حسن بهشتی پور در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج گفت: شورای حکام هر سه ماه یکبار گزارش گروسی درباره فعالیت های هسته ای ایران دریافت می کند. در نوامبر این گزارش ارائه شد براین اساس باید در مارس (اسفند) منتظر گزارش بعدی باشیم. این گزارش هم در ادامه قبلی ها خواهد بود و مورد خاصی محسوب نمی شود. اما در این گزارش آخری از گروسی خواسته اند که جزئیات بیشتری را منتشر کند. الان گفته شده ایران ۱۸۱ کیلو و ۱۰۰ گرم اورانیوم غنی شده ۶۰ درصدی دارد. حتی گرم آن را هم ذکر می کنند بر این اساس دسترسی دقیقی برای بازرسی دارند اما در قطعنامه باز هم از ایران خواسته شد شفاف سازی خود را ادامه دهد. اما شفاف سازی مگر چیست؟ گفته می شود جوابهای ایران به پرسش های آژانس قانع کننده نیست و حتی توافق ایران با گروسی در تهران را هم قبول نکردند.

هدف غرب از صدور قطعنامه، پرونده سازی در جهت اجرای مکانیسم ماشه است

وی افزود: در واقع هدف اعمال فشار بر ایران است در حالی که اگر می خواستند می توانستند روی گفتگوهای رافائل گروسی با مقامات ایران در کشورمان تمرکز کنند و این مسیر جدیدی برای حل مسائل فی مابین بود. از طرفی از گروسی خواسته اند ارزیابی جامعی از ایران ارائه کند خب این گزارش ها که هر سه ماه تهیه می شود! پس گزارش جامع تری نمی تواند ارائه شود.

این کارشناس مسائل هسته ای تصریح کرد: غرب در نظر دارد این سه ماه آینده را هم صبر کند و بعد از نشست اسفند ماه، زمینه فعال کردن مکانیسم ماشه را فراهم سازند. مکانیسم ماشه هم به معنای بازگشت تحریم های ششگانه تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل است. طبق مفاد برجام ترتیبات اجرایی این مکانیسم هم بین ۴ تا ۶ ماه طول می کشد. غرب می خواهد تا ۲۷ مهر ۱۴۰۴ که برجام خاتمه می یابد و پرونده ایران عادی می شود و از دستور کار شورای امنیت بیرون می آید، این مکانیسم را فعال سازند. برای انجام چنین کاری باید ثابت کنند جمهوری اسلامی برجام را اجرا نکرده است و به نوعی پرونده سازی کنند. قطعنامه اخیر هم در همین راستای پرونده سازی صادر شد.

بهشتی پور تأکید کرد: راهکار بیرون آمدن از چنین شرایطی همچنان دیپلماسی است. دیپلماسی هزار راه نرفته دارد و هیچ وقت بن بستی وجود ندارد. یک دیپلمات حرفه ای این راه ها را کشف می کند و راهکار می دهد. لذا باید ما به سمت همکاری بیشتر با آژانس برویم. وقتی یک روزنامه ما تیتر می زند که «دیپلماسی التماسی جواب نداد» این یعنی کار منطقی که کشور انجام داده را زیر سوال می برد و خودش هم نمی داند چه می نویسد. چون ایران در این فرایندها غنی سازی اورانیوم را متوقف نکرده است بلکه اعلام کرده اگر قطعنامه صادر نکنید ما این کار را انجام خواهیم داد. ولی بعد از صدور قطعنامه، حتی گازرسانی به سانتیرفیوژهای نسل جدید اتفاق افتاد که ده ها برابر سانتیرفیوژهای عادی توان غنی سازی دارند. پس این دیپلماسی التماسی نیست.

فقط با افزایش قدرت هسته ای نمی توانیم با رویکرد غرب مقابله کنیم

وی ادامه داد: نکات مهم دیگری که در این روند باید در نظر بگیریم این است که ما به تنهایی با افزایش قدرت هسته ای نمی توانیم با سیاست کنونی غرب به خصوص اتحادیه اروپا مقابله کنیم. ما باید چند کار همزمان را انجام دهیم. اشنتباه محض است که فکر کنیم فقط با افزایش توان هسته ای قادر هستیم دشمن را به تجدیدنظر وادار کنیم. ما باید توان هسته ای را بالا بریم، توان اقتصادی کشور را با ایجاد اصلاحات افزایش دهیم و توان دیپلماسی رسانه ای را هم ارتقا دهیم که بتواند برای مردم داخل و افکار عمومی دنیا درست شرایط کشور ما را توضیح دهد. این سه کار باید همزمان صورت بگیرد. علاوه براینها لازم است دیپلماسی اداری (رسمی) هم درست حرکت کند. اگر این چهار متغیر با هم پیش برده شوند ما نتیجه می گیریم ولی هر جا یکی متوقف شود، آن سه مورد دیگر هم امکان اثرگذاری موثری ندارند.

بیشتر بخوانید:

مذاکره با اروپا به معنای برداشته شدن تحریم ها نیست

نقش گروسی در جلوگیری از واکنش های سیاسی غرب در پرونده هسته ای ایران

خروج از NPT و آژانس بین المللی اتمی می تواند به معنای تغییر دکترین هسته ای باشد

ادعای اروپا درباره تجهیز روسیه به موشک‌های ایرانی بهانه‌ای برای فعال کردن مکانیسم ماشه است

نیازمند طرح جامعی برای لغو تحریم ها هستیم

بهشتی پور اظهار داشت: از سویی برای مردم باید توضیح داده شود که بحث فناوری هسته ای یکی از مؤلفه های قدرت و امنیت جمهوری اسلامی ایران است. کشور ما این مسیر را انتخاب کرده تا جایگاه خود را از نظر علمی ارتقا دهد. البته من بشدت مخالف سلاح هسته ای هستم و چیزی جز دردسر برایمان ندارد. اگر سلاح هسته ای ایجاد امنیت می کرد ایران  و حزب الله نمی توانستند به اسرائیل که 200 کلاهک هسته ای دارد، حمله کند. ولی معتقدم دانش هسته ای یکی از مؤلفه های قدرت جمهوری اسلامی ایران است. زیرا در زمینه های مختلف موجب رشد علمی ایران شده است. در کل ما از سال 1381 در وضعیتی قرار گرفته ایم که برای خروج از آن نیازمند مدیریت بحران برای لغو تحریم ها هستیم. چون مهمترین مانع رشد کشور، همین تحریم هاست. ما باید طرح جامع وفاق ملی برای مقابله تحریم ها را راه اندازی کنیم که چهار متغیر مذکور را داشته باشد.