، "عفاف النجار" خبرنگار فلسطینی شبکه الجزیره که خود ساکن نوار غزه است، در جدیدترین گزارش میدانی خود از وضعیت نوار غزه، به ذکر مشاهدات عینی خود در این منطقه، در بحبوحه آتش بس موقت چند روزه اخیر پرداخته است. وی تاکید می کند که نیروهای رژیم اشغالگر قدس حتی در جریان آتش بس موقت نیز به دنبال صدمه زدن به مردم نوار غزه بوده اند و به انحا مختلف به دنبال القای وحشت به آن‌ها هستند.

عفاف النجار، در گزارش خود می نویسد: «بسیاری از ما ساکنان غزه نگرانی های جدی را داشتیم تا در نخستین روز از آتش بس موقت جنگ غزه، بیرون برویم. نگرانی اصلی ما این بود که این آتش بس، دوام چندانی نداشته باشد و بار دیگر جنگ و درگیری میان ارتش اسرائیل و مقاومت فلسطین از سر گرفته شود. با این حال در روز دوم از آتش موقت چهار روزه، به تدریج از خانه و پناهگاه های خود خارج شدیم.

روشنایی روز، تصاویر هولناکی را از ویرانی گسترده ای که بمباران های بی وقفه اسرائیلی ها علیه نوار غزه در طی هفته های اخیر ایجاد کرده بود، پیش چشم ما قرار داد. سطح و گستره این ویرانی ها به قدری زیاد بود که ما خیابان ها و محله های غزه را نمی شناختیم. همان مناطقی که همیشه پیش چشم ما قرار داشتند و آن ها را به خوبی می شناختیم.

در برخی مناطق، بمباران سنگین ارتش اسرائیل موجب شده تا خانه ها به کل نابود شوند و عملا با خاک یکسان شده بودند. اسرائیلی ها در بمباران های خود به نحو گسترده ای زیرساخت های غیرنظامی نوار غزه را هدف قرار داده اند. خانه ها، مناطق مسکونی، مغازه ها، نانوایی ها، کافه ها، مدارس، دانشگاه ها، کتابخانه ها، مهدکودک ها، مساجد و کلیساها، همه و همه در نتیجه حملات صهیونیست ها، آسیب های جدی دیده اند.

سطح و گسترده نابودی و ویرانی که رژیم اسرائیل در نوار غزه به جا گذاشته، در هر نقطه ای قابل مشاهده بود. با این حال، اندکی پس از مشاهده این صحنه ها، درد و اندوه عمیقی به سراغمان آمد.

در بحبوحه جنگ غزه و حملات سنگین ارتش اسرائیل به نوار غزه، بسیاری از ما ساکنانِ این منطقه، نتوانستیم از دست دادن عزیزان خود را درک کنیم و برای آن ها سوگواری کنیم. جراحات این موضوع همچنان با ماست. انسان‌ها و رویاهای زیادی در نتیجه حملات اسرائیل به نوار غزه، از بین رفته اند. بسیاری از ساکنان نوار غزه، از عزیزان خود هیچ خبری ندارند و بسیاری نیز با چالش های روحی ناشی از فوت عزیزان خود دست و پنجه نرم می‌کنند.

"صبری فرا"، دانشجوی رشته پزشکی در غزه، در یک پُست در شبکه های اجتماعی می نویسد: «واژه فاجعه جهت توصیف آنچه در نوار غزه می گذرد، کافی نیست». اسرائیلی ها به دنبال ایجاد یک جهنم بزرگ برای مردم غزه هستند تا ملت فسلطین را به زعم خود نابود کنند.

من خانه خود در شهر غزه را در نخستین هفته از آغاز حمله اسرائیل به نوار غزه ترک کردم. در همان روزی که خانه ام را ترک کردم، ارتش اسرائیل، مناطق نزدیک به خانه ام را بمباران کرد و موجب کشته شدن دست کم ۷۰ فلسطینی شد. این افراد در یک مسیر امن که خودِ ارتش اسرائیل برای خروج مردم غزه از محل درگیری ها تعیین کرده بود، حضور داشتند و حرکت می کردند.

مردم در نوار غزه در هفته های اخیر، گزارش های تکان دهنده ای از این مساله که پیکرهای شهدای فلسطینی را در هر نقطه می توان دید، مطرح کرده اند. تصاویر و ویدئوهایی از وحشتی را که صهیونیست ها سعی در القای آن به مردم نوار غزه داشته و دارند را نیز می توان در شبکه های اجتماعی مشاهده کرد.

گزارش شده که در جریان آتش بس موقت اخیر، شماری از مردم غزه که سعی داشته اند از مناطق شمالی نوار‌غزه به بخش های جنوبی حرکت کنند، با ایست بازرسی های صهیونیست ها رو به رو شده اند. جایی که ارتش اسرائیل آن ها را بازرسی کرده و بعضا دارایی های آن ها را نیز به سرقت برده است. برخی از زنانِ دوست و آشنای خودِ من گفته‌اند که سربازان اسرائیلی اقدام به سرقت طلای آن ها کرده اند. نیروهای اسرائیلی آن ها را مجبور کرده‌اند که دست های خود را بالا بگیرند و فقط هم مجاز به برداشتن کارت های شناسایی خود بوده اند.

در این میان، گزارش های مختلفی دال بر اینکه نظامیان اسرائیلی، شماری از شهروندان نوار غزه را ربوده اند نیز منتشر شده است. برخی از دوستانِ من به همراه نزدیکانشان توسط نیروهای اسرائیلی ربوده شده اند و هنوز هیچ خبری از آن ها نیست. این افراد از مسیرهایی در حال حرکت بوده اند که ارتش اسرائیل آن ها را مسیرهای امن برای غیرنظامیان خوانده بود. اسرائیلی ها حتی شاعر مشهور فلسطینی "مصعب ابو توهه" را نیز بازداشت کرده‌اند. او زمانی آزاد شد که یک کارزار بین المللی گسترده با هدف اعمال فشار علیه اسرائیلی ها به راه افتاد و صهیونیست‌ها راهی جز آزادی وی نداشتند. البته که هنوز آمار مشخص و روشنی از تعداد افرادی که توسط ارتش اسرائیل ربوده شده اند، منتشر نشده است.

حرکت از مناطق شمالی نوار غزه به سمت مناطق جنوبی آن در حالت عادی و اگر قرار باشد که توقف نکنید، چیزی در حدود ۸ ساعت به طول می انجامد. این مسیری است که بسیاری از فلسطینی ها با توجه به شرایط نامساعد خود، بایستی آن را طی کنند.

در حالی که سفر از شمال به جنوب نوار غزه با خطرهای مختلفی نظیر ربوده شدن از سوی نظامیان ارتش اسرائیل همراه است، حرکت معکوس یعنی سفر از جنوب به شمال نوار غزه می تواند به قیمت جان افراد تمام شود. ارتش اسرائیل در مدت اخیر اعلامیه های مختلفی را پخش کرده و به ما هشدار می دهد که یکچنین کاری را نکنیم. در نخستین روز از آغاز آتش بس موقت جنگ غزه نیروهای اسرائیلی دست کم به دو شهروند نوار غزه که سعی داشتند به خانه های خود در شمال این منطقه بازگردند، تیراندازی کرده و آن ها را به شهادت رساندند.

من نیز همچون دیگر هموطنانم در نوار غزه، عملا از بازگشت به خانه خود به دلیل حملات صهیونیست ها محروم شده ام. من نمی دانم که آیا چیزی در خانه ام باقی و سالم مانده است یا خیر. بسیاری از افراد در مدت اخیر در خیابان ها گلوله خورده اند و یا هنوز زیر آوارها هستند و نیروهای امدادی نیز نمی توانند آن ها را از زیر آوار بیرون بکشند تا برایشان مراسم سوگواری و تدفین برگزار شود.

اسرائیلی ها می خواهند همه چیزِ ما را کنترل کنند. نیروهای اسرائیلی ما را به مناطق محدود و محدودتری از نظر جغرافیایی سوق می دهند. گویی آن ها برای دور تازه بمباران نوار غزه برنامه های تازه ای دارند. کامیون های حامل کمک های انسان‌دوستانه ای که در قالب توافق آتش بس موقت وارد نوار غزه شده اند، نمی توانند چیزی از ابعاد فاجعه انسانی که اکنون در این منطقه مشاهده می کنیم را کاهش دهند. اگر بمب ها ما را نکُشند، گرسنگی  و تشنگی، نبود اقلام پزشکی، و هوای سرد ما را خواهد کشت.»