حسن بهشتی پور درباره تحریم های جدید وزارت خزانه داری آمریکا که شامل ۱۶ نهاد و ۱۷ کشتی ایرانی فعال در حوزه نفت می‌شود، به خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج گفت: پس از آنکه دو سال قبل موضوع تحریم ها به شدت گسترش پیدا کرد، دیگر تحریم‌ های جدید محدود به شرکت ها و افراد فعال در این زمینه محدود شده است و اینها تأثیر چندانی در بازار و اقتصاد ایران ندارد. اصل تحریم مربوط به صادرات نفت، گاز، پتروشیمی و بانک مرکزی بود که در سالهای گذشته به اشکال مختلف انجام شد و دیگر جایی برای تحریم «مؤثری» نمانده است.

وی افزود: اکنون آمریکا فقط می خواهد به صورت نمادین کاری انجام داده باشد. البته اثر تحریم به طور کلی بر اقتصاد انکار پذیر نیست اما این تحریم های اخیر دیگر کارایی ندارد که بخواهد اقتصاد ایران را بیشتر از قبل متأثر سازد. حتی ممکن است با این کار آمریکا خواسته است همبستگی خود را با اسرائیل نشان داده باشد ولی بر تحولات بازار ایران اثر بخشی ندارد.

این تحلیلگر مسائل بین الملل سیاست خارجی دولت چهاردهم خاطر نشان کرد: رویکرد دولت پزشکیان به صراحت از طریق وزیر خارجه اش مطرح شده است: مهار تنش با آمریکا. یعنی سیاست دولت چهاردهم تنش زدایی با آمریکا است. این مفهموم باید در رسانه ها به خوبی توضیح و تبین می شد ولی متأسفانه بدان پرداخته نشد. اگر این موضوع را خوب تحلیل کنیم به این نتیجه می رسیم که جمهوری اسلامی ایران منعی برای مذاکره با آمریکا ندارد ولی چارچوب هدف گذاریش این است که تنش موجود در روابط فی مابین را کاهش دهد. چون درگیر شدن ایران با آمریکا دقیقاً سیاستی است که رژیم صهیونیستی دنبال می کند. حال اینکه این کار به چه شکل انجام شود و مؤلفه های آن چیست، نیاز به کار کارشناسی دارد و لزومی ندارد رسانه ای شود. بنابراین تحریم های اخیر نفتی هم صرفاً نمادین است و چون اثر اقتصادی ندارد نمی تواند در روندی که ممکن است به مذاکره با آمریکا منجر شود، اثرگذار باشد.

بهشتی پور تأکید کرد: در حال حاضر بحث درگیری نظامی مطرح است و سیاست رفع تنش به این معناست که ما به سمت درگیری نرویم. یکی از راه‌ های جلوگیری از جنگ هم مذاکره و دیپلماسی است. این در شرایطی است که نتانیاهو با تمام امکاناتش تلاش دارد ایران را به تقابل نظامی بکشاند.

وی ادامه داد: مذاکرات با غرب هم محتمل است، ضمن اینکه مذاکره انواع مختلف دارد. ممکن است به صورت غیررسمی و یا محرمانه گفتگوها را شروع کنند و زمانی که به نتیجه رسیدند آن را رسانه ای کنند. مشکل ما این است که برخی رسانه ها هرگونه گفتگوی محرمانه را نوعی خیانت به کشور قلمداد می کنند. در سال ۱۳۹۱ در مسقط گفتگوها به شکل محرمانه شروع شد و این خیانت به کشور نبود بلکه برای حل مشکلات بود. در نتیجه این مذاکرات بود که آمریکا پذیرفت غنی سازی در ایران ادامه پیدا کند. به همین دلیل مجوز داده شد که مذاکرات برجام شروع شود. بنابراین امروز هم می تواند گفتگوهایی شکل بگیرد ولی اعلام نشود. در این راستا باید به مسئولین و فرد مذاکره کننده اعتماد داشت. در این مسیر هدف تأمین منافع ملی و صلح و ثبات است که این را با روش های مختلف می توان به دست آورد. یکجا تعامل نیاز است و یکجا تقابل. سیاست دولت پزشکیان بر این قرار است که تعامل و تقابل را با هم جلو ببرد و همکاری بین میدان و دیپلماسی در عالی ترین سطح در حال انجام است.