، مدتی قبل بود که شاهد سقوط تاریخی دولت فرانسه به نخست‌وزیری "میشل بارنیه" بودیم. این سقوط تنها ۹۰ روز پس از انتصاب بارنیه به عنوان نخست وزیر فرانسه توسط امانوئل مکرون رئیس جمهور این کشور به وقوع پیوست. رویدادی که با بازتاب های بین المللی گسترده ای همراه شده و تحلیل و تفسیرهای مختلفی با محوریت آن مطرح شده و همچنان نیز می شود.

واقعیت این است که فرانسه در ماه های اخیر به شدت با بحران کسری بودجه دست به گریبان بوده و دولت این کشور به دنبال تصویب بودجه ای بوده که صرفه جویی ۶۰ میلیارد یورویی و در عین حال، افزایش مالیات گیری از مردم این کشور را در دستور کار داشته است. در این بحبوحه، بارنیه با استفاده از اختیارات نخست وزیری خود سعی داشت تا لایحه مالی تامین اجتماعی در فرانسه را به تصویب برساند که خیلی زود با واکنش طیف های اپوزیسیون  در فرانسه رو به رو شد و در نهایت، دولتش سقوط کرد.

با این همه، یکی از اصلی ترین محرک هایی که سقوط تاریخی دولت میشل بارنیه را رقم زد، عملکرد طبقاتی این دولت بوده است. به بیان ساده تر، دولت فرانسه تا حد زیادی به خدمتگزار منافع گروه های خاص در این کشور تبدیل شده که هر اقدامی را با در نظر گرفتن منافع آن ها انجام می دهد. در این راستا، چند ماه قبل شاهد بودیم که فرانسه جنجال های زیادی را با محوریت لایحه بازنشستگی امانوئل مکرون تجربه کرد. لایحه ای که بر پایه آن سن بازنشستگی افراد افزایش می یافت.

این در حالی است که رئیس جمهور فرانسه بارها و بارها در برابر اتخاذ رویکردهایی که سطح مالیات گیری از ثروتمندان و مرفهین را افزایش دهد به شدت مخالف کرده است. البته که مکرون و طیف متحدانش برای این موضوع یک استدلال نیز دارند و آن هم این است که آنها سعی دارند تا پایگاه اجتماعی وفادار به خود را تقویت کنند و شانس خودشان برای پیروزی در رقابت های سیاسی آتی فرانسه حفظ کنند. با این همه، آنچه واضح است این نکته می باشد که فرانسه اکنون در چرخه ای از بحران های قابل توجه گرفتار شده که امانوئل مکرون و طیف متحدان سیاسی وی نیز با فعال سازی ظرفیت های خود قادر به حل کردن آن ها نیستند.

در سوی مقابل، جریان های مخالف و اپوزیسیون هم حاضر به همکاری با مکرون و متحدانش نیستند و خروج آن‌ها از قدرت ر ا طلب می کنند. موضوعاتی که همه و همه صرفا یک برونداد را به ذهن متبادر می کنند و آن هم این است که فرانسه روزهای سختی را پیش رو دارد. روزهایی که در قالب آن ها علامت سوال های زیادی مطرح هستند اما پاسخ های محدودی برای ارائه شدن وجود دارند.