، تهدید آمریکا و اسرائیل در مورد حمله به تأسیسات هسته ای ایران امر جدید و تازه ای نیست. سالهای آنها در هر برهه زمانی و در هر شرایطی که وضعیت منطقه بحرانی می شود، تلاش می کنند این گزینه رو در محیط بین الملل برجسته سازند تا به نوعی بر جهت گیری های جمهوری اسلامی ایران اثر بگذارند اما هیچگاه به این هدف نرسیده اند.

در واقع جمهوری اسلامی ایران در بیست سال گذشته که مذاکرات در مورد موضوع هسته ای با غرب آغاز شد، بارها خود را در معرض فشار از سوی آمریکا و همچنین اسرائیل در خصوص هدف قرار گرفتن این تأسیسات روبرو دید اما حتی یکبار هم این تهدیدات نه تنها از سوی مسئولین آگاه از پشت پرده حوادث بلکه از سوی مردم و افکار عمومی کشورمان هم جدی تلقی نشد. زیرا دست زدن به چنین اقدامی تبعات بسیار بزرگی به دنبال خواهد داشت که که نه فقط خاورمیانه بلکه سایر مناطق همجوار و حتی اروپا را درگیر خواهد کرد.

در ادامه سیاست بی نتیجه قبلی آمریکا، در سه ماه گذشته که ترامپ دولت دوم خود را آغاز کرده، دوباره این تهدید به سرخط اصلی اخبار رسانه های غربی بدل شده است. در این خصوص در ابتدای بهمن ماه خبر صدور مجوز صادرات ۱۸۰۰ بمب سنگرشکن از آمریکا به اسرائیل منتشر شد. این در شرایطی بود که مقامات نظامی اسرائیلی بارها اعلام کردند برای متوقف کردن روند کار هسته ای ایران حتی بدون همراهی آمریکا، دست به حمله نظامی خواهند زد. همچنین ترامپ نیز چندین بار از گزینه نظامی در مورد ایران سخن گفته و آن را در مقابل پذیرش توافق از سوی تهران قرار داده است.

اما آیا این کار شدنی و یا اساساً در دستور کار دولت ترامپ قرار دارد یا خیر؟

بنا به گزارش برخی از تحلیلگران اسرائیلی، این رژیم قادر نیست هر مرکزی از ایران را با بمب سنگرشکن نابود کند، زیرا چنین بمب‌هایی که تا عمق زمین نفوذ کنند و قادر باشند این تأسیسات بسیار محکم را نابود کنند، در اختیار ندارد. از سویی ورود آمریکا به چنین نزاعی به معنای واکنش نظامی جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. با توجه به بعد مسافت بین سرزمین آمریکا و ایران، بی تردید پایگاه های آمریکایی در کشورهای منطقه هدف قرار می گیرند، موضوعی که بارها مقامات ارشد نظامی کشورمان بدان اشاره کرده اند. این سناریو موجب بهم ریختگی و آشفتگی سیاسی و امنیتی در منطقه خلیج فارس خواهد شد که معبر اصلی عبور جریان نفت به غرب و البته چین است. در این صورت اقتصاد بین الملل دچار آسیب و تلاطم خواهد شد که اثر آن در زندگی تک تک کشورهای دنیا به ویژه غربی ها قابل مشاهده خواهد بود.

در همین راستا چند روز قبل محمد بن عبدالرحمن بن جاسم آل ثانی، وزیر امور خارجه قطر، با ابزار نگرانی در خصوص چنین تهدیداتی از سوی آمریکا اعلام کرد حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران آغاز یک جنگ خواهد بود که در سراسر منطقه گسترش پیدا خواهد کرد.

وی افزود: «آیا انتظار داریم که کشوری مورد حمله قرار بگیرد و ساکت بماند؟ قطعاً واکنشی وجود خواهد داشت. این واکنش‌ها و اقدامات تلافی‌جویانه کجا خواهند بود؟ آیا هزاران مایل دورتر خواهند رفت؟ نه، این واکنش‌ها در منطقه رخ خواهند داد.»

بدون شک چنین حمله ای اقتصاد و امنیت کشورهای حاشیه خلیج فارس را دچار زیان های بزرگی خواهد کرد که در حوزه سرمایه گذاری خارجی، صنعت توریسم، بازار بورس و تجارت کالا قابل مشاهده است.

وزیر خارجه قطر به بعد دیگری از این تبعات اشاره کرد. وی گفت خطرات زیست محیطی حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران نیز مطرح است. در این صورت آب خلیج فارس به‌طور کامل آلوده خواهد شد. «ما چند سال پیش این سناریوی خطر را در کشور خود بررسی کردیم، قبل از اینکه مخازن اضطراری آب خود را بسازیم. ما آب آشامیدنی خود را از نمک‌زدایی تأمین می‌کنیم، ما رودخانه‌ای نداریم، ما ذخایر طبیعی آب نداریم. در آن زمان، اگر مشکلی در تأمین آب پیش می‌آمد، کشور ما در عرض سه روز کاملاً بدون آب می‌شد.»

واقعیت همین است. آلودگی زیست محیطی ناشی از حمله به تأسیسات هسته ای ایران موجب نابودی اکوسیستم خلیج فارس می شود. ماهیان، آبزی ها و تمام گیاهان دریایی این منطقه از بین می روند و مسئول اصلی چنین فاجعه ای، آمریکا و اسرائیل است. در این صورت واکنش جهانی چه خواهد بود؟

قطعاً در این فضا جامعه جهانی وارد عمل می شود. زیرا دیگر بحث در مورد زندگی چندین میلیون انسان و همچنین آینده یک منطقه استراتژیک است که ممکن است برای صدها سال متأثر شود. با توجه به چنین پیامدهایی، دور از ذهن است که آمریکا تصمیم بگیرد تحت تأثیر القائات اسرائیل، حمله ای به تأسیسات هسته ای ایران به بهانه عدول تهران از تعهدات هسته ایش انجام دهد.

فرافکنی های ترامپ و تکرار تقریباً روز در میان وی در خصوص دوگانه سازی بین توافق یا حمله نظامی به ایران، چندان قابل اعتنا نیست. آنچه در این میان اهمیت بیشتری دارد اثرات تحریم های جدید است که باید با کار کارشناسی درست دولت، پیامدهاش بر زندگی مردم خنثی گردد.