باید از اروپایی ها قطع امید کرد
غربی ها در پرونده هسته ای ایران به دنبال آن هستند تا محدودیت ها را بر علیه ایران حفظ کنند اما خود کاری در راستای انجام تعهداتشان انجام ندهند.
محمودرضا امینی-خبرگزاری موج: جمهوری اسلامی ایران مدت هاست که با کشورهای غربی در زمینه موضوع هسته ای گفتگو و مذاکره می کند. با این حال، پرونده هسته ای ایران تاکنون به نقطه مشخصی ختم نشده و راه حلی که از جانب دو طرف مورد قبول باشد، حاصل نشده است. ایران و غرب(در قالب گروه ۵ + ۱) در سال ۲۰۱۵، توافق برجام را به امضا رساندند با این حال، پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۶، وی توافقی را که دولت قبل(دولت اوباما) به امضا رسانده بود ملغی اعلام کرد و تحریم های گسترده ای را بر علیه ایران برقرار ساخت. ایران نیز در پاسخ به این اقدامات آمریکا که با انفعال کشورهای اروپایی نیز همراه شده است، گام به گام در راستای کاهش تعهدات هسته ای خود قدم بر می دارد.
ایران در چهارچوب دیپلماسی هسته ای خود سعی دارد تا در روندی آرام و گام به گام که موجب تحریک حساسیت های بین المللی نشود، از توافق یک جانبه برجام خارج شود. طرف های ما در برجام به تعهداتشان عمل نکرده اند و اکنون ما با اقدامات گام به گام خود در حال باز کردن گره هایی هستیم که خودمان با دستان خود بر پیکر کشور زده ایم. ایران با اقدامات هسته ای اخیر خود(کاهش تعهدات هسته ای) به طرف های غربی این پیغام را می دهد که چون شما مسوولیتی را در قبال برجام برای خود در نظر نمی گیرید و گامی را در این راستا بر نمی دارید، دلیلی ندارد ما در چهارچوب این توافق بمانیم. از این رو، اقدامات اخیر هسته ای ایران در چهارچوب دیپلماسی گام به گامِ کاهش تعهدات هسته ای، حرکتی در راستای احقاق حق این کشور است.
تحرکات ایران موجب شده تا طرف های اروپایی به تکاپو بیفتند. آن ها تنها چیزی که از ایران می خواهند این است که ایران باید به صورت یک طرفه در چهارچوب برجام بماند و این بدان معناست که محدودیت ها باید بر دست و پای ایران باشند و در مقابل، غربی ها هیچ الزامی بر اجرای تعهدات خود ندارند. این به معنای واقعی کلمه یک استثمار است و اگر ما بخواهیم آنچه را که غرب می خواهد انجام دهیم، در عمل به دست و پای خود زنجیر استثمار را زده ایم. ایران با تحرکات اخیر خود به غربی ها نشان داده قصد ندارد در چهارچوب برجام محاصره شود و کاملا از قدرت کنشگری برخوردار است. منطق نیز همین موضوع را به ما می گوید که خود را دربندِ توافقی که یکجانبه است نکنیم. خیانت غرب و به طور خاص آمریکا به برجام، بار دیگر چهره واقعی این طرف ها که نمودی از غیرقابل اعتماد بودن آن ها است را به همگان نشان داد. اروپایی ها نیز تبدیل به بازیگری فرصت سوز شده اند که مدام وعده می دهند، اما در عمل هیچ نمی کنند. خروج از برجام برای کشور ما از دو منظر مطلوب است: اولا ما را از قید محدودیت های یکجانبه خارج می کند و ثانیا، ما منتظر وقت و زمان هایی که غربی ها تعیین می کنند نخواهیم بود و کشور را به پیش خواهیم برد. من فکر می کنم ما به تدریج باید انتظار از اروپا در پرونده هسته ای را به کل منتفی کنیم. اگرچه مذاکره می تواند همچنان ادامه یابد اما نباید به هیچ وجه متوقف به وعده های آن ها باشد. به طور کلی، غرب در پرونده هسته ای ایران چیز جز تضعیف جمهوری اسلامی ایران و امتیاز گیری از آن را در دستور کار ندارد و اساسا به دنبال دستیابی به یک راه حل در این رابطه نیست.
ارسال نظر