حسین توحیدی فر یکی از پنج برگزیده چهارمین جشنواره ملی عکس آب در مورد خود و فعالیتش به خبرنگار خبرگزاری موج، گفت: من از استان خراسان جنوبی شهرستان بیرجند، در این جشنواره شرکت کرده ام.

برنده ۶۵ جایزه ملی و بین المللی

وی خود را یکی از عکاسان قدیمی و پیشکسوت شهرستان بیرجند معرفی کرد و گفت: نزدیک به سی سال است که عکاسی می کنم و در ۶۵ جشنواره استانی، ملی و بین المللی توفیقاتی را به دست آورده ام. من از سال ۱۳۶۶ در سپاه پاسداران خدمت می کردم و در آن سالها در تهران،زیر نظر اساتیدی از صدا و سیما، آموزش عکاسی را تا حدی گذراندیم که با آغاز موشکباران پایتخت، به ما گفتند که به به دلیل نا امنی، شهر خود برگردیم و در آینده آموزشهای تخصصی تر را پیگیری کنیم. بعد از هجده سال و به دلیل جانبازی، به طور زودهنگام باز نشسته شدم و از آن پس بود که به طور حرفه ای به هنر عکاسی پرداختم.

توحیدی فر افزود: بیشتر حضورم در جشنواره ها از سال ۱۳۸۴ به بعد و پس از بازنشستگیم صورت گرفته که به هرحال از محیط بسته نظامی خارج شده بودم. من از آن موقع با علاقه و انگیزه زیاد عکاسی را پیگیری کردم.

عکسی با موضوع خشکسالی

این هنرمند عکاس در مورد اثرش گفت: موضوع عکسی که از من، در این جشنواره برگزیده شده خشکسالی و مربوط به یکی از روستاهای استان خراسان جنوبی است. مردم این منطقه به شدت با خشکسالی دست و پنجه نرم می کنند و همانطور که در این عکس دیده می شود، یک کشاورز  سعی کرده با طرحی ابتکاری، با نوعی آبیاری قطره ای که به کمک یک بطری آب پلاستیکی و کمی لوله انجام می شود، به هر شکل ممکن از درختانش نگهداری کند.

وی در مورد اینکه آیا این جشنوراه می تواند پیام کمبود آب را به جامعه منتقل کند، گفت: به نظر من عکس تنها می تواند بخشی از معضل کم آبی را ثبت کرده و انتقال دهد. کاش این جشنواره و عکسها می توانستند مسئولین را به مناطق بی آب و کم آب بکشانند تا از نزدیک، بحران را لمس کنند. اینکه تنها از زیبایی و قدرت یک عکس بگوییم و از هنرمندان تقدیر کنیم، مشکلی حل نمی شود.

سفیری از خراسان جنوبی

توحیدی فر افزود: من به عنوان یک عکاس، سفیری از خراسان جنوبی شده ام، که آمده ام تا مشکل خشکسالی استان را در تهران بازگو کنم؛ ولی آیا از این طریق مشکل حل می شود؟ هرگز! مگر اینکه مسئولین با ملاحظه مشکلات از نزدیک، با تدبیر عملی و اندیشه ای روشن به کمک بیایند.

وی در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه ما در بخش کشاورزی و حتی آب آشامیدنی، سوء مصرف داریم، با توجه به محتوای عکستان، مخاطب این عکس کیست؟ آیا شما آن را برای مسئولین گرفته اید یا مردم؟ گفت: به هرحال ما شاهد بودیم که مخاطب این عکس و این نمایشگاه، مسئولین هستند اما نه مسئولینی که ما انتظار داریم؛ بلکه مسئولین هنری که البته می توانند از نظر هنری مشوق هنرمند باشند؛ اما آیا این افراد می توانند پس از آنکه مشکل بی آبی و خشکسالی را درک کردند، برای حل آن فکری کنند؟

تهدید کم آبی و مسائل امنیتی در استان

این عکاس بیرجندی در ادامه اظهار داشت: بارها نمایندگان مجلس در این مورد در صحن مجلس صحبت کرده اند و بارها وزرا به مناطق کم آب سفر کرده اند، اما همه اینها فقط در حد یک همدردی بوده و عملا کاری انجام نشده است. این در حالی است که ما حدود ۴۰۰ کیلومتر مرز مشترک استان با کشور افغانستان و ۴۸۰ روستا با مشکل کم آبی داریم که با تانکر آب رسانی می شوند و همین مسئله باعث شده که خیلی از این روستاها خالی از سکنه شده از نظر امنیتی می تواند مشکلات زیادی را ایجاد کند.

خشکسالی در آثار عکاسان بیرجند نمود زیادی دارد چرا که ما در مرکز خشکسالی قرار داریم و با این مسئله از نزدیک دست و پنجه نرم می کنیم. ما از هر ابزار ممکن برای بیان هنری این مشکلات استفاده کرده ایم. حتی در سایت ها و رسانه ها هم این آثار رفته و مسائل بازگو شده است.

در انتظار یک راهکار عملی

توان من محدود و در حد ثبت عکس است که در این موضوعات عکس های بسیاری هم دارم و اگر مسئولین بخواهند می توانم آنها را ارائه دهم. اما ما چگونه می توانیم این مصائب و مشکلات را با یک عکس در یک نمایشگاه بازگو کنیم؟ این مسائل باید از نزدیک دیده شود و برای رفع آن اندیشه ای شود. به هر حال ما انتظار یک راهکار عملی را داریم.