارت یا تعیین وظیفه خاصی می توانند ساختمانی بسازند، محققان دانشگاه هاروارد و دانشگاه کمبریج با الگوبرداری از آن، نوعی خاصی از کارگران رباتیک را طراحی کرده اند، این ربات‌های با نام سم کمک به کارگران ساختمانی در محل‌های زیادی را آغاز کرده و از آنجایی که نیمه خودکار بودند، برای انجام کارهای پیچیده مانند فعالیت های ظریف و راه‌اندازی محل کار به کمک یک کارگر نیاز داشتند، البته این ربات ها می‌توانستند کارهای تکراری و سنگین مانند برداشتن و جابه‌جا کردن آجرها یا سیمان‌کاری را به‌تنهایی انجام دهند، اما در مقایسه با توان کارگران عقب مانده ذهنی بودند. ربات دیگری با نام هیدرین هم با کارایی آجرگذاری در یک مطالعه بکار گرفته شد، او می‌توانست با سرعتی دو برابر بیشتر از ماهرترین بناهای دنیا آجرگذاری کند و قابلیت او کارگزاری بیش از ۱۰۰۰ آجر در یک دقیقه بود، که در کمتر از دو روز یک دیوار می ساخت، کاری که یک گروه شش تا ده‌نفره در مدت سه تا پنج روز کاری انجام می دادند، با این حال این توانایی تنها برای انجام کارهای ساده بود نه پیچیده. این پیشرفت ها در حالی در دنیا رخ داده که هنوز در ایران درگیر حقوق کارگران هستیم و گاهی پروژه های ساخت و سازی یک دهه طول می کشد که نوعی اتلاف منابع است و اگر این پیشرفت ها رخ می داد به طور قطع شاید خیلی از کاستی ها امروز در زمینه پروژه های دولتی نداشتیم.

این پیشرفت نتیجه تلاش شبانه روزی است که در کشورهای دیگر رخ می دهد، برای نمونه محققان چهار سال زمان برای طراحی و ساخت یک تیم کوچک از ربات های کارگر ساختمانی صرف کرده اند که TERMES نام داشت، این ربات ها با استفاده از آجرهایی از جنس فوم  سازه هایی پیچیده نظیر سازه های سه بعدی، برج، قلعه و هرم  می ساختند هر ربات بخشی از پروژه ساخت و ساز را به طور موازی با هم تیمی هایش انجام می داد، ولی هیچ رباتی برنامه از پیش تعیین شده نداشت و این بدین معنی است که اگر یک ربات مشکل فنی پیدا می کرد، پروژه ساخت و ساز متوقف نمی شد ، زیرا ربات ها به سنسورهایی مجهز شده بودند که وجود آجر ها یا ربات های دیگر را در مسیر شناسایی کرده و آن را در یک نقطه از دیوار ساختمانی جا می دادند.

محققان می گویند؛ این نوع خردجمعی ابزاری برای پیاده سازی پروژه های ساخت و ساز با ۵ ربات یا گروه کارگری خیلی بزرگ تا ۵۰۰ ربات است و در آینده سیستم رباتیک مشابه می تواند برای اجرای پروژه های ساختمانی که برای انسان خطرناک است، یا برای کارهای ساختمانی ساده در مریخ بکار گرفته شوند.

پیشرفت در زمینه اینترنت اشیا

در حال حاضر محصولات جالبی وارد این عرصه شده که تمام فعالیت های هوشمند منزل همچون کنترل روشنایی و روشن و خاموش کردن ماشین لباسشویی را انجام می دهند، حتی می‌تواند برنامه‌ی روزانه کاربر را به او گوشزد و دستورات غذایی را پیشنهاد کنند که این اققدامات با استفاده از «اینترنت اشیا» اتفاق می افتد.

مرتضی براری رییس سازمان هوا فضا در گفتگو با خبرگزاری موج با اشاره به این در این سازمان اقدامات خوبی در زمینه اینترنت اشیا انجام شده است، گفت: در حال حاضر ماهواره های تحقیقاتی در کشور ساخته می شند که در زمینه اطلاعات آب و هوایی و ویژگی های منطقه ای می توانند مورد استفاده قرار گیرند به طوری که با توجه به کمبود آب در کشور از این اطلاعات می توان برای افزایش بهره وری در بخش کشاورزی استفاده کرد.

در حال حاضر در دنیای فناوری ربات ساخته که اسپیکر و میکروفون دارد و می‌تواند به سوالاتی مثل «هوا چطور است؟» پاسخ دهد. علاوه‌بر این با کمک آن می‌توانید وسایل مختلف منزل مثل کلیدهای برق یا یخچال و فریزر را کنترل کنید، این رباط دارای،‌ دوربین HD با قابلیت تشخیص چهره است. این دوربین برای کارکردهای امنیتی حتی واکنش‌های افراد را شناسایی می‌کند و با نمایش‌گر کوچکی که دارد شکلک چشم و ابرو و دهان روی آن ظاهر می‌شود. مثلا وقتی هوا بارانی باشد، تصویری از‌ قطره‌های باران را روی نمایش‌گر خواهیم داشت.

این روزها، تعداد دستیارهای دیجیتالی هوشمند نظیر الکسای آمازون و گوگل نسبت به قبل نیز زیادتر شده، اما عملکرد تمامی آن ها محدود است. شرکت رباتیکEwaybot، خالق ربات «مورو»، از آن به عنوان دستیار انسان نما برای آزمایشگاه های تحقیقاتی و دانشگاه ها استفاده کرده است. این ربات دارای قامتی ۲/ ۱ متری، با وزنی ۳۵ کیلوگرمی است که با دستان چنگک مانندِ ۳ شاخه خود، هر چیزی را بلند می کند؛ ربات مورو برای جلوگیری از برخورد با موانع، از دوربین RealSence اینتل بهره برده و دارای سنسورهای مادون قرمز و صدای اولتراساند است. گفته می شود قیمت این ربات انسان نمای ۳۰ هزار دلار خواهد بود و بازار هدف آن فقط دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی است، چراکه این شرکت قصد دارد، دستیار انسان نمای مورو را به خانه تمامی اهالی این کره خاکی بفرستد، از این رو هزینه نهایی خرید این ربات باید کاهش یابد. 

 مدیرکل سرمایه گذاری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در گفتگو با خبرگزاری موج درباره ضعف های که امروز در صنعت کشور به دلیل نبود اینترنت اشیا وجود دارد، گفت: در حال حاضر صنایع بزرگی مانند ایران خودرو و ... به دلیل فقدان اتصال به شرکت های استارت آپی از بهره وری پایینی برخوردار هستند، این در حالی است سبک زندگی امروز تغییر زیادی داشته و مردم کارهای خود را به صورت آنلاین انجام می دهند و شرکت های بزرگ می توانند با اتصال با شرکت های نوآور بخش عمده ای از خلاء های گذشته خود را برطرف کنند.

حمید رضا احمدیان با تاکید بر اینکه امروز در دانشگاه های کشور بی توجهی به کسب و کارها وجود دارد، افزود: در دنیا دانشگاه ها دانشجویان را برای کارآماده می کنند و در همان زمان بسیاری از دانشجویان شرکت های خود را تشکیل می دهند و بعد از فارغ التحصیلی همان فعالیت را دنیال می کنند.

پیشرفت در حوزه های فناورانه

 نمونه ای از پیشرفت های فناروی را می توان در ربات «کسی» دید که در مدت ۱۶ ماه با هزینه ۱ میلیون دلاری توسط «سازمان پروژه های تحقیقاتی تدافعی پیشرفته ایالات متحده» توسعه یافت و از منظر طراحی، ریخت شناسی و رفتارهای حرکتی، بسیاری از ویژگی های خود را از حیوانات به ارث برده، این ربات از مفصلی با آزادی عمل سه درجه ای و مفصل های انعطاف پذیر قوزک پا برخوردار است که شباهت زیادی به ساختار فیزیکی بدن انسان دارد. به لطف همین طراحی پیشرفته، این ربات به مراتب باثبات تر از سایر ربات های قبلی بود. او می تواند بایستد، سرپا بنشیند و تعادل خود را حفظ کند، بدون اینکه با مشکلی مواجه شود یا به زمین سقوط کند. از این رو چنین ربات هایی، در آینده نه چندان دور، می توانند به دستیاری برای سربازان در میدان نبرد، به ویژه در عملیات های جستجو، نجات و حتی برای رساندن خریدهای سوپر مارکت به دست مردم تبدیل شوند؛ حتی والدینی که تازه بچه دار شده و زیر فشار مضاعف قرار می گیرند می توانند مراقبت از کودکان و نوزادان حود را به آن ها بسپارند و با استفاده از مانیتور آن ها را کنترل کنند، یا حتی دستورالعمل ها و فعالیت هایی در هنگام گریه کودکان به ربات داده شود، یا روش های برای آموزش زبان به کودک نوپا به ربات ارائه دهند، به همین دلیل ربات Aristotle با فرزند شما رشد می کند. همچنین «جیبو» یک ربات خانگی با ظاهری که ترکیبی از یک چراغ خواب و ربات EV در کارتون Wall-E است، به شما کمک می کند، تا روابط مهم زندگی تان را مدیریت کنید. در واقع این ربات با استفاده از تکنولوژی تشخیص چهره، چهره دوستان و آشنایانتان را به خاطر می سپارد و زمانی که آنها وارد اتاق شوند به آنها خوشامد گفته و احوال پرسی می کند. با استفاده از این ربات می توانید عکس ها خود را با حساب های رسانه های اجتماعی تان به اشتراک بگذارید.

واقعیت این است که اغلب ربات های مورد استفاده دارای محدودیت حرکتی هستند و هدف از داشتن آن ها این است که هنگامی نیاز در دسترس تان باشد، مثلا وقتی بر روی مبل لم داده اید، برایتان قهوه آماده کند. بنابراین رباتی مانند«اویی» می تواند صبح به اتاق خواب شما بیاید و شما را از خواب بیدار کند، حتی گاهی اوقات با کمک این ربات می توانید از اتفاقات غیرمنتظره ای فیلمبرداری کرده، یا عکس بگیرید. مثلا فرزندتان حرکت بامزه ای انجام می دهد یا کلمه ای را برای اولین بار بر زبان می آورد، با استفاده از این ربات می توانید از خاطرات مهم و ارزشمند تان یک کپی تهیه کرده و همیشه نگه دارید، زیرا بر روی آن یک دوربین، یک پردازنده قدرتمند، صفحه نمایش، آرایه میکروفون و بلندگو، همراه با نرم افزار پیشرفته تشخیص چهره، تشخیص گفتار و غیره تعبیه شده است که با استفاده از آن می تواند تمامی حرکات بیرون و خارج از خانه را ردیابی کرده و شما را از وقایعی مانند آب و هوا، برنامه های زمانی، شبکه های اجتماعی مطلع سازد و شما تنها از طریق پیام صوتی آن را کنترل کنید. در واقع همراه خوبی است، برای زمانی که سن ما بالا می رود و در انجام برخی از امور باید از اطرافیان کمک بگیریم که این عمل ممکن است نوعی سرخوردگی و افسردگی در ما به وجود آورد، در این شرایط یک نیرو کمکی می تواند تا حدودی به ما کمک کرده و روحیه ما را بهتر کند، زیرا با استفاده از این ربات دیگر نیاز به بقیه افراد نیست.