چندی پیش در یکی از نگارخانه های تهران نمایشگاه عکس نگاره ای با عنوان زنی که می‌شناختمش برگزار شد. آثار ارائه شده در این نمایشگاه تابلوهای تلفیقی از عکاسی و خطاطی دو هنرمند زن، به نمایش گذاشته شده بود. سحر کرمی هنرمند عکاس این نمایشگاه در گفتگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری موج گفت: گرچه از کودکی علاقمند به هنر بودم و آموزش های اولیه من به همان دوران بر می گردد؛ اما آغاز جدی فراگیری نقاشی من به زمانی بر می گردد که براساس تحصیلاتم در یکی از رشته های پزشکی در اتاق عمل فعالیت می کردم.

وی افزود: به دلیل اینکه در حال حاضر کل وقتم را به کار عکاسی و نقاشیخط کرشمه اختصاص داده ام دیگر فعالیتی در حیطه پزشکی ندارم.

نمایشگاهی از ترکیب عکس با خط کرشمه

این هنرمند جوان در مورد نحوه کارش گفت: من بیشتر خودم را یک ادیتور می دانم تا عکاس؛ در واقع برخلاف آنچه که تصور عموم است که هنرمند باید از قبل ایده ای داشته باشد، من با اتکا به احساس درونم و بدون هیچ ایده قبلی چیدمانی را انجام می دهم و یک شات عکس می گیرم، پس از آن به کمک نرم افزار چند عکس را با هم ترکیب کرده و یا اینکه تنها به ادیت یک عکس اکتفا می کنم که البته بسیار شبیه نقاشی است.

کرمی در مورد تلفیق عکس و خط کرشمه در آثار این نمایشگاه گفت: برای نمایشگاهی که برپا کردیم بر روی خروجی کار من، خانم ملیحه سیف‌آبادی که در خط کرشمه شاگردشان هستم، خطاطی انجام دادند. در واقع ما در پس این مجموعه صحبتهایی داشتیم و می خواستیم احساسات زنانه و زنانگی را بیان کنیم. از آنجایی که مدل در عکس سخن نمی گوید، بنابراین حروف نگاشته شده بیان آن حرفها و کلام پنهان ضمیر اوست، کلامی که به سخن نیامده و تنها در پستوی روح زنانه اش باقی مانده است. در نهایت یک کار عکس نگاره است که گمان می کنم برای اولین بار هم اتفاق افتاده است.

این هنرمند در مورد اینکه آیا در شکل گیری یک کار مشترک به سوءتفاهم و مشکلی بر نخورده اند گفت: نه اتفاقا! چرا که این 18 اثر را از بین نزدیک به 200 شات با موضوع پرتره یک زن انتخاب شده و از آنجاییکه روحیاتمان به هم نزدیک است در همه عکس ها با هم تفاهم داشتیم و از ایده و پیشنهادات هم استقبال می کردیم.

وی در مورد زمان صرف شده برای انجام این کار گفت: این عکس ها در یک بازه زمانی هشت ساله گرفته شده است و هر عکس این نمایشگاه به یک مجموعه مجزا از بین آثارم تعلق دارد که برای این کار انتخاب شده است. اما حدود یک سال و نیم طول کشید تا بتوانیم از یک گالری وقت بگیریم و خطاطی آثار انجام شود.

فضای هنر ایران درگیر باند بازی است

کرمی در مورد سبقه برگزاری نمایشگاهش گفت: این اولین نمایشگاه داخلی من است. من نمایشگاه داخلی زیادی نداشته ام چرا که جو حاکم بر هنر را زیاد دوست نداشته ام که وارد این فضا بشوم اما در خارج از کشور نمایشگاه های زیادی داشته ام.

وی با تاکید بر اینکه احتمالا این تنها نمایشگاه داخلی است که برگزار کردم اظهار داشت: من معتقدم که در فضای هنر ایران باندبازی به شدت حاکم است و کمتر به کیفیت کار توجه می شود. گرچه این امر مطلق نیست اما با توجه به اینکه در خارج از کشور هم کار کرده ام برایم خیلی ملموس است. در خارج از ایران کیفیت بسیار مهم است نه اینکه معرف و روابط یا شهرت یک هنرمند را در نظر بگیرند.

سحر کرمی تصریح کرد: من در خارج از کشور نه تنها در جشنواره ها حضور پیدا کرده ام بلکه برای سایت وان ایکس کار می کنم و عضو فدراسیون جهانی عکاسی هم هستم. در واقع من یک عکاس حسگرا هستم و از طریق یک سری از سایت ها آثارم را که شامل فاین آرت، پرتره، کانسپچوال آرت و تعداد کمی هم مستند هستند را به فروش می رسانم. البته من مدعی نیستم که همه آثارم به فروش می روند اما اگر کاری خوب باشد مشتری خودش را دارد و این به پارامترهای دیگری نظیر آنچه اشاره کردم بستگی ندارد.

خارجی ها به کیفیت اثر توجه بیشتری دارند تا شهرت هنرمند

وی در مورد اینکه با توجه به تفاوت ارزش ریال و دلار، خرید خارجی ها برای هر دو طرف، هنرمند و خریدار اثر، بسیار مقرون به صرفه است گفت: یک تفاوتی در مورد گونه های مختلف هنری وجود دارد و آن اینکه در مورد آثار نقاشی ممکن است که اثر یک هنرمند ایرانی را با قیمت ناچیزی (به نسبت بازار خارج از کشور) از او خریداری کنند و سپس با قیمت هنگفتی به فروش برسانند اما در زمینه عکس این فرمول حاکم نیست و قیمت تقریبا در همه جهان ثابت و مشخص است.

سحر کرمی در مورد قیمت آثاری که در گالری نگر به نمایش گذاشته بودند گفت: قیمت آثار بسته به سایز اثر، از کوچکترین که 450 هزار تومان تا بزرگترین آن که 7 و نیم میلیون تومان قیمت گذاری شده بود.

وی در مورد قیمت این آثار در خارج کشور گفت: پیش از این من در خارج از کشور عکسی را در همین ابعاد (130 ×85 سانتیمتر) به دو برابر این قیمت فروخته ام. که البته چاپ و قاب و مسائل مشابه هم به عهده خریدار است.

این هنرمند عکاس از کیفیت چاپ آثارش در ایران ابراز رضایت کرد و گفت: با تحقیقی که کردم به آتلیه ای رسیدم که کار چاپ قوی دارد اما هر جایی با این کیفیت چاپ عکس را انجام نمی دهند و در واقع ممکن است همه زحمات هنرمند به هدر رود.

برخی از اساتید درگیر حواشی هنر شده اند

سحر کرمی در پاسخ به این سوال که چرا در اولین نمایشگاه خود به این نتیجه رسیدید که باید آخرین نمایشگاه شما در ایران باشد، گفت: در واقع این نمایشگاه را هم به احترام خط ایشان که بر روی عکس های من نقش بسته است، برگزار کرده ام. بنابراین این تصمیم، به طور ناگهانی و به یکباره شکل نگرفت. البته امیدوارم که این وضعیت تغییر کند و قطعا تصمیم من و انمثال من هم متفاوت خواهد شد. 

این عکاس تاکید کرد: حتی این نمایشگاه که اولین نمایشگاه به نوعی انفرادی من حساب می شود با موفقیت نسبی برخوردار بود و هفت اثر از هجده اثرم به فروش رفت، بنابراین این تصمیم به توفیق یا عدم توفیق شخصی من در برگزاری نمایشگاهم بر نمی گردد.

وی افزود: البته نکته دیگری هم هست که شاید خیلی از همکاران من با نگرانی از تبعات آن از طرح کردنش پرهیز داشته باشند و آن هم اینکه به نظر من تعدادی از اساتید در سالهای اخیر، آثارشان رشد قابل توجهی نداشته و یا شاید بعضا کارهای ضعیف تری نسبت به گذشته ارائه می دهند و صرفا بر اساس همان جو و فضای حاکمی که پیشتر گفتم، صرفا به دلیل شهرت، نمایشگاه های پرفروشی برگزار می کنند و به نظر می رسد بجای پرداختن به هنر، بیشتر درگیر حواشی آن شده اند.