، ایده هژمونی جهانی غرب به طور خاص پس از جنگ جهانی دوم به نحو گسترده ای اوج گرفت. در این راستا، قدرت های غربی، زمینه های لازم برای استقرار برتری جهانی خود را در چهارچوب های گفتمانی و ساختاری بنیان نهادند و چندین دهه است که با تکیه بر همین سازوکارها هر اقدامی را که می خواهند در رابطه با دیگر بخش های جهان انجام می دهند.

در این چهارچوب، غرب با استفاده از کارزارهای تبلیغاتی و رسانه ای، خود را مدینه فاضله اخلاق و اصول متعالی بشری نیز معرفی کرده و در حقیقت متر و ملاک مدنیت را تطابق با استانداردهای خود نشان داده است. با این همه، در سال های گذشته و به طور خاص با اوج گیری جنگ های غزه و اوکراین، تا حد زیادی ایده هژمونی جهانی غرب، با چالش و مشکلات جدی رو به رو شده است. در این رابطه، می توان این موضوع را از دو منظر مهم و محوری بررسی کرد.

اولا، غرب دیگر همچون گذشته که با سلیی از اقدامات رسانه ای و تبلیغاتی، خود را به مثابه یک کنشگر اخلاقی در قالب معادلات بین المللی معرفی می کرد، در این جایگاه قرار ندارد و ماهیت حقیقی آن نزد افکار عمومی جهان فاش شده است. فرصت طلبی عجیب قدرت های غربی در قالب جنگ اوکراین و بازی با خون مردم این کشور در راستای تامین منافع راهبردی خود و در عین حال، همدستی قابل توجه غربی ها با رژیم اشغالگر قدس در به قتل‌رساندن و مجروح و مفقود کردن بیش از 100 هزار فلسطینی در قالب جنگ غزه، حتی افکار عمومی غربی را نیز به ستوه درآورده و آن ها را به نشان دادن واکنش در برابر سیلی از استانداردهای دوگانه و البته ریاکاری های قدرت ها و دولت های غربی واداشته است.

در این چهارچوب، جهان غرب که زمانی مدعیِ درجه یکی اصولی نظیر حقوق بشر و آزادی و دموکراسی بود، اکنون تا حد زیادی اعتبار و آبروی ادعایی خود را بر باد رفته می بیند و دیگر از توانِ اقناعی چندانی در رابطه با افکار عمومی جهان و حتی خود، برخوردار نیست. معادله ای که بنیان هژمونی غربی را تا حد زیادی در آستانه فروپاشی قرار داده است.

دوم اینکه بلوک قدرت های نوظهور در جهان توانسته اند تا حد زیادی بنیان های قدرت خود را در حوزه های مختلف رشد و گسترش بخشند و از این رهگذر، فاصله خود با قدرت های غربی را کاهش دهند. معادله ای که عملا ایده جهان تک قطبی را تا حد زیادی بی اعتبار کرده و در عوض، چند قطبی شدن جهان را به یک واقعیت جدی برای جهان کنونی تبدیل کرده است.

در این چهارچوب، اگرچه قدرت های غربی مدام از نظر فکری در جهان تک قطبی سیر می کنند با این حال، واقعیت های متعدد میدانی در اقصی نقاط جهان به آن ها یادآوری می کند که دوران این قبیل ایده ها برای آن‌ها به سر آمده و دیگر کسی نَه مرعوب آن هاست و نَه از آن ها حساب می برد. معادله ای که از آشکار شدن چشم‌اندازهای تازه در عرصه نظام بین الملل حکایت دارد.