روزبه حصاری در گفت‌وگو با سارا کنعانی خبرنگار خبرگزاری موج گفت: آخرین تجربه بازیگری من تا امروز مربوط به نمایش «تقدیربازان» نوشته هاله مشتاقی‌نیاست که توسط سیما تیرانداز کارگردانی شد و ما بهار سال قبل، آن را در سالن سایه اجرا کردیم. او گفت: وقفه‌ای که در امر بازیگری من ایجاد شده چیزی نیست که صرفا مختص به من باشد. متأسفانه امروز شاهد هستیم این مشکل نه تنها در میان هنرمندان بلکه در سطوح دیگر جامعه نیز به چشم می‌خورد. با این حال، درست است که مشغول به کار به خصوصی در امر بازیگری نبوده‌ام اما در این یک سال با تماشای فیلم و تئاتر و همچنین با خواندن کتاب خود را به روز نگه داشتم و به نوعی مشغول یادگیری بودم، به همین دلیل از همین دوره به اصطلاح بیکاری هم به نیکی یاد می‌کنم، چراکه با آموزش من همراه بود. حصاری در ادامه گفت: سریال «یادآوری» یک نقطه عطف در زندگی من بود و همکاری با همه کسانی که با آنان این مجموعه را جلو بردیم، برای من نکته‌ای را برای یاد گرفتن در بر داشت. اصل را اگر روی همین یادگرفتن بگذاریم، آن وقت است که تحمل دشواری‌ها ساده می‌شود، کما اینکه من و گروهی از دوستانم که همه حرفه‌ای بودند پنج شش ماه یک نمایش را تمرین کردیم و بعد متوجه شدیم به دلایلی نمی‌توانیم کار را اجرا ببریم. من ابتدا ناراحت شدم اما بعد با فکر کردن به اینکه چه چیزهایی را در این دوره آموختم، نسبت به این اتفاق هم حس خوشایندی پیدا کردم. گذشته از همه این‌ها شما ببینید که بزرگانی مثل تقوایی و بیضایی مدت‌هاست سایه فعالیت‌شان از سر این سینما کم شده است، پس کم کار شدن کسانی همچون من در برابر سکوت چنین بزرگانی موضوع مهمی نیست. این بازیگر در پاسخ به این سوال که درخشش بازیگران تئاتر در سینمای این روزها را چطور ارزیابی می‌کند، گفت: توجه سینماگران به استعدادهای درخشان تئاتر اتفاق نیک و قابل تأملی است. یادمان باشد ظهورهای ناگهانی افول‌های ناگهانی را هم در پی دارد و بازیگران تئاتر، بازیگرانی هستند که از ریشه هنر بازیگری کار خود را آموخته‌اند و غالبا ماندگار هستند. من هر سه فیلم رضا درمیشیان را دیده‌ام و شیوه و روش او را دوست دارم. همینطور خوشحالم از ارزشی که برای دوستان تئاتری قائل است. حصاری همچنین درباره پدیده مهاجرت بازیگران به شبکه جم گفت: من شخصا عاشق مملکتم هستم و اگر چیزی به غیر از این عشق در میان بود شاید خیلی قبل‌تر از این‌ها رفته بودم. ارتباط گرفتن با مردم برای من خیلی مهم است، چراکه آنان مخاطبان اصلی من هستند. شاید برایتان جالب باشد بگویم که من برای بچه‌های کنکوری، درس شیمی را در آموزشگاه‌ها تدریس می‌کنم و حتی ممکن است آن نسلی که ده سال از من کوچک‌تر هستند نیز چیزی برای یاددادن به من داشته باشند. به غیر از این به امر بازاریابی شبکه‌ای ایرانی و قانونی نیز مشغول هستم و این کار، علاوه بر اینکه از نظر اقتصادی جاذبه‌هایی دارد باعث تعامل هر چه بیشتر من با مردم می‌شود و من همیشه اثرگذاری فرهنگی روی مردم و به ویژه امیدبخشی به آنان را دوست داشته‌ام. این بازیگر درباره کیفیت کار تلویزیون گفت: تلویزیون از نظر من ویترین همه مدیاهاست و من به عنوان یک بازیگر و به ویژه بازیگری که خاستگاهش از تلویزیون بوده هیچ وقت نمی‌توانم به بهانه‌ای مثل فاصله گرفتن آن از دوران اوجش، بگویم دیگر نمی‌خواهم در آن فعالیت داشته باشم. فراموش نکنیم که هنرمندان فعال در این حوزه هم در حال تلاش هستند تا بهترین خروجی را به مخاطب عرضه کنند و نمونه بارزش هم شاید همین برنامه «خندوانه» باشد. روزبه حصاری در پایان تأکید کرد: مسعود فراستی که من شخصا برای دانش سینمایی او را احترام زیادی قائلم، برخی از فیلم‌های سینمایی را «ماقبل نقد» توصیف می‌کند. به نظر من خیلی از رسانه‌ها هم هستند که ماقبل توجه و اعتنا ارزیابی می‌شوند و ای کاش مردم و هنرمندان بدانند حرف نزدن درباره اشتباه یک رسانه از هر ابراز نظری مفیدتر است، چراکه با اشاره کردن به اشتباه فاحش یک رسانه داریم غیرمستقیم در مسیر قابل اعتنا کردن آن قدم بر می‌داریم. من همیشه مجلات و روزنامه‌ها و سایت‌های خبری را دنبال می‌کنم و به مرور دریافته‌ام برای کدام رسانه و منبع خبری باید ارزش قائل شد. اگر همه ما به چنین شناختی برسیم، در مواجهه با بداخلاقی‌های رسانه‌ای که اخیرا شاهد بوده‌ایم عاقلانه‌تر برخورد می‌کنیم.