به گزارش خبرنگار حوزه بین الملل خبرگزاری موج، عبدالباری عطوان در باره زمزمه ها برای بازگشت سوریه به اتحادیه عرب با بیان اینکه بسیاری از اعضای این اتحادیه مسببان حقیقی بحران و ویرانی سوریه هستند، نوشت: این اتحادیه در حال حاضر شایستگی سوریه را ندارد و اعضای آن باید از دمشق عذرخواهی کرده و غرامت شش سال جنگ و ویرانی این کشور را بپردازند.

عطوان درباره درخواست وزیر امور خارجه عراق برای بازگشت سوریه به اتحادیه عرب، بر این باور است که &#۳۹;ابراهیم الجعفری&#۳۹; در سخنرانی اش در نشست نیم سالیانه شورای وزیران خارجه عرب که با زبانی مودبانه و مسئولانه برای «درخواست از برادرانش» برای بازنگری در قطعنامه خود مبنی بر تعلیق عضویت سوریه که در ماه نوامبر سال ۲۰۱۱ صادر شد، برای همتایانش یعنی وزرای عرب نردبانی برای پایین آمدن شان از درخت لجاجت و عقب نشینی از تصمیم اشتباه و در عین حال زشت آنها ارائه کرد.

وی می افزاید: این شایسته نیست که سوریه عضویت خود را در سازمان ملل متحد و همه سازمان های بین المللی مختلف زیر مجموعه سازمان ملل حفظ کند و در نشست ها و فعالیت های آنها در کنار کشورهای بزرگ و کشورهای عربی در آن واحد، شرکت کند و عضویت اش در اتحادیه عرب که خودش یکی از موسسانش است به تعلیق درآید؛ آن هم زمانی که کشورهایی که پشت تعلیق عضویت اش بودند روی نقشه هرگز وجود نداشتند و فقط مناطق تحت الحمایه انگلیس بودند.

سردبیر روزنامه رای الیوم ادامه داد: توجیه های ابوالغیط دبیرکل اتحادیه عرب را مبنی بر اینکه اکنون زمان بازگشت سوریه به اتحادیه عرب نیست را نمی فهمیم و امیدواریم که به ما بگوید زمان مناسب برای این بازگشت از نظر وی و کشورهای عضو اتحادیه عرب که می خواهند این تحریم ادامه پیدا کند چه زمانی است.

عطوان با انتقاد از کشورهای عضو این اتحادیه گفت: کشورهایی که عضویت سوریه را در اتحادیه عرب به تعلیق درآوردند و میلیاردها دلار و هزار تن سلاح را به سوریه به پشت گرمی آمریکا تزریق کردند، با این باور که روزهای نظام حاکم بر سوریه اندک است و شروع به آماده شدن برای جشن گرفتن انتقام جویی های خود کردند، امیدشان بر باد رفت و جالب اینجاست که کسانی که این حمله را در اتحادیه عرب انجام دادند سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان سعودی و شیخ حمد بن جاسم بن جبیر آل ثانی نخست وزیر و وزیر خارجه قطر بودند که ستاره آنها رو به افول رفت و دیگر دیپلماسی کشورهای خود را هدایت نمی کنند، اولی از دنیا رفت و دومی از مقامش برکنار شد و سرگرم کارهای تجاری اش شد.

«بشار اسد» رئیس جمهور سوریه (در شش سال جنگ) سقوط نکرد و ارتش اش سه شهر مهم سوریه یعنی حلب، تدمر و منبج را بازپس گرفت، اما معارضانی که برخی از کشورها می خواستند که کرسی سوریه در اتحادیه عرب را به آنها بدهند، پشت میز رو در رو با هیأت نظام حاکم بر سوریه نشستند، آن هم پس از آن که پیش از این نشست رو به روی مسئولان نظام دمشق یا سخن گفتن با آنها را خیانت بزرگ غیرقابل بخشش می دانستند.

وی افزود: چیزهای زیادی از زمان آغاز بحران سوریه در شش سال پیش تغییر کرد به استثنای اتحادیه عرب و ذهنیت برخی از کشورهای آن که به این تغییر اذعان نمی کنند، ولی بارزترین نشانه های این تغییر وجود توافقی بین المللی بر سر باقی ماندن نظام و دادن اولویت به مبارزه با تروریسم است.

چه کسی باور می کرد یا پیش بینی می کرد که معارضان سوری که نماینده آنها هیأت عالی مذاکرات که مقرش در ریاض است، بیانیه ای صادر کند که در آن انفجار دو مرکز امنیتی نظام سوریه در منطقه «حمص» توسط «هیأت تحریر الشام» یا همان جبهه النصره و همپیمانانش را محکوم کند و آن را اقدامی تروریستی بداند و این هیأت مذاکره کننده به خواسته ها و شروط «بشار الجعفری» رئیس هیأت مذاکره کننده دولت سوریه در دور چهارم مذاکرات ژنو تن دهد؟.