، سید عباس عراقچی در مصاحبه با اشپیگل آلمان به ارائه جزئیاتی از اقدامات تروریستی «جمشید شارمهد» رییس گروه تروریستی تندر در ایران پرداخت و گفت: شارمهد طبق قوانین ایران یک محاکمه عادلانه داشت.

بخش هایی از مصاحبه این دیپلمات عالی رتبه ایران با این رسانه آلمانی به نقل از کانال تلگرامی سید عباس عراقچی وزیر  امور خارجه شرح زیر است: جمشید شارمهد رهبر یک گروه  تروریستی بود. این واقعیتی است که دوستان ما در آلمان نادیده می گیرند و علاقه ندارند به آن اشاره کنند.

شارمهد به انتخاب خودش،مسئول انفجار یک مسجد در شیراز است که در آن چهارده تن از حمله پنج زن و بچه کشته شدند و  بیش از ۲۰۰ تن نیز مجروح شدند.

اعترافات شارمهد مربوط به قبل از دستگیری است نه بعد از دستگیری !زمانی که ایشان در امریکا بود در مصاحبه با شبکه های تلویزیونی با افتخار از این عمل خود یاد می کند و می گوید ما با جمهوری اسلامی ایران وارد جنگ شدیم و آن ها را می کشیم.بنابراین جرم شارمهد به عنوان یک تروریست و  قاتل ۱۴ نفر کاملا روشن است.

من علاقه مند هستم مقامات و جامعه آلمان این حقیقت را بپذیرند.  اگر آن ها فکر می کنند آقای شارمهد یک آلمانی است باید بپذیرند که او یک آلمانی تروریست است.

البته از نظر ما ایشان یک فرد ایرانی بود چرا که ما تابعیت مضاعف را قبول نداریم. ایشان به عنوان یک ایرانی دستگیر و به ایران منتقل شده است و در بک محاکمه عادلانه براساس قوانین ایران به اعدام محکوم شده است من این حجم از سرو صدا و پروپاگاندای سیاسی علیه ایران را درک نمی کنم و فکر می کنم جامعه آلمان نفهمیده که با چه پدیده ای مواجه است. 

همچنین علت این واکنش های شدید را نیز درک نمی کنم، یک تروریست به اعدام محکوم شده است. قبول دارم که اطلاعیه ای که دادستانی تهران در این خصوص منتشر کرده، ابهام دارد و در این اطلاعیه از اعدام صحبتی نشده است. به هر حال قوه قضاییه ایران در این خصوص اگر لازم باشد اطلاعات بیشتر را منتشر خواهد کرد.

ما اطلاعاتی که داشتیم به مقامات آلمانی ارائه  دادیم و آن که شارمهد در قید حیات نیست. اینکه ایشان مجازات شده است یا به مرگ طبیعی از دنیا رفته یک موضوع فرعی است. موضوع اصلی‌این است که این فرد رهبر یک گروه تروریستی بوده و به جنایات خود اعتراف کرده  است. ما با  مقامات آلمان در این خصوص در تماس هستیم، خانواده ایشان می توانند درخواست انتقال جسد را بدهند.

از نظر قوانین ایران خانواده متوفی در مورد محل دفن تصمیم می گیرند.  اگر خانواده ایشان رسما درخواست دهند جنازه برای دفن به هر جایی منتقل شود از نظر ما بلامانع است. آنچه که در زمان دستگیری رخ می دهد و ممکن است همراه با خشونت توسط پلیس باشد، اسمش شکنجه نیست.

من صحنه ای را در آلمان دیدم که پلیس آلمان به یک فرد که فقط روی ماشین پلیس خط انداخته بود، شلیک کرد و او را کشت. در زمان دستگیری ممکن است اتفاقی بیفتد ولی در طول  بازداشت هیچ شکنجه ای رخ نداده، جسد ایشان نیز در دسترس است و اگر خانواده ایشان مایل باشند، ما مشکلی نداریم که حتی کالبد شکافی صورت گیرد. اینکه ادعا شود ایشان در زندان شکنجه شده فقط یک ادعاست.

کاظم دارابی ۱۵ سال در زندان های آلمان بود ودر همان دو ماه اول دستگیری ۱۷ کیلوگرم کاهش وزن داشت. من هم ادعا می کنم ایشان شکنجه شده ، با ادعا که چیزی ثابت نمی شود. شارمهد طبق قوانین ایران یک محاکمه عادلانه داشت البته قوانین ایران و آلمان متفاوت است اما این تفاوت نباید باعث شود ما به قوانین یکدیگر احترام نگذاریم.

ایشان در دادگاه وکیل داشته و مدارک هم موجود است. وقتی فردی خودش وکیل انتخاب نکند دادگاه برایش وکیل تسخیری تعیین می کند، ایشان هم مجاز بوده که وکیل انتخاب کند و خودش نخواسته ولی دادگاه برایش وکیل تسخیری قرار داده است. من هم می توانم شواهد زیادی در مورد عادلانه نبودن دادگاه های آلمان بیان کنم. ولی ما اینجا نیستیم که با یکدیگر جر و بحث کنیم.

به هر حال از وقوع این اتفاقات در روابط ایران و آلمان متاسفم. ای کاش می‌شد از این رویدادها جلوگیری کرد اما این نیازمند آن بود که دولت آلمان هم از یک تروریست حمایت نکند. دولت فعلی آلمان تمام استانداردهای حقوق بشر را زیر پا گذارده است. ارسال تسلیحات آلمان به رژیم صهیونیستی و شراکت در قتل مردم غزه و لبنان به کنار، شما در این سو هم دارید از تروریستی که مسئول قتل ۱۴ تن است حمایت می کنید.

من شیوه برخورد کشورهای اروپایی و امریکا را می خواهم زیر سوال ببرم که کاملا متکبرانه است. اگر یک آلمانی دستگیر شود شما می گوید او حتما گروگان گرفته شده و اصلا به جرمش توجه نمی کنید. ولی اگر خود شما کسی را دستگیر کنید، معتقدید عدالت اجرا شده است. اینکه اروپا خود را مظهر عدالت می داند و دادگاه های بقیه را ناعادلانه می داند؛ این اهانت به شعور انسان هاست. این رفتار متکبرانه اروپا الان وضعیت را به اینجا رسانده است.

خود شما در مورد مرگ یک تروریست حدود ۲۰ دقیقه است که من را مورد سوال قرار داده اید در حالی که در مورد مرگ ۵۰ هزار نفر در غزه به اندازه مرگ همین یک نفر شاهد هیچ اقدامی در آلمان نبوده ایم. شما اینقدر که برای شارمهد سر و صدا کردید برای برای آن ۵۰ هزار نفری که در غزه قربانی شدند، شلوغ نکردید.

۵۰ هزار نفر در غزه توسط رژیم اسرائیل کشته شدند و ما حتی ندیدیم، دولت آلمان یک اطلاعیه محکومیت صادر کند، در شورای حقوق بشر قطعنانه ای معرفی کند، تحریمی علیه رژیم اسرائیل اعمال کند یا نمایندگی های رژیم اشغالگر قدس را تعطیل کند. این ها همه اش استاندارد دوگانه است. چرا شما درک نمی کنید که با این شیوه اعتبار اروپا و آلمان را در کشورهای دیگر از بین می برید؟ اگر این برخوردهای دوگانه کنار گذارده شود، ما در موقعیت بهتری برای گفتگو قرار می گیریم.

موضوع دقیقا در اینجاست که آلمان با اسرائیل روابط ویژه دارد و کشتار مردم برای شما اهمیتی ندارد.

۷ اکتبر تصمیم حماس بود و با ما هم مشورت نکرد، اما اینکه این تصمیم درست بود یا غلط، تاریخ قضاوت خواهد کرد. ولی یک چیزی مسلم است؛ هر چیزی که اتفاق افتاد نتیجه ۸۰ سال اشغال سرزمین یک ملت و آواره کردن مردم، قتل و کشتار مردم فلسطین است. نتیجه نگه داشتن دو میلیون انسان در یک زندان بزرگ به نام غزه است. نتیجه محروم کردن آن ها از حق تعیین سرنوست خودشان است. باید همه این عوامل را در نظر گرفت، ۷ اکتبر در خلا اتفاق نیفتاده است. مردم فلسطین نباید به خاطر آنچه آلمانی ها در قبال یهودی ها انجام دادند، مجازات شوند.

فلسطینی ها برای احقاق حق خودشان هر راهی را امتحان کردند و حتی وارد مذاکره هم شدند، ولی چه چیزی در مذاکره به دست آوردند. وقتی شما یک ملت را تحت فشار قرار می دهید هر کاری می توانند بکند. اگر دنبال یک راه حل واقعی هستید، راه حل این نیست که یک ملت تحت فشار را بکشید، از حق زندگی محروم کنید بعد بگوئیم آن ها چرا دست به عملیات خشونت آمیز زدند.

جهان غرب و کشورهای اروپایی انقلاب اسلامی در ایران و آرمان های انقلاب را به درستی درک نکرده اند و این یک واقعیت است.

انقلاب در ایران علیه یک رژیم دیکتاتوری، مستنبد و وابسته به امریکا بود، شعار انقلاب ما؛ استقلال و آزادی بود. ما بعد از انقلاب از هر کسی که با ما آرمان های مشترک دارد حمایت کرده ایم. من برخلاف شما روی حماس و حزب الله، عنوان پراکسی نمی گذارم بلکه این ها جنبش های مستقلی هستند که برای اهداف عادلانه مبارزه می کنند، من اسم این ها را جنبش های آزادیبخش می گذارم.

ایران از این گروه ها حمایت می کند، ولی ما هیچ منفعتی از این حمایت نمی بریم غیر از اینکه از آرمان های بشری و آزادی خواهانه حمایت می کنیم. حماس و فلسطینی ها برای آزادی سرزمین شان می جنگند، حزب الله برای آزادی جنوب لبنان جنگید.

اینکه هر کسی که برخلاف سیاست های غرب حرکت می کند تروریست است و هر کسی که در جهت سیاست های غرب باشد، یک دوست خوب است؛ این یک استاندارد دوگانه و سیاست غلط از سمت شماست نه ما.

شما از هر جنایتی در اسرائیل حمایت می کنید چون که روابط ویژه با آن دارید. اروپا باید نگرش خود را تغییر دهد. اروپا مظهر تمدن و حقوق بشر نیست، به دیگران هم احترام بگذارید! خودتان را در جایگاه حق قرار ندهید و دیگران را تحقیر نکنید!

ما هیچ وقت از تهاجم روسیه به اوکراین حمایت نکرده ایم، ما هیچ وقت الحاق جزایر و استان دونباسک را به رسمیت نشناختیم. از روز اول تا کنون از تمامیت ارضی اوکراین دفاع کردیم. ولی این کار را شما در خصوص ما انجام ندادید.

فراموش نکنید ما تحت فشار حداکثری امریکا زندگی می کنیم و فراموش نکنید که بزرگترین تحریم های امریکا علیه ایران اعمال شده و کشورهای اروپایی نیز تبعیت می کنند. شما در مقامی نیستنید که به ما بگویید به چه کسی چه چیزی را بفروشیم یا نفروشیم.

ولی بنده به شما می گویم ایران به روسیه موشک های بالستیک نفروخته و حتی آقای زلنسکی هم چند روز پیش این گزاره را تصدیق کرد.

پیشنهاد ما به اروپا گفتگو و همکاری در موضوع اوکراین بوده است. اگر اروپا تصمیم گرفته اوکراین را به صحنه تقابل تبدیل کند این تصمیم اروپاست نه ما.

شما به همکاری های ایران و روسیه اشاره می کنید ولی فراموش کرده اید که صنعت هسته ای ما با کمک آلمان شروع شد و این آلمان بود که بعد از انقلاب نیروگاه بوشهر را رها کرد و ما مجبور شدیم برای تکمیل پروژه به سمت روسیه برویم. اگر آلمان رها نکرده بود شاید اکنون برنامه هسته ای ایران شکل دیگری می داشت.

این ها اشتباهات دولت آلمان در مقاطعی بود، الان مراقب باشید اشتباه دیگری نکنید. در نیویورک با خانم بربوک وزیر خارجه آلمان دیدار داشتم، ملاقات خوبی و بر مبنای شروع همکاری های جدید بود. ولی الان با تحریم ایران ایر و بیانیه مشترک اتحادیه اروپا با شورای همکاری خلیج فارس و تغییر موضع آلمان نسبت به جزائر سه گانه ایران و حالا هم بستن سرکنسولگری های ایران و اقدامات دیگری که شنیده ایم در دستور کار است، مواجه هستیم.

من به خانم بربوک خط همکاری پیشنهاد دادم ولی آلمان تقابل را انتخاب کرد. ما در مورد برنامه هسته ای خود با سه کشور اروپایی، امریکا و روسیه و چین در کمال حسن نیت وارد مذاکرات دو سال و نیمه شدیم. سپس با حسن نیت به یک توافق برد- برد رسیدیم و همه دنیا به عنوان یک دستاورد دیپلماسی جشن گرفت.

ما توافق را اجرا کردیم و هیچ نقطه ضعفی در اجرای ما نبود ولی امریکا ناگهان تصمیم گرفت از توافق خارج شود و دوباره تحریم های خود را برقرار کند. اروپایی ها قربانی نیست بلکه فقط ایران قربانی ماجرا است.

سه کشور اروپایی به ما قول جبران دادند ولی نتوانستند یا شاید نخواستند جبران کنند. ما یک سال صبر کردیم و بعد از یکسال هم تعهداتمان را تدریجی و پله پله کاهش دادیم. پس در ماجرای هسته ای ما حسن نیت خود را نشان دادیم ولی از سمت شما حسن نیتی وجود نداشت.اشتباهات غرب، امریکا و اروپا را به پای جمهوری اسلامی ایران نگذارید.

انتخابات امریکا برای ما اهمیتی ندارد، ما سیاست های خودمان را دنبال می کنیم.

ما رویکردمان را به شکل شفاف بیان کرده ایم؛ به دنبال تصاعد تنش در منطقه نیستیم اما خود را برای پاسخ به هر تجاوزی جدید اسراییل محق می دانیم. اما پاسخ ما در زمان مناسب و به شکل متناسب خواهد بود. بر این اساس ما فقط براساس منافع خود عمل می کنیم و انتخابات امریکا و هیچ فاکتور دیگر هم منافع ملی ما را تحت تاثیر قرار نمی دهد.