به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری موج، نشست خبری رونمایی از کتاب های دو جلدی «ارغوان» با موضوع روش نوین آموزش کمانچه نوازی با حضور مولف این اثر، علی اکبر شکاری، یونس شکرخواه و تنی چند از  در محل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

شکاری در این نشست گفت:  در سن هفتاد سالگی و پس از نیم قرن فعالیت هنری دوست ندارم داشته هایت را با خود ببرم بلکه دوست دارم آنها را به یادگار بگذارم.

وی تصریح کرد: اعتماد به تجربیاتم باعث شد تا این پروژه را به صورت صوتی و تصویری و با هزینه گزافی تولید کنم و به عنوان شاباش به مردم عزیزم تقدیم می کنم.با توجه به شور و نشاط گروه تولید اثری از خستگی مار در ما نمانده است. 

شکاری ادامه داد: امروز تولد بخش مهمی از فرهنگ آموزشی و موسیقی در ایران است که توسط انتشارات درویش خان نشر و پخش خواهد شد.

وی افزود: سرچشمه موسیقی دستگاهی ما همان موسیقی نواحی و محلی ما است. در حالی که بخشی از موسیقی ما در دوران نوین سر می کنند و بر اساس آموزه های آکادمیک و بر اساس نت عمل می کنند؛ موسیقی دان محلی ما هنوز هم به صورت شفاهی کار می کند و هر دو روش به طور موازی در کنار هم بقا دارند. باید به پیروان هر دو سبک توصیه کرد که درصدد حذف یکدیگر برنیایند و منیت را کنار گذاشته به تربیت نوازنده بپردازند.

این استاد موسیقی ایرانی در ادامه اظهار داشت: در حالی که علاقه روز افزونی به فراگیری و نواختن ساز کمانچه در جامعه ایجاد شده است. من در این کتاب، سعی کردم آموزش از طریق چشم و گوش را شکل بدهم و بنیانهایش را بنا کنم. برهمین اساس تا کوک کمانچه را نشناختم به این مقوله ورود نکردم.

شکاری تصریح کرد: این متد باید مبتنی بر دانش باشد چراکه کمانچه نوازی شیوه های مختلفی دارد و به دو سبک نوازندگان محلی و به سبک ویولن نوازان نواخته می شود. در حالیکه محتوای آموزش در بسیاری از متون از اتودهایی است که از آن سوی مرزها آمده و به قول مرحوم صبا برای موسیقی ما مفید نیستند.

وی با اشاره به قطعات انتخاب شده برای این اثر گفت: در دل این آثار، موسیقی دستگاهی ما نهفته است. معتقدم که بهترین دستگاه ها برای شروع آموزش ماهور و راست پنجگاه است که هم برای دستان نوازنده و هم برای آشنایی با پرده ها و گوشه ها و ردیف ها مفید هستند.

این مدرس موسیقی ایرانی در مورد انگیزه اش از نگارش این اثر گفت: نیاز اجتماعی، دانش نظری و تجربه ای که از آموزش داشتم مرا به تولید این اثر ترغیب کرد و مانند گیاهی که به شوق زندگی کردن سنگ را می شکافد اقدام به این کار کردم.

وی در دفاع از موسیقی سنتی و متدهای آموزش آن اظهار داشت: این موسیقی به لحاظ ساختار، گردش موسیقی، فرم غنی است و دست به دست گشته و در طول دوران، از میان انبوه موسیقی ستیزی عبور کرده و به دست ما رسیده است. 

شکاری افزود: تا ما حرف جدیدی نداشته باشیم دورانداختن موسیقی سنتی مان صلاح نیست. اگر کسی خلاق باشد از دل همین موسیقی می تواند به نوآوری های زیادی برسد.

وی در بخشی از این نشست به تلاشهای علینقی وزیری اشاره کرد و بیان داشت: او فرزند خلف زمانه خودش بوده سیر مسائل نظری موسیقی پیش از او شکل گرفته بود و کسی بود که باعث شد دیگران را برانگیزد تا راهی برای ادامه مسیر موسیقی بیابند.

یونس شکرخواه هم در ادامه این نشست گفت: من از دهه پنجاه مشغول روزنامه نگاری هستم و وقتی استاد شکاری گفت خودم را تکاندم و بغض کرد برای من به خوبی محسوس است که کسی که خود را در آستانه رفتن می داند و دوست دارد از خود اثری به یادگار بگذارد چه حسی دارد.

وی افزود: کار ما روزنامه نگاران با کلمات است و کاغذی داریم که بنویسیم و خودکاری در دست داریم. اما کار کسانی چون استاد که نتی می نویسند و نی نوازند، نوشتن بر سکوت و قفل‌هایی در دست دارند که می تواند سخت ترین دلها را باز کند. به این صداها باید گوش کرد و تامل کرد.

وی افزود: ما روزنامه نگاران در همه جای دنیا استاد قربانی کردن اخبار شده ایم. کوچک کردن یک امر بزرگ از مهارت های ما است. بیاییم برای کارهایی از این دست تخت نبینیم و به پرسپکتیو توجه کنیم. به آینده نگاه کنیم و به آنها ادای دین کنیم. به یک خبر بسنده نکنیم و دنیای سوژه هایمان را ببینیم و دنیا را به یک بسته بیست و چهار ساعته و برای فردا تبدیل نکنیم.

در پایان این مراسم کتاب دو جلدی ارغوان با موضوع روش نوین آموزش کمانچه نوازی با حضور مولف این اثر علی اکبر شکاری و یونس شکرخواه و محمد اله یاری رییس دفتر موسیقی ارشاد رونمایی شد.