ادلب؛ محور اصلی نشست آستانه
ادلب محور اصلی نشست آستانه بین ایران- روسیه - ترکیه خواهد بود.
به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری موج، بحران سوریه یکی از پیچیدهترین بحرانهای بینالمللی است که بازیگران مختلف منطقهای و فرامنطقهای در آن ایفای نقش میکنند. به دلیل رشد و تکثیر گروه های تروریستی در غرب آسیا و ایجاد درگیری ها در این منطقه موجب شده است که بحران سوریه با فجایع انسانی گسترده ای روبرو شود.
کشورهای مختلف درگیر در بحران سوریه به طور خاص جمهوری اسلامی ایران درصدد پایان دادن به این بحران هستند. یکی از مهم ترین ابتکارات مذاکرات آستانه بوده است.
مذاکرات آستانه از بهمن سال گذشته با ابتکار عمل جمهوری اسلامی ایران و روسیه و همراهی ترکیه، به منظور حل و فصل منازعات سوریه و پایان بخشیدن به شش سال کشتار و آوارگی و ویرانی در این کشور آغاز شد.
مقدمه آغاز مذاکرات آستانه با آتش بس فراگیری که از 10 دی سال 1395 (30 دسامبر 2016) با توافق میان دولت سوریه و گروهی از مخالفان مسلح برقرار شد شکل گرفت. هرچند پیش از آن یک بار در اسفند 1394 و بار دیگر در شهریور 1395 تلاش هایی برای ترک مخاصمه صورت گرفته و آتشبس برقرار شده بود اما هر بار با نقض گسترده آتش بس و متهم کردن دیگرى از سوى طرفهاى درگیر در بحران، خشونت ها با شدت و عمق بیشترى از سر گرفته شد.
دور دوم مذاکرات آستانه در 28 بهمن شکل گرفت که مهم ترین دستاورد آن تثبیت آتش بس و توافق هیئتهای ایرانی، روسی و ترکیه برای تشکیل کمیته عملیاتی نظارت بر اجرای آتشبس و موافقت بر سر ساز و کارهای آن بودکه «محمد علوش»، سرکرده هیئت معارضان مسلح سوریه نیز این توافق را مورد تأیید قرار داد.
سومین دور مذاکرات آستانه در 25 اسفند 1395 در غیاب هیئت مخالفان سوریه بدون دستیابی به نتیجهی مشخصی به پایان رسید. مخالفان مدعی بودند دولت سوریه به تعهدات خود در منطقه الوعر پایبند نبوده است به همین دلیل در مذاکرات حضور نیافتند.
در دور چهارم نشست آستانه گروههای معارض حاضر در قزاقستان با انتشار بیانیهای شروط غیرممکنی را برای ادامه مذاکرات مطرح کردند این شروط اعم از تعلیق تمامی عملیاتهای نظامی ارتش سوریه و نیروهای روسی و همپیمانانش و آزادی تمام زندانیان بود. با نپذیرفتن شروط مذکور، نمایندگان گروههای افراطی مشارکت خود را در مذاکرات به تعلیق درآوردند. مذاکرات با محوریت تعیین نقاط کاهش تنش و بدون حضور نمایندگان گروههای مسلح به پایان رسید.
در مذاکرات آستانه 5 نیز که در 13 و 14 تیرماه 1396 برگزار شد توافق بر سر مناطق کاهش تنش در منطقهی غوطهی شرقی و شمال حمص حاصل شد اما درباره نحوهی برقراری آتشبس و ادارهی مناطق ادلب و درعا اختلاف وجود داشت که به مذاکرات دور ششم موکول شد.
مذاکرات آستانه 6 با حضور نمایندگان برخی از گروههای معارض سوریه و هیئتهایی از کشورهای ترکیه، روسیه و ایران انجام شد. دست برتر متحدین در صحنهی میدانی سوریه موجب تعدیل مواضع ترکیه و گروههای معارض شد و پیروزی چشمگیر مذاکرات را در پی داشت. توافق طرفهای مذاکرهکننده بر تعیین مناطق کاهش تنش با نظارت ایران، روسیه و ترکیه با تاکید بر حاکمیت، استقلال، وحدت و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه مفاد اصلی بیانیه پایانی مذاکرات را تشکیل میدهد.بند دوم از بیانیه مذاکرات آستانه 6، مناطق غوطه شرقی، بخشهایی از شمال استان حمص، استان ادلب و مناطقی از استانهای همجوار آن(لاذقیه، حماه و حلب) را به عنوان سرزمینهای کاهش تنش معین شده است.
در روز چهارشنبه 15 فروردین حسن روحانی رئیس جمهور ایران به آنکارا پایتخت رفت تا در دور بعدی مذاکرات آستانه برای پایان دادن به کشمکش هفت ساله سوریه شرکت کند.
آمبرین زمان نویسنده المانیتور بر این اعتقاد است که سیاست خارجی ترکیه نسبت به بحران سوریه پس از تشدید تنش با روسیه در قضیه سرنگونی جنگنده آن ها در مرز مشترک سوریه – ترکیه دارای دگردیسی شده است. وی معتقد است که دلیل موضع سکوت ترکیه نسبت به کشتار غیرنظامیان غوطه شرقی توسط رژیم سوریه به دلیل توافقی است که آن ها با روسیه امضا کرده اند که بر اساس آن دولت روسیه به نیروهای نظامی ترکیه اجازه داده است تا علیه شبه نظامیان کرد سوریه در عفرین در منطقه شمال غربی سوریه عملیات تهاجمی گسترده ای را آغاز کند.
وی در این تحلیل بر این تاکید کرده است که مذاکرات روز چهارشنبه احتمالا در مورد استان ادلب به عنوان آخرین مکان باقی مانده شورشیان است. جایی که اکنون به صحنه درگیری گروه حیات التحریر الشام مرتبط با القاعده و جبهه آزادی بخش سوریه تحت حمایت ترکیه که شامل گروه های اسلامی رادیکال مانند احرارالشام است می باشد. دولت روسیه از ترکیه انتظار دارد تا از اهرم نفوذ برای متقاعد کردن این گروه ها برای خاتمه دادن به جنگ با رژیم استفاده کند.
ارسال نظر